Ostatnimi czasy można zauważyć, że hiszpańska administracja podatkowa weszła w fazę wzmożonej aktywności. Coraz więcej przedsiębiorców i osób fizycznych w Hiszpanii otrzymuje zawiadomienia o kontrolach lub wezwania do złożenia wyjaśnień. Celem tej aktywności jest zwiększenie ściągalności danin publicznych.
W Polsce organy skarbowe prowadzą również dosyć intensywną działalność kontrolną, a Krajowa Administracja Skarbowa (KAS) często korzysta ze swoich uprawnień. Choć oba systemy mają wiele cech wspólnych, istnieją również znaczące różnice, szczególnie jeśli chodzi o zakres i styl działania hiszpańskich urzędników.
Czym właściwie jest kontrola skarbowa w Hiszpanii?
Wbrew potocznemu rozumieniu, nie każde pismo z hiszpańskiego urzędu skarbowego (Agencia Tributaria, AEAT) oznacza wszczęcie właściwej kontroli skarbowej (inspección tributaria). W wielu przypadkach mamy do czynienia z tzw. procedurami podatkowymi (procedimientos de gestión), które obejmują m.in.:
weryfikację danych (verificación de datos), np. sprawdzenie zagranicznych dywidend i zastosowania ulgi od podwójnego opodatkowania,
ograniczoną kontrolę (comprobación limitada), np. żądanie dokumentacji potwierdzającej prawo do ulgi na działalność B+R (I+D).
Tego rodzaju postępowania mają charakter uproszczony i nie wymagają zaangażowania urzędników działu kontroli skarbowej, ponieważ traktowane są jako procedury o mniejszym znaczeniu i zakresie.
Natomiast właściwa kontrola skarbowa to zaawansowane postępowanie prowadzone przez wyspecjalizowaną jednostkę w ramach administracji podatkowej – na szczeblu lokalnym, regionalnym lub krajowym – wyposażoną w szerokie uprawnienia dochodzeniowe. Jej celem jest nie tylko weryfikacja poprawności danych zawartych w deklaracjach, ale również analiza wszystkich istotnych okoliczności mających znaczenie podatkowe – zarówno ujawnionych, jak i ukrytych.
Cel kontroli skarbowej w Hiszpanii
Głównym zadaniem kontroli skarbowej prowadzonej przez hiszpańską administrację podatkową jest sprawdzenie, czy podatnik wywiązuje się prawidłowo ze swoich obowiązków wobec fiskusa – zarówno pod względem formalnym, jak i materialnym. Celem tych działań jest weryfikacja, czy deklarowane dochody, koszty, ulgi oraz zobowiązania podatkowe zostały ujęte zgodnie z przepisami i czy należne daniny zostały uiszczone we właściwym terminie.
Choć wielu przedsiębiorców postrzega kontrole jako formę represji lub zagrożenie, ich zasadniczą funkcją jest ochrona systemu podatkowego poprzez zapewnienie równego traktowania wszystkich podatników. Chodzi o to, by nikt nie płacił mniej, niż powinien, ale też nie był obciążany nadmiernie.
Kiedy może dojść do kontroli?
Trudno wskazać jeden konkretny powód, który zawsze prowadzi do wszczęcia postępowania kontrolnego, jednak można wyróżnić pewne sytuacje, które zwiększają prawdopodobieństwo zainteresowania ze strony hiszpańskiego urzędu skarbowego (AEAT). Należą do nich m.in.:
Wykazanie w zeznaniu rocznym wysokiej kwoty zwolnionej z podatku dochodowego (IRPF),
Zgłoszenie nietypowych dochodów, znacząco odbiegających od wcześniejszych lat (np. wzrost kosztów, spadek przychodów),
Ujęcie w deklaracji podatkowej nadzwyczajnych korekt księgowych w podstawie opodatkowania CIT (IS),
Współpraca z firmami będącymi przedmiotem postępowań w sprawie wystawiania fikcyjnych faktur,
Prowadzenie działalności w branży objętej szczególnym planem kontrolnym,
Korzystanie z konstrukcji podatkowych wymagających szczególnego nadzoru – np. świadczenie usług przez osoby fizyczne za pośrednictwem spółek, przenoszenie praw do wizerunku.
Dodatkowo, większą uwagę urzędów skarbowych przyciągają także podmioty powiązane z jurysdykcjami o preferencyjnym opodatkowaniu (rajami podatkowymi) lub o statusie niechętnym do współpracy z europejskimi organami podatkowymi.
Jak widać, wachlarz potencjalnych przyczyn wszczęcia kontroli jest szeroki, dlatego warto zachować ostrożność przy planowaniu działalności oraz przy sporządzaniu deklaracji podatkowych.
Jakie okresy i podatki mogą zostać objęte kontrolą skarbową w Hiszpanii?
Gdy hiszpański urząd skarbowy (Agencia Tributaria) zawiadamia podatnika o rozpoczęciu kontroli, w treści takiego pisma musi zostać precyzyjnie wskazany zakres postępowania. Oznacza to, że urząd powinien jasno określić:
Czy kontrola ma charakter ogólny, czy jedynie częściowy,
Jakie okresy rozliczeniowe (lata podatkowe) zostaną objęte weryfikacją,
Jakie rodzaje podatków będą analizowane – np. VAT, IS, podatek dochodowy.
To rozróżnienie ma istotne znaczenie praktyczne. W przypadku, gdy kontrola ma zakres częściowy, organ bada tylko wybrane elementy danego podatku (np. tylko przychody, a nie koszty). W takiej sytuacji nawet po zakończeniu kontroli, ten sam rok podatkowy może zostać ponownie poddany sprawdzeniu w innym zakresie – nie zostaje on więc definitywnie „zamknięty”.
Z tego względu podatnik ma prawo wystąpić z wnioskiem o rozszerzenie zakresu kontroli do charakteru ogólnego, co oznacza, że po jej zakończeniu dany okres zostanie uznany za ostatecznie zweryfikowany i zamknięty wobec dalszych działań kontrolnych.
Wniosek o zmianę zakresu inspekcji można złożyć tylko w ciągu 15 dni kalendarzowych od momentu doręczenia zawiadomienia o rozpoczęciu kontroli.
Dodatkowo, warto pamiętać, że nawet po rozpoczęciu inspekcji organ podatkowy może zdecydować o jej rozszerzeniu na inne lata podatkowe lub inne zobowiązania podatkowe, o ile nie uległy one jeszcze przedawnieniu. Taka decyzja musi być również odpowiednio uzasadniona i formalnie zakomunikowana podatnikowi.
Częściowa kontrola a przedawnienie – o czym warto pamiętać?
Z punktu widzenia biegu terminu przedawnienia, przeprowadzenie częściowej kontroli nie przynosi podatnikowi żadnej przewagi. Wręcz przeciwnie – zgodnie z art. 68.1.a hiszpańskiej Ordynacji podatkowej (LGT), samo wszczęcie kontroli, nawet jeśli dotyczy tylko fragmentu zobowiązania podatkowego, przerywa bieg terminu przedawnienia. Po przerwaniu ten czteroletni okres liczony jest od nowa.
Co więcej, skutki końcowe takiej kontroli również się różnią. Jeśli kontrola miała charakter ogólny, to decyzja podatkowa (tzw. liquidación) wydana przez urząd będzie miała zazwyczaj charakter ostateczny i zamknie możliwość ponownej weryfikacji danego okresu i podatku. Natomiast przy kontroli częściowej, urząd wydaje zazwyczaj tylko rozliczenie tymczasowe, pozostawiając sobie możliwość ponownego działania w zakresie nieobjętym dotychczasową kontrolą.
Jeśli kontrola obejmuje cały podatek za dany okres, po jej zakończeniu urząd nie może już do tego wrócić. Ale jeśli kontrola była ograniczona, fiskus może w przyszłości sprawdzić pozostałe aspekty danego zobowiązania – i ma na to znów pełne cztery lata od chwili przerwania biegu terminu przedawnienia.
Etapy postępowania kontrolnego w Hiszpanii
Kontrola skarbowa w Hiszpanii to proces wieloetapowy, który może potrwać od kilku tygodni do wielu miesięcy, w zależności od złożoności sprawy. Poniżej przedstawiamy najważniejsze fazy postępowania kontrolnego, jakie może przejść Twoja firma.
Faza I: Zawiadomienie o wszczęciu (notificación de inicio)
Każda kontrola zaczyna się od oficjalnego zawiadomienia o jej rozpoczęciu, w którym wskazane są zakres oraz okresy objęte inspekcją. Wraz z zawiadomieniem urząd zazwyczaj przesyła: wezwanie do przedłożenia dokumentacji (np. faktur, umów, ksiąg rachunkowych) oraz ew. wezwanie do stawienia się osobiście w wyznaczonym terminie w urzędzie.
Na odpowiedź podatnik ma co najmniej 10 dni roboczych. Istnieje możliwość wnioskowania o przesunięcie terminu, zwłaszcza gdy potrzebny jest czas na przygotowanie dokumentów.
W niektórych przypadkach urzędnicy mogą pojawić się bez zapowiedzi w siedzibie firmy lub miejscu prowadzenia działalności – są to tzw. wizyty kontrolne bez uprzedzenia, szczególnie częste w branżach wysokiego ryzyka, jak gastronomia czy handel detaliczny.
Faza II: Stawiennictwo i złożenie wyjaśnień
Po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu kontroli podatnik, jeśli zostanie wezwany do urzędu, ma obowiązek stawić się osobiście (lub poprzez pełnomocnika) w wyznaczonym terminie i miejscu – zazwyczaj w siedzibie urzędu skarbowego. Choć taka sytuacja może budzić stres, warto pamiętać, że wiele kontroli ma charakter rutynowy i może dotyczyć prostych błędów do szybkiego wyjaśnienia.
Podczas spotkania inspektor może zadawać pytania, prosić o dodatkowe wyjaśnienia lub żądać przedstawienia konkretnych dokumentów księgowych. Wszystkie te działania są dokumentowane w oficjalnym dokumencie zwanym diligencia – czyli protokołem z czynności kontrolnych.
Faza III: Zapoznanie się z materiałem i możliwość złożenia uwag
Gdy urząd uzna, że ma już wystarczający materiał, udostępnia całość zgromadzonej dokumentacji (akta sprawy) stronie postępowania. Wraz z tym otrzymuje się formalną możliwość złożenia uwag i zastrzeżeń w ciągu 10 dni roboczych.
Na tym etapie urząd może ustnie poinformować, jakie ustalenia zostały poczynione i czego spodziewać się w wyniku kontroli – choć nie jest to jeszcze oficjalna decyzja.
Faza IV: Podpisanie protokołu – zgoda lub sprzeciw
Po zakończeniu etapu wyjaśnień urząd przygotowuje tzw. protokół końcowy (acta), który zawiera wnioski z kontroli i propozycję ewentualnej korekty podatkowej.
Podatnik ma możliwość podpisania:
Protokołu za zgodą (acta de conformidad) – co oznacza akceptację ustaleń. Po podpisaniu urząd ma miesiąc na wydanie decyzji podatkowej. Brak reakcji w tym terminie oznacza, że obowiązują ustalenia zawarte w wersji zaproponowanej.
Protokołu z porozumieniem (acta con acuerdo) – w tym przypadku urząd ma 10 dni na ewentualne działania. Brak odpowiedzi oznacza, że decyzja podatkowa jest doręczona zgodnie z treścią protokołu.
Protokołu z brakiem zgodności (acta de disconformidad) – jeśli podatnik nie zgadza się z ustaleniami, ma 15 dni roboczych na przedstawienie dodatkowych wyjaśnień i argumentów. Urząd musi odnieść się do tych uwag i wydać decyzję przed upływem całkowitego terminu trwania postępowania (18 lub 27 miesięcy od daty jego wszczęcia).
Postępowanie kontrolne nie kończy się właściwie w momencie sporządzenia protokołu, który zawiera propozycję wymiaru podatku, lecz dopiero z chwilą doręczenia decyzji podatkowej (acto de liquidación).
Z tego powodu protokół kontroli nie podlega samodzielnemu zaskarżeniu ani w drodze odwołania, ani skargi do organu podatkowego drugiej instancji, co nie wyklucza jednak możliwości zaskarżenia samej decyzji podatkowej, która została na jego podstawie wydana.
Faza V: Decyzja podatkowa (liquidación)
Na zakończenie kontroli urząd wydaje decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego oraz ewentualnych odsetek – o ile takie zobowiązanie w ogóle występuje, ponieważ może się również okazać, że podatnik nie musi nic uiszczać.
Od decyzji przysługują następujące środki zaskarżenia:
wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten sam organ (recurso de reposición), w którym to przywołujemy nowe argumenty oraz wskazujemy co organ przeoczył lub zinterpretował w odosobniony sposób
skarga do wyższej instancji (reclamación económico administrativa) – środek ten zapewnia większą bezstronność postępowania, co gwarantuje większą niezależności i obiektywizmu przy rozpatrywaniu sprawy
Termin na wniesienie odwołania wynosi 1 miesiąc od daty doręczenia decyzji.
Sankcje karne skarbowe w Hiszpanii
W wyniku kontroli skarbowej może zostać wszczęte osobne postępowanie w sprawie nałożenia kary – jest ono prowadzone niezależnie od decyzji podatkowej wydanej po zakończeniu kontroli. Jeśli protokół został podpisany za zgodą (acta de conformidad), podatnik może zaskarżyć samą sankcję, ale również zdecydować się na jej zaakceptowanie, co pozwala skorzystać z istotnych ulg – nawet do 58% wartości kary. Z kolei w przypadku podpisania protokołu niezgodności (acta de disconformidad), sankcja również podlega zaskarżeniu.
W odróżnieniu od należności podatkowej, złożenie odwołania od sankcji automatycznie wstrzymuje obowiązek jej zapłaty – i to bez konieczności składania jakichkolwiek zabezpieczeń, zarówno na etapie administracyjnym, jak i w postępowaniu przed trybunałem ekonomiczno-administracyjnym.
Sytuacja zmienia się dopiero po skierowaniu sprawy do sądu administracyjnego – wówczas sądy zwykle wymagają wniesienia zabezpieczenia, aby zawiesić wykonanie kary. Na tym etapie podatnik musi więc zdecydować, czy zapłacić sankcję i kontynuować spór, czy wystąpić o zawieszenie zapłaty i jednocześnie przedłożyć stosowne gwarancje, aby uniknąć egzekucji.
Najczęstsze pytania naszych klientów dotyczące kontroli (FAQ)
Jakie podatnik ma prawa podczas kontroli?
Podatnik objęty kontrolą skarbową w Hiszpanii ma szereg ustawowo zagwarantowanych praw. Zgodnie z art. 34 Ogólnej Ustawy Podatkowej (Ley General Tributaria), podatnikom przysługują m.in. następujące prawa:
Prawo do informacji i pomocy ze strony administracji podatkowej w zakresie wykonywania swoich praw i wypełniania obowiązków podatkowych.
Prawo do zwrotu podatków wynikających z przepisów szczególnych lub zwrotu nienależnie wpłaconych kwot – wraz z odsetkami ustawowymi, bez konieczności składania odrębnego wniosku.
Prawo do zwrotu kosztów zabezpieczeń (np. gwarancji bankowych) złożonych w celu zawieszenia wykonania decyzji lub uzyskania odroczenia bądź rozłożenia płatności, jeśli decyzja okaże się niesłuszna – również z odsetkami.
Prawo do używania języków urzędowych wspólnoty autonomicznej, zgodnie z przepisami prawa.
Prawo do znajomości stanu postępowania, w którym jest stroną.
Prawo do poznania tożsamości urzędników i funkcjonariuszy odpowiedzialnych za prowadzenie sprawy.
Prawo do uzyskania kopii złożonych deklaracji oraz dokumentów, a także potwierdzonych kopii dokumentów przedstawionych do wglądu.
Prawo do udostępniania dokumentów, które zostały wcześniej przekazane i znajdują się w posiadaniu administracji, pod warunkiem wskazania, kiedy i gdzie zostały złożone.
Prawo do poufności danych, informacji i dokumentów uzyskanych przez urząd – mogą być one używane wyłącznie do celów podatkowych lub sankcyjnych i nie mogą być udostępniane osobom trzecim, chyba że przepisy stanowią inaczej.
Prawo do bycia traktowanym z szacunkiem i godnością przez personel administracji.
Prawo do prowadzenia czynności w sposób najmniej uciążliwy.
Prawo do składania wyjaśnień i dowodów, które muszą być wzięte pod uwagę przez urząd przed wydaniem decyzji.
Prawo do bycia wysłuchanym w ramach procedury.
Prawo do informacji o charakterze i zakresie kontroli na jej początku, a także do informacji o swoich prawach i obowiązkach w jej trakcie. Kontrola musi odbywać się w ramach ustawowych terminów.
Prawo do uzyskania ulg podatkowych lub objęcia specjalnymi reżimami, jeżeli są przewidziane przepisami.
Prawo do składania skarg i sugestii na działania administracji podatkowej.
Prawo do włączenia swoich wypowiedzi do protokołów kontroli, jeżeli mają znaczenie podatkowe.
Prawo do przedstawiania dokumentów, które podatnik uzna za istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.
Prawo do uzyskania kopii dokumentów z akt sprawy na własny koszt, gdy urząd udostępni akta do wglądu – także w postępowaniu egzekucyjnym.
Dodatkowo nad realizacją tych praw czuwa Rada ds. Ochrony Podatnika (Consejo para la Defensa del Contribuyente) działająca przy Ministerstwie Finansów. Przyjmuje ona skargi, kieruje zalecenia oraz przedstawia propozycje zmian.
W art. 99 LGT (Przebieg postępowania i obowiązki urzędu) znajdują się kolejne zapisy gwarancyjne:
Administracja podatkowa ma obowiązek ułatwiać podatnikom wykonywanie praw i obowiązków przez cały czas trwania postępowania.
Podatnicy nie muszą przedkładać dokumentów, które:
– nie są wymagane przez przepisy podatkowe,
– zostały już wcześniej złożone i znajdują się w posiadaniu administracji (wystarczy wskazać datę i sprawę).
Podatnicy mają prawo do uzyskania zaświadczeń potwierdzających dane z deklaracji lub komunikacji.
Podatnik będący stroną postępowania ma prawo do uzyskania kopii dokumentów znajdujących się w aktach, chyba że naruszają one prawa osób trzecich lub przepisy o ochronie prywatności. Dostęp do akt następuje na etapie wysłuchania strony lub składania wyjaśnień po przedstawieniu propozycji decyzji.
Dostęp do akt zakończonego postępowania może uzyskać tylko podatnik, który był jego stroną, zgodnie z art. 95 LGT.
W postępowaniu nie jest wymagane wszczynanie odrębnego etapu dowodowego ani uprzednie powiadamianie o jego przebiegu.
Jak zachować się podczas kontroli skarbowej w Hiszpanii?
Otrzymanie zawiadomienia o wszczęciu postępowania kontrolnego to moment, w którym należy działać rozważnie, ale stanowczo. Choć procedury w dużym stopniu przypominają te znane polskim podatnikom, istotną różnicą jest fakt, że działamy w obcym systemie prawnym – i co ważne – w obcym języku, gdzie nawet drobne nieporozumienia terminologiczne mogą prowadzić do błędów w komunikacji z organami skarbowymi.
W pierwszej kolejności warto sprawdzić, czy podatnik był wcześniej kontrolowany w odniesieniu do tego samego podatku (np. VAT, IS itp.), i jeśli tak – jakie były ustalenia tamtej kontroli oraz czy zakończyła się ona zgodą obu stron, czy może sporem lub postępowaniem sankcyjnym. Takie informacje mogą pomóc w ocenie ryzyk i przygotowaniu właściwej strategii.
Po rozpoczęciu czynności kontrolnych zalecane jest utrzymywanie rzeczowej i uprzejmej współpracy z inspektorami. Oznacza to gotowość do przekazywania dokumentów i informacji wymaganych przepisami prawa, przy jednoczesnym zachowaniu świadomości, że urząd działa jako strona o przeciwnym interesie – może próbować zakwestionować pewne rozwiązania podatkowe, jeśli prowadziłoby to do uszczuplenia danin podatkowych.
Warto zatem od samego początku szczególnie zadbać o te elementy działalności czy struktury podatkowej, które najczęściej budzą wątpliwości organów skarbowych.
Jeśli zakończenie kontroli prowadzi do podpisania protokołu z brakiem zgody (acta de disconformidad), istotne będzie jak najszybsze rozpoczęcie przygotowań do potencjalnego sporu – jeszcze na etapie trwającej kontroli.
Niewłaściwe decyzje podjęte w tym momencie mogą osłabić szanse obrony w dalszych etapach postępowania podatkowego czy sądowego.
Jak długo trwa kontrola skarbowa w Hiszpanii?
Kontrola skarbowa w Hiszpanii trwa zazwyczaj maksymalnie 18 miesięcy, licząc od momentu doręczenia oficjalnego zawiadomienia o jej rozpoczęciu do chwili przekazania podatnikowi decyzji końcowej. Termin ten obowiązuje w standardowych przypadkach i wynika bezpośrednio z przepisów hiszpańskiej Ordynacji podatkowej (LGT).
W określonych sytuacjach okres ten może zostać wydłużony do 27 miesięcy. Dotyczy to przede wszystkim firm należących do grup kapitałowych, które rozliczają się w sposób skonsolidowany w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) lub działają w ramach specjalnych grup podatkowych w VAT. Drugi przypadek dotyczy przedsiębiorstw, których roczny obrót przekracza próg 5,7 miliona euro – próg ten kwalifikuje firmę jako podmiot podlegający bardziej złożonej i wydłużonej kontroli.
Oprócz tych dwóch wyjątków należy pamiętać, że istnieją okoliczności pozwalające na przerwanie lub zawieszenie biegu terminu kontroli. Na przykład, jeśli podatnik nie przedłoży żądanej dokumentacji w terminie, inspektorzy mogą wydłużyć postępowanie o dodatkowe trzy miesiące. Jeżeli dokumenty zostaną dostarczone dopiero po podpisaniu protokołu z czynności kontrolnych, możliwe jest dalsze wydłużenie nawet o sześć miesięcy. Z kolei sytuacje przewidziane przepisami – jak np. zawieszenie kontroli z przyczyn proceduralnych lub wynikających z działań samego podatnika – powodują formalne „zamrożenie” biegu terminu, co oznacza, że czas ten nie jest wliczany do maksymalnego okresu trwania kontroli.
W praktyce oznacza to, że choć kontrola powinna zakończyć się w ciągu 18 lub 27 miesięcy, to w niektórych przypadkach może trwać jeszcze dłużej – w zależności od przebiegu postępowania i zachowania podatnika.
Jakie dokumenty sprawdzane są najczęściej przez urząd skarbowy w Hiszpanii
W zależności od zakresu kontroli, urzędnik może poprosi o:
faktury zakupowe i sprzedażowe,
rejestry VAT (Libro de IVA),
deklaracje podatkowe (modelo 303, 390, 200 itp.),
umowy z kontrahentami (zarówno krajowymi, jak i zagranicznymi),
potwierdzenia przelewów,
dokumentację wewnętrzną: uchwały, protokoły, pełnomocnictwa, umowy z zarządem.
Najczęstsze powody kontroli polskich firm w Hiszpanii
W praktyce znaczna część wniosków o zwrot VAT w Hiszpanii kończy się wszczęciem postępowania kontrolnego – nawet jeśli przedsiębiorca działa zgodnie z przepisami. Hiszpańska administracja skarbowa szczególnie wnikliwie analizuje również inwestycje dokonywane przez spółki w nieruchomości, zwłaszcza w obecnych realiach wysokiego popytu na rynku.
Administracja podatkowa w Hiszpanii z dużą uwagą przygląda się firmom prowadzącym intensywną działalność międzynarodową. Do najczęstszych przyczyn wszczęcia kontroli należą:
wysoki wolumen transakcji zagranicznych,
rozbieżności pomiędzy deklarowanymi a rzeczywistymi obrotami,
uzyskiwanie przychodów z najmu,
działalność w branżach uznawanych za „wrażliwe”, takich jak gastronomia, budownictwo czy e-commerce.
Kontrole mogą być również inicjowane na skutek zgłoszeń od kontrahentów, jak i automatycznych alertów generowanych przez systemy informatyczne administracji skarbowej (m.in. poprzez krzyżową analizę danych z różnych źródeł).
Czy kontrola zawsze kończy się karą?
Nie. W wielu przypadkach kontrola kończy się bez obowiązku dopłaty lub jedynie z drobnymi korektami.
Czy mogę prowadzić firmę z Polski i uniknąć kontaktu z hiszpańskim urzędem? Nie w pełni. Jeśli prowadzisz działalność w Hiszpanii (nawet zdalnie), hiszpańskie władze mogą uznać Cię za podmiot zobowiązany do aktywnego udziału w kontroli. Zawsze możesz ustanowić pełnomocnika, który będzie Cię reprezentował przed urzędem skarbowym.
Czy musisz być obecny osobiście?
Nie. Kontrolę może reprezentować upoważniony prawnik lub doradca podatkowy. Ważne jest, by posiadał on stosowne pełnomocnictwo (apoderamiento).
W naszej kancelarii reprezentowaliśmy wielu klientów już na tym etapie – często kluczowe okazywało się szybkie działanie zaraz po otrzymaniu zawiadomienia. Reakcja w ciągu pierwszych dni decyduje o dalszym przebiegu kontroli.
Jak szybko trzeba reagować na zawiadomienie?
Im szybciej, tym lepiej. Termin na odpowiedź to zwykle 10 dni roboczych, ale pierwsze dni są kluczowe dla strategii obrony.
Czy trzeba mieć wszystko przetłumaczone?
Tak, w przypadku dokumentów w języku polskim warto dostarczyć wersję przetłumaczoną przez tłumacza przysięgłego. Ułatwia to komunikację z urzędem.
Czy trzeba zapłacić podatek wynikający z decyzji, jeśli złożono odwołanie?
Tak, należy uregulować kwotę wskazaną w decyzji podatkowej w ustawowym terminie, nawet jeśli została zaskarżona.
Można jednak wnioskować o zawieszenie obowiązku zapłaty, przedstawiając odpowiednie gwarancje (np. poręczenie bankowe). W wyjątkowych przypadkach możliwe jest również uzyskanie zwolnienia z obowiązku zabezpieczenia.
Jeśli nie nastąpi ani zapłata, ani skuteczne zawieszenie egzekucji, urząd skarbowy rozpocznie postępowanie egzekucyjne, co wiąże się z naliczeniem dodatkowych opłat i odsetek za zwłokę.
Jak przygotować się na kontrolę, zanim ona nastąpi?
Najlepszym rozwiązaniem jest regularne przeprowadzanie wewnętrznego audytu dokumentacji – przynajmniej raz w roku – oraz bieżąca współpraca z prawnikiem lub doradcą podatkowym. Warto również zawczasu przygotować procedury na wypadek wezwania do kontroli, takie jak listy kontrolne, szybki dostęp do akt oraz kontakt do osoby reprezentującej firmę przed organami.
Jak możemy Ci pomóc jako kancelaria prawna działająca w Hiszpanii?
Reprezentujemy klientów na każdym etapie kontroli, od pierwszego pisma aż po ewentualne odwołania. Weryfikujemy dokumentację, przygotowujemy wyjaśnienia i stanowiska, a także doradzamy w sprawach podatkowych. Na co dzień obsługujemy spółki z polskim kapitałem i od lat wspieramy przedsiębiorców prowadzących działalność w Hiszpanii – znamy lokalne przepisy, praktyki urzędów i wiemy, co realnie działa w praktyce.
