Skip to main content

Podatek od przeniesienia własności (ITP) to główny podatek, z którym musisz się zmierzyć podczas zakupu nieruchomości z rynku wtórnego w Hiszpanii. Z tego względu ważne jest, abyś znał stawkę podatku, która znajdzie zastosowanie w Twoim przypadku, ponieważ zależy ona od regionu autonomicznego, w którym znajduje się nieruchomość. Każdy region stosuje inny procent od wartości katastralnej nieruchomości. Aby rozwiać wątpliwości, przedstawiamy szczegółowe informacje na temat ITP w różnych regionach Hiszpanii w 2024 roku.

Co to jest podatek od przeniesienia majątku (ITP)?

Podatek od przeniesienia majątku obciąża wszelkie odpłatne przeniesienia własności, dotyczące zarówno ruchomości, jak i nieruchomości, które stanowią majątek osób fizycznych lub prawnych. Dotyczy to również ustanawiania praw rzeczowych, udzielania pożyczek, gwarancji, najmu, emerytur oraz koncesji administracyjnych.

W kontekście nieruchomości, podatek ten obejmuje transakcje dotyczące zakupu nieruchomości z rynku wtórnego, jednak nie dotyczy operacji przeprowadzanych przez przedsiębiorców w ramach ich działalności zawodowej.

Jak opłacić podatek ITP?

Masz 30 dni roboczych na uregulowanie podatku ITP od momentu podpisania umowy sprzedaży. W zależności od regionu autonomicznego, prezentacja deklaracji podatkowej może wymagać procedur online lub stacjonarnych. Najlepiej jest skonsultować się z odpowiednim organem podatkowym w swoim regionie z odpowiednim wyprzedzeniem, aby dowiedzieć się, jakie dokumenty są wymagane i jak należy złożyć deklarację. Jeśli nie chcesz samemu załatwiać tych czasochłonnych czynności, możesz poprosić o wsparcie polskojęzycznego adwokata specjalizującego się w prawie nieruchomości w Hiszpanii.

Ile wynosi podatek ITP w 2024 roku?

Wiedza o tym, jak obliczyć ITP, jest kluczowa, aby zrozumieć, jaki będzie faktyczny koszt zakupu nieruchomości. Oprócz ceny uzgodnionej z sprzedawcą, to właśnie ITP będzie największym dodatkowym wydatkiem, a w przypadku nabywania nieruchomości z rynku pierwotnego – VAT (na Wyspach Kanaryjskich – IGIC).

ITP jest podatkiem regionalnym, co oznacza, że każda wspólnota autonomiczna ustala własne stawki. Mimo że istnieje ogólnokrajowe ramy prawne, większość regionów korzysta z prawa do ustalania własnych stawek w ramach ITP. Stawka podatku ustalana jest na podstawie wartości katastralnej nieruchomości. W zależności od regionu, istnieją także ulgi podatkowe, na przykład dla młodych osób czy przy zakupie mieszkań socjalnych.

Stawki ITP w poszczególnych regionach autonomicznych w 2024 roku

Poniżej przedstawiamy ogólne stawki ITP obowiązujące w różnych regionach autonomicznych w 2024 roku. Pamiętaj jednak, że mogą istnieć wyjątki oraz stawki ulgowe, z których możesz skorzystać:

Wspólnota Autonomiczna ITP
Andaluzja 7%
Aragonia 8-10%
Asturia 8-10%
Baleary 8-13%
Wyspy Kanaryjskie 6,5%
Kantabria 9%
Kastylia-La Mancha 9%
Kastylia i León 8-10%
Katalonia 10-11%
Ceuta 6%
Madryt 6%
Walencja 10-11%
Estremadura 8-11%
Galicja 8%
La Rioja 7%
Melilla 6%
Murcja 8%
Nawarra 6%
Kraj Basków 7%

W przypadku regionów takich jak Madryt i Nawarra, obowiązuje podstawowa stawka 6%. Inne regiony, takie jak Murcja, Kantabria czy Kastylia-La Mancha, mają wyższe stawki, sięgające 9-10%. W Katalonii i Walencji podatek wynosi od 10 do 11%, natomiast na Balearach dochodzi do 13%.

Przykłady regionalnych stawek ITP:

  • Andaluzja: Podstawowa stawka ITP wynosi 7%, ale może być obniżona do 6% w przypadku nieruchomości o wartości poniżej 150.000 euro lub do 3,5%, jeśli transakcja służy promowaniu polityki mieszkaniowej.
  • Katalonia: W Katalonii podatek wynosi 10% dla nieruchomości o wartości do 1.000.000 euro i 11% dla droższych nieruchomości. W przypadku mieszkań socjalnych stawka wynosi 7%, a dla osób poniżej 32 roku życia lub osób z niepełnosprawnością – 5%.

Jak oblicza się ITP-AJD?

Podstawa opodatkowania od ITP-AJD zależy od rodzaju transakcji, która podlega opodatkowaniu. Zazwyczaj, jest ona określana na podstawie wyższej wartości między: ceną zapłaconą a wartością referencyjną w dniu powstania obowiązku podatkowego.

Wartość referencyjna to kwota ustalana corocznie przez Dyrekcję Generalną Katastru (Dirección General del Catastro), oparta na cenach sprzedaży nieruchomości, które są zawierane u notariusza lub rejestrowane w Księgach Wieczystych. Wartość ta uwzględnia dane katastralne każdej nieruchomości i w żadnym przypadku nie może przekraczać wartości rynkowej. Należy również pamiętać, że często mogą występować błędy w danych katastralnych, a ich korekta może skutkować znacznymi oszczędnościami w płaceniu tego i innych podatków.

Warto zaznaczyć, że przepisy prawa nie przewidują możliwości odwołania się od wartości referencyjnej jako ogólnej zasady, chyba że nastąpi wniosek o korektę błędów katastralnych. Niemniej jednak, w przypadku, gdy dokonano naliczenia podatku lub samemu rozliczano podatek, opierając się na tej wartości referencyjnej, jej wysokość można zakwestionować poprzez odwołanie od decyzji podatkowej lub korektę złożonej samodzielnie deklaracji.

Jak oblicza się podatek od przeniesienia majątku, jeśli nie ma wartości referencyjnej?

Nie wszystkie nieruchomości mają przypisaną wartość referencyjną. W związku z tym, gdy taka wartość nie istnieje lub nie może być potwierdzona przez Dyrekcję Generalną Katastru, podstawą opodatkowania będzie wyższa wartość spośród następujących: zadeklarowana wartość, uzgodniona cena lub wartość rynkowa.

W takich przypadkach, podatnik zazwyczaj deklaruje wartość zadeklarowaną, jednak musi ona odpowiadać wartości rynkowej. Administracja podatkowa ma prawo wszcząć procedurę weryfikacji wartości, aby upewnić się, że zadeklarowana wartość rzeczywiście odpowiada wartości rynkowej.

Na czym polega procedura weryfikacji wartości w przypadku podatku od przeniesienia majątku (ITP-AJD)?

Zobowiązany podatnik samemu wskazuje w deklaracji wartość majątku lub praw w celu ustalenia podstawy opodatkowania, na podstawie której obliczany jest podatek. Takie deklaracje mogą być przedmiotem procedury weryfikacji wartości przeprowadzanej przez administrację.

Często zdarza się, że występują błędy w przebiegu tej procedury, a wartości nie są odpowiednio uzasadnione lub nie odpowiadają rzeczywistości. Są to specyficzne kwestie, które wymagają analizy i znajomości przepisów zarówno z perspektywy technicznej, jak i podatkowej. W tego typu sprawach najlepiej zwrócić się do prawnika, który specjalizuje się w hiszpańskim prawie podatkowym.