Postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty (ENZ)

Zmorą podmiotów gospodarczych są opóźnienia w płatnościach, które zwłaszcza w czasie kryzysu mogą stanowić niemałe zagrożenie dla przedsiębiorców – szczególnie tych małych i średnich. Szybkim oraz skutecznym instrumentem odzyskiwania zaległych należności okazuje się regulacja jaką wprowadziło prawo Unii Europejskiej w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1986/2006 z 12 grudnia 2006 roku ustanawiającym postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty.

Kiedy można wydać europejski nakaz zapłaty?

Wszczęcie procedury w zakresie wydania europejskiego nakazu zapłaty (hiszp. requerimiento europeo de pago) jest możliwe, gdy mamy do czynienia z niekwestionowanym roszczeniem transgranicznym. Postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty ma na celu uproszczenie, przyspieszenie oraz ograniczenie kosztów procesowych w międzynarodowych sprawach dotyczących bezspornych roszczeń pieniężnych.

Europejski nakaz zapłaty ma bardzo szeroki zakres zastosowania i może być wydany we wszystkich sprawach cywilnych i handlowych, w których dochodzone jest roszczenie pieniężne o oznaczonej wysokości. Ponadto aby wydać europejski nakaz zapłaty sprawa musi mieć charakter transgraniczny – to znaczy, że przynajmniej jedna ze stron sporu powinna mieć miejsce zamieszkania lub miejsce stałego pobytu w państwie członkowskim innym niż państwo sądu właściwego do rozpoznania sprawy.
Rozporządzenie ma zastosowanie w stosunkach między wszystkimi państwami członkowskimi Unii Europejskiej, z wyjątkiem Danii.

Warto również podkreślić, że postępowanie stanowi dodatkowy i fakultatywny środek dochodzenia roszczeń, a więc nie zastępuje istniejących instrumentów dochodzenia roszczeń bezspornych na mocy prawa krajowego.

Jakie kroki należy podjąć, aby wszcząć postępowanie?

Na samym początku warto wspomnieć, że postępowanie nie wymaga stawiennictwa przed sądem, gdyż rozpatrywane jest na posiedzeniu niejawnym.
Pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty należy złożyć wykorzystując standardowy formularz (Formularz A), którego wzór obowiązuje we wszystkich państwach członkowskich i który dostępny jest na stronie europejskiego portalu e-sprawiedliwość.

W pozwie wierzyciel powinien zawrzeć dane stron, kwotę dochodzonego roszczenia, wysokość stawki odsetek (jeśli będą dochodzone), a także informacje pozwalające określić i uzasadnić jego roszczenie, tj. opis okoliczności wskazanych jako podstawa roszczenia (uzasadnienie roszczenia), opis dowodów na poparcie roszczenia (zasadne jest dołączenie do pozwu dokumentów czy faktur), a ponadto okoliczności uzasadniające właściwość sądu oraz uzasadnienie transgranicznego charakteru sprawy. Pozew musi być podpisany przez powoda, tj. przez wierzyciela lub przez jego przedstawiciela.

Co do zasady sądem właściwym jest sąd pierwszej instancji właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub miejsce pobytu dłużnika, inaczej jest w sytuacji, gdy przedsiębiorca wykonuje usługi lub dostarcza towary na terenie innego państwa na rzecz kontrahenta zagranicznego.

Jeżeli spełnione zostały wszystkie warunki formalne pozwu, sąd w terminie 30 dni wyda europejski nakaz zapłaty, który następnie zostanie doręczony dłużnikowi. Dłużnik ma możliwość zapłacenia wierzycielowi kwoty wskazanej w nakazie lub zakwestionowania roszczenia poprzez wniesienie sprzeciwu w terminie 30 dni od doręczenia mu nakazu, który musi być wniesiony na Formularzu F.

W przypadku wniesienia w terminie sprzeciwu przez dłużnika, europejski nakaz zapłaty traci moc i sprawa zostaje przekazana do rozpoznania przez sąd we właściwym trybie. Jednakże jeśli powód zażądał zakończenia postępowania w przypadku wniesienia sprzeciwu przez pozwanego, sąd umarza postępowanie, orzekając o kosztach jak przy cofnięciu pozwu.

Natomiast jeżeli dłużnik nie wniesie sprzeciwu w terminie, nakaz zapłaty staje się wykonalny. Wykonanie nakazu przebiega zgodnie z zasadami krajowymi państwa członkowskiego, w którym wykonuje się europejski nakaz zapłaty.

Jakie są zalety europejskiego nakazu zapłaty?

Ogromną zaletą postępowania jest, co do zasady, krótki czas trwania całej procedury. Postępowanie w sprawie wydania nakazu zapłaty trwa – co do zasady – 30 dni, a następnie pozwanemu, po odebraniu nakazu przysługuje kolejne 30 dni na ustosunkowanie się do europejskiego nakazu zapłaty – po upływie tego okresu, w przypadku braku sprzeciwu, nakaz staje się wykonalny. Czas ten może ulec wydłużeniu np. w przypadku wezwania powoda do uzupełnienia braków formalnych.

Kolejną zaletą są zdecydowanie niskie koszty postępowania. W Hiszpanii w postępowaniu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty obowiązuje opłata stała w wysokości 100 euro, w przypadku osób prawnych. Wysokość opłaty jest inna w Katalonii, gdzie bark jest opłaty w przypadku osób prawnych, których roczne obroty nie przekraczają miliona euro. Opłata powinna być uiszczona za pośrednictwem Formularza 696 w hiszpańskim Urzędzie Skarbowym (hiszp. Agencia Tributaria). Dowód dokonania opłaty należy dołączyć podczas składania formularza A.

Jeżeli przysługuje Państwu roszczenie względem hiszpańskiego kontrahenta, który zalega z zapłatą należności, zachęcamy do skontaktowania się z hiszpańskim adwokatem, który odpowie na wszystkie Państwa pytania dot. możliwości wszczęcia postępowania.

+48) 607 076 203

(+34) 644 980 290