Strona 3 – Wach & Wach

paź 03

nieruchomosc w hiszpanii prawnik umowa najmu hiszpanii

Umowy najmu mieszkania lub lokalu w Hiszpanii: kluczowe kwestie

By Bartosz Wach Prawo nieruchomości

W przypadku wynajmu nieruchomości położonej w mieście, niezależnie od tego, czy jest to mieszkanie, czy lokal, konieczne jest sporządzenie pisemnej umowy najmu, która precyzuje obowiązki obu stron (wynajmującego i najemcy). Często spotyka się umowy, które są nieważne z powodu braku podstawowych elementów lub zawierają klauzule niezgodne z prawem, które mogą zostać unieważnione. W takich przypadkach, w razie naruszenia umowy przez którąkolwiek ze stron, nie można egzekwować jej postanowień, a nawet może dojść do jej całkowitego lub częściowego unieważnienia przez jedną ze stron. Dlatego bardzo ważne jest, aby umowa była sporządzona poprawnie, aby uniknąć przyszłych konfliktów między wynajmującymi a najemcami. W internecie dostępnych jest wiele wzorów umów, jednak każde przypadek wymaga indywidualnej adaptacji. Zaleca się skorzystanie z konsultacji prawnych z hiszpańskim adwokatem przed sporządzeniem i podpisaniem umowy najmu, zwłaszcza jeśli zależy nam na trwałości stosunku najmu.

Spis treści

1. Rodzaje umów

Istnieją dwa rodzaje umów najmu nieruchomości miejskich, w zależności od ich celu:

Umowa najmu mieszkania: Jest to porozumienie zawarte między dwiema stronami, na mocy którego wynajmujący oddaje najemcy do używania lokal mieszkalny, który ma służyć zaspokojeniu stałych potrzeb mieszkaniowych najemcy (zgodnie z art. 2.1 Ustawy o najmie miejskim, LAU). Postanowienia umowy obejmują również przynależności do mieszkania, takie jak wyposażenie, piwnice, miejsca parkingowe czy inne pomieszczenia oddane do dyspozycji najemcy.
Umowa najmu na cele inne niż mieszkaniowe (lokal użytkowy): Najem nie musi dotyczyć jedynie celów mieszkaniowych. Umowa najmu może obejmować również lokale przeznaczone na działalność handlową, biurową czy usługową. Choć takie umowy różnią się celem od umów najmu mieszkań, są one regulowane podobnie, ponieważ mają wiele wspólnych elementów i są objęte tą samą Ustawą o najmie miejskim (LAU). Przykłady najmu na cele inne niż mieszkaniowe to najmy sezonowe (np. letnie) oraz umowy na prowadzenie działalności przemysłowej, handlowej, rzemieślniczej, zawodowej, rekreacyjnej, opiekuńczej, kulturalnej lub edukacyjnej (art. 3.2 LAU).
Wyłączenia (art. 5 LAU): LAU wyraźnie wyłącza z zakresu swoich przepisów umowy najmu następujących nieruchomości:
- Mieszkania przydzielone w związku z pełnioną funkcją, np. dla dozorcy, strażnika, pracownika lub urzędnika
- Mieszkania wojskowe
- Nieruchomości z budynkiem mieszkalnym, których głównym celem jest rolnicze, leśne lub hodowlane wykorzystanie gruntu
- Mieszkania uniwersyteckie
- Mieszkania turystyczne

2. Ustawa o najmie miejskim

Przed przystąpieniem do sporządzenia umowy należy uwzględnić regulacje zawarte w Ustawie 29/1994 z dnia 24 listopada o najmie miejskim:

Ustawa ta określa między innymi ramy prawne obowiązujące dla każdego rodzaju umowy najmu. Część tej ustawy ma charakter bezwzględnie obowiązujący (rozdziały I, II i IV), co oznacza, że należy przestrzegać jej postanowień (art. 4.1 LAU), szczególnie w zakresie terminów i obowiązkowych przedłużeń w umowach najmu mieszkań. Jednakże, z wyjątkiem tej części, umowy najmu mieszkań podlegają w pierwszej kolejności umowom, klauzulom i warunkom określonym przez wolę stron (art. 1255 Kodeksu Cywilnego), a w dalszej kolejności przepisom Kodeksu Cywilnego (art. 4.2 LAU).

Ważne jest, aby pamiętać, że data zawarcia umowy określa, która wersja LAU będzie miała zastosowanie, a przepisy mogą ulec istotnym zmianom. Na przykład, między końcem 2018 r. a początkiem 2019 r. przepisy zmieniano trzykrotnie, co skutkowało trzema różnymi reżimami prawnymi w krótkim czasie. Zmiany w ustawie nie wpływają na obowiązujące umowy, które nadal podlegają przepisom obowiązującym w chwili ich zawarcia.

Obecnie rząd planuje wdrożenie nowej ustawy dotyczącej mieszkań, która w szczególności wpłynie na najmy miejskie.

3. Strony umowy

Ważne jest poprawne zidentyfikowanie stron umowy, ponieważ błędna redakcja może prowadzić do podważenia jej skuteczności lub do sporów interpretacyjnych. Aby uniknąć pomyłek, w umowach zazwyczaj stosuje się kursywę i wielkie litery, np. „Wynajmujący” i „Najemca”. Stronami umowy są:

Wynajmujący: Osoba fizyczna lub prawna wynajmująca nieruchomość w zamian za czynsz
Najemca: Osoba fizyczna lub prawna, która bierze nieruchomość w najem i zobowiązuje się do zapłaty czynszu

Możliwe jest, że będzie kilku wynajmujących i najemców (lub ich przedstawicieli prawnych), warto uwzględnić ich wszystkich w umowie, zobowiązując ich solidarnie, co pozwoli na dochodzenie pełnej kwoty czynszu od dowolnego najemcy w razie zaległości.

4. Sporządzanie umowy

Po ustaleniu rodzaju umowy najmu, zidentyfikowaniu stron i zapoznaniu się z obowiązującymi przepisami prawnymi, można przystąpić do sporządzenia umowy najmu:

Forma umowy: Choć nie jest to obowiązkowe, umowa powinna być sporządzona na piśmie jako dokument prywatny. Brak pisemnej umowy nie oznacza braku umowy, gdyż może ona być zawarta ustnie. W niektórych przypadkach korzystne może być sporządzenie umowy w formie aktu notarialnego
Podstawowe elementy umowy: Każda umowa powinna zawierać trzy podstawowe elementy, bez których jest nieważna (art. 1261 Kodeksu Cywilnego), a każda ze stron może ją unieważnić z tego powodu (art. 1300 Kodeksu Cywilnego):
- Zgoda stron: Strony muszą wyrazić wolę zawarcia umowy
- Przedmiot umowy: Przedmiot umowy musi być zgodny z prawem, możliwy do spełnienia i określony
- Przyczyna zobowiązania: Przyczyną umowy najmu jest zawsze wynajem nieruchomości, przy czym wynajmujący zobowiązuje się udostępnić nieruchomość w zamian za czynsz, a najemca korzysta z niej za opłatą

5. Klauzule w umowie

Umowa najmu powinna być sporządzona z uwzględnieniem przepisów LAU, a jej klauzule muszą być dostosowane do konkretnego przypadku, zawierając takie elementy jak:

Czas trwania umowy i jej przedłużenie
Czynsz, jego aktualizacja i sposób płatności
Zasady rezygnacji i ewentualne odszkodowanie
Odpowiedzialność za naprawy i utrzymanie nieruchomości

Dobrze sporządzona umowa minimalizuje ryzyko konfliktów i ułatwia egzekwowanie praw w przypadku ewentualnych sporów sądowych, dlatego zawsze warto skonsultować jej treść z hiszpańskim prawnikiem specjalizującym się w prawie nieruchomości.

wrz 24

Love0

postepowanie sadowe w hiszpanii prawnik dlug w hiszpanii

Wszystko, co musisz wiedzieć o postępowaniach sądowych w Hiszpanii

By Bartosz Wach Odszkodowania, Prawo cywilne, Prawo procesowe, Prawo windykacyjne

Postępowania sądowe zawsze stanowią wyzwanie – są kosztowne i czasochłonne. W Hiszpanii dodatkowo mogą być wyjątkowo wolne. Korzystanie z pomocy prawnika mówiącego po angielsku może zminimalizować stres i zwiększyć szanse na sukces.

Spis treści

Jak mogę złożyć pozew w Hiszpanii?

Złożenie pozwu w Hiszpanii to skomplikowany proces. W przypadku roszczeń do 2000€ w niektórych sprawach możliwe jest wniesienie pozwu bezpośrednio przez powoda. Jednak w większości przypadków niezbędne jest, aby pozew został sporządzony i złożony przez profesjonalnego pełnomocnika.

Dodatkowo, Hiszpania posiada instytucję procurador – urzędnik sądowy, któr pośredniczy między adwokatami a sądami, a komunikacja z sądem musi odbywać się za jego pośrednictwem.

Ile kosztuje wniesienie pozwu w Hiszpanii?

Koszty zależą od procedury i wartości roszczenia. Hiszpański prawnik może oszacować opłaty związane z jego usługami, wynagrodzeniem procuradora oraz ewentualnymi opłatami sądowymi.

Czy w Hiszpanii istnieją sądy do rozpatrywania małych roszczeń?

W Hiszpanii nie ma wyspecjalizowanych sądów do rozpatrywania małych roszczeń. Sprawy cywilne rozpoczynają się w Sądach Pierwszej Instancji zgodnie z ustawą o postępowaniu cywilnym (LEC).

Wśród procedur neleży wynienić:

– Postępowanie upominawcze (Juicio Monitorio): roszczenia o zapłatę faktur lub długów

– Postępowanie ustne (Juicio Verbal): dla roszczeń do 6000€

– Postępowanie zwykłe (Juicio Ordinario): dla roszczeń powyżej 6000€

Jakie są terminy przedawnienia roszczeń w Hiszpanii?

Terminy przedawnienia różnią się w zależności od rodzaju roszczenia:

– 30 lat dla roszczeń związanych z nieruchomościami

– 20 lat dla roszczeń hipotecznych

– 5 lat na zapłatę alimentów lub czynszu

– 1 rok na odzyskanie posiadania

Czy mogę samodzielnie reprezentować się w hiszpańskim sądzie?

W Hiszpanii, z wyjątkiem roszczeń do 2000€, konieczne jest, aby strony były reprezentowane przez procuradorów i bronione przez wpisanych na listę adwokacką prawników.

Jak długo trwa postępowanie sądowe w Hiszpanii?

Czas trwania zależy od sądu, ale można oszacować:

– Sądy Pierwszej Instancji – około roku

– Odwołania przed Sądem Prowincji – około dwóch lat

– Postępowania kasacyjne przed Sądem Najwyższym – od trzech do pięciu lat

Jakie są zasady dotyczące dowodów w Hiszpanii?

Dozwolone dowody obejmują dokumenty, przesłuchania stron, opinie biegłych, świadków oraz wizje lokalne. Bardzo ważnym dowodem, z którego korzysta się cześciej niż w Polsce, jest dowód z opinii biegłego. W hiszpańskim systemie prawnym korzysta się z prywatnych opinii biegłych.

Jakie mogą być wyniki postępowania sądowego?

Możliwe wyniki to:

1. Pozew zostaje w całości uznany, a koszty pokrywa pozwany

2. Pozew zostaje częściowo uznany, każda strona pokrywa swoje koszty

3. Pozew zostaje oddalony, powód pokrywa koszty

Podsumowanie

Proces sądowy w Hiszpanii wymaga szczegółowej wiedzy prawnej oraz odpowiedniego przygotowania. Pomoc doświadczonego prawnika jest kluczowa dla osiągnięcia sukcesu w hiszpańskim postępowaniu.

wrz 24

Love0

prawo beckhama hiszpania podatki prawo adwokat

Prawo Beckhama (La Ley Beckham) – co musisz wiedzieć?

By Bartosz Wach Prawo podatkowe

Prawo Beckhama, znane oficjalnie jako specjalny system podatkowy dla osób fizycznych przybywających do Hiszpanii w celu podjęcia pracy, to specjalny system podatkowy, który oferuje znaczące korzyści podatkowe dla osób, które przeprowadzają się do Hiszpanii w celach zawodowych.

System wprowadzony, aby przyciągać zagranicznych profesjonalistów, swoje potoczne imię zawdzięcza piłkarzowi Davidowi Beckhamowi, który był jednym z pierwszych beneficjentów tego systemu.

Spis treści

Kluczowe cechy Prawa Beckhama

Opcjonalność: Prawo Beckhama jest reżimem podatkowym, z którego mogą skorzystać tylko osoby, które spełniają określone kryteria. Jest ono opcjonalne, co oznacza, że podatnik musi sam zdecydować, czy chce skorzystać z tego rozwiązania.
Wniosek: Aby skorzystać z tego reżimu, konieczne jest złożenie wniosku do hiszpańskiej Agencji Podatkowej. We wniosku należy udowodnić, że spełnia się wymagania związane z rezydencją, pracą i dochodami.
Okres obowiązywania: Prawo Beckhama może być stosowane przez okres maksymalnie 6 lat. Niemniej jednak możliwe jest wcześniejsze zakończenie korzystania z tego reżimu.

Wymagania, aby skorzystać z Prawa Beckhama

Aby móc skorzystać z korzyści Prawa Beckhama, należy spełnić kilka istotnych warunków:

Rezydencja: Osoba starająca się o to zwolnienie podatkowe nie może być rezydentem podatkowym w Hiszpanii przez co najmniej 10 lat przed przeprowadzką.
Praca: Przeprowadzka do Hiszpanii musi być związana z nową ofertą pracy. Niezbędne jest przedstawienie dowodu zatrudnienia na terytorium Hiszpanii.
Dochody: Nie można uzyskiwać dochodów z prowadzenia działalności gospodarczej w Hiszpanii (np. jako freelancer lub przedsiębiorca prowadzący stałą działalność gospodarczą).

Główne zalety Prawa Beckhama

Stała stawka podatkowa: Jedną z największych korzyści jest obniżona, stała stawka podatkowa wynosząca 24% dla dochodów do 600 000 EUR. Dochody powyżej tej kwoty opodatkowane są stawką 47%. W porównaniu do standardowych stawek progresywnych, które mogą sięgać prawie 50%, jest to znaczna ulga.
Opodatkowanie tylko dochodów w Hiszpanii: Podatnicy korzystający z Prawa Beckhama są zobowiązani do płacenia podatków wyłącznie od dochodów uzyskanych w Hiszpanii. Dochody z zagranicy są zwolnione z opodatkowania, co stanowi dużą zaletę dla osób posiadających międzynarodowe inwestycje lub działalności.
Brak obowiązku zgłaszania zagranicznych aktywów: Osoby korzystające z tego reżimu nie muszą składać formularza 720, który wymaga zgłaszania zagranicznych aktywów przekraczających 50 000 EUR.

Potencjalne wady Prawa Beckhama

Brak możliwości stosowania umów o unikaniu podwójnego opodatkowania: Osoby korzystające z Prawa Beckhama nie mogą korzystać z większości umów międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania, co może prowadzić do dodatkowych kosztów podatkowych.
Ograniczone odliczenia: Korzystający z tego reżimu nie mają możliwości skorzystania z niektórych ulg podatkowych, takich jak ulgi na dzieci lub odliczenia kosztów związanych z zatrudnieniem.

Podsumowanie

Prawo Beckhama to korzystna opcja dla pracowników i specjalistów przenoszących się do Hiszpanii. Oferuje ono istotne ulgi podatkowe, zwłaszcza dla osób, które nie osiągają wysokich dochodów z działalności zagranicznej. Warto jednak dokładnie przeanalizować każdy przypadek z osobna, żeby potwierdzić czy istnieje możliwość zastosowanie tego sytemu.

Jeśli zastanawiasz się nad skorzystaniem z Prawa Beckhama lub potrzebujesz więcej informacji, warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w hiszpańskim prawie podatkowym, aby dokładnie zbadać swoją sytuację.

wrz 24

Love0

nieruchomosc w hiszpanii ulga podatkowa mieszkaniowa

Fiskus daje ulgę na zakup nieruchomości w Hiszpanii – nowa interpretacja podatkowa

By Bartosz Wach Prawo nieruchomości, Prawo podatkowe

Krajowa Informacja Skarbowa wydała ważną interpretację, która może ucieszyć osoby planujące zakup nieruchomości za granicą, w szczególności w Hiszpanii. Okazuje się, że pieniądze ze sprzedaży nieruchomości w Polsce mogą zostać zainwestowane w innym kraju Unii Europejskiej, co pozwala uniknąć zapłaty podatku dochodowego w Polsce. Oznacza to, że nawet osoby posiadające kilka mieszkań mogą skorzystać z ulgi mieszkaniowej, o ile spełnią pewne warunki.

Spis treści

Zwolnienie z PIT na zakup mieszkania w Hiszpanii

Interpretacja wydana przez KIS dotyczy kobiety, która posiada pięć mieszkań w Polsce. Planuje sprzedaż jednego z nich i przeznaczenie uzyskanych środków na zakup mieszkania w Hiszpanii, gdzie zamierza spędzać 4-5 miesięcy w roku. Ważnym elementem w tej sprawie jest to, że nieruchomość w Hiszpanii nie będzie wykorzystywana komercyjnie – nie będzie wynajmowana ani służyła celom inwestycyjnym. Właścicielka chce korzystać z niej na własne potrzeby mieszkaniowe.

Zgodnie z interpretacją KIS z 10 maja 2024 r. (nr 0115-KDIT3.4011.369.2024.1.RS), kobieta może skorzystać z ulgi mieszkaniowej, unikając zapłaty 19% podatku dochodowego od sprzedaży mieszkania w Polsce, pod warunkiem że całość uzyskanych środków przeznaczy na zakup nieruchomości w Hiszpanii. To oznacza, że lokal kupiony za granicą może być traktowany jako „własne cele mieszkaniowe”, co jest kluczowym warunkiem do skorzystania z ulgi.

Własne cele mieszkaniowe – brak ograniczeń co do liczby nieruchomości

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji wyraźnie zaznaczył, że ustawa o PIT nie ogranicza liczby posiadanych nieruchomości, które można mieć, aby skorzystać ze zwolnienia z podatku. Kluczowym warunkiem jest jednak to, że nieruchomość nabyta ze środków ze sprzedaży innej nieruchomości musi służyć zaspokajaniu „własnych potrzeb mieszkaniowych” podatnika.

Oznacza to, że nawet posiadanie kilku mieszkań nie wyklucza możliwości skorzystania z ulgi, o ile nowo nabyty lokal faktycznie będzie wykorzystywany przez właściciela do celów mieszkaniowych, a nie inwestycyjnych. W omawianej sprawie kobieta potwierdziła, że zakup nieruchomości w Hiszpanii ma na celu poprawę jej komfortu życia, zwłaszcza ze względów zdrowotnych, ponieważ źle znosi polskie zimy.

Niejednolita interpretacja przepisów

Choć interpretacja wydana przez KIS jest korzystna, eksperci wskazują, że sposób rozumienia pojęcia „własnych celów mieszkaniowych” może być różny w zależności od konkretnego przypadku. Na przykład, dyrektor KIS podkreślił, że prowadzenie działalności inwestycyjnej, takiej jak wynajem mieszkań, wyklucza możliwość skorzystania z ulgi mieszkaniowej. Jednak w innej interpretacji z 2023 roku KIS stwierdził, że czasowe wynajmowanie lokalu nie wyklucza skorzystania z ulgi, o ile pierwotnym celem nabycia nieruchomości było zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Ta niejednolitość w interpretacjach sugeruje, że w sytuacjach spornych warto zwrócić się o indywidualną interpretację podatkową, która może ochronić podatnika przed ewentualnymi konsekwencjami ze strony fiskusa.

Podsumowanie

Nowa interpretacja podatkowa KIS to dobra wiadomość dla osób, które chcą zainwestować w nieruchomości w Hiszpanii. Możliwość skorzystania z ulgi mieszkaniowej na zakup mieszkania w innym kraju UE pozwala na uniknięcie zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości w Polsce, co stanowi duże ułatwienie dla nabywców. Jednakże, ze względu na różnorodność interpretacji przepisów, warto upewnić się, że konkretna transakcja spełnia wymogi do skorzystania z ulgi, a w razie wątpliwości – zwrócić się o własną interpretację podatkową.

Ten artykuł ma charakter informacyjny i nie stanowi porady prawnej. W celu uzyskania szczegółowych informacji na temat swojej sytuacji podatkowej, zalecamy skonsultowanie się z doradcą podatkowym.

wrz 20

Love0

Podatek od przeniesienia własności (ITP) w Hiszpanii w 2024 roku

By Bartosz Wach Prawo nieruchomości, Prawo podatkowe

Podatek od przeniesienia własności (ITP) to główny podatek, z którym musisz się zmierzyć podczas zakupu nieruchomości z rynku wtórnego w Hiszpanii. Z tego względu ważne jest, abyś znał stawkę podatku, która znajdzie zastosowanie w Twoim przypadku, ponieważ zależy ona od regionu autonomicznego, w którym znajduje się nieruchomość. Każdy region stosuje inny procent od wartości katastralnej nieruchomości. Aby rozwiać wątpliwości, przedstawiamy szczegółowe informacje na temat ITP w różnych regionach Hiszpanii w 2024 roku.

Spis treści

Co to jest podatek od przeniesienia majątku (ITP)?

Podatek od przeniesienia majątku obciąża wszelkie odpłatne przeniesienia własności, dotyczące zarówno ruchomości, jak i nieruchomości, które stanowią majątek osób fizycznych lub prawnych. Dotyczy to również ustanawiania praw rzeczowych, udzielania pożyczek, gwarancji, najmu, emerytur oraz koncesji administracyjnych.

W kontekście nieruchomości, podatek ten obejmuje transakcje dotyczące zakupu nieruchomości z rynku wtórnego, jednak nie dotyczy operacji przeprowadzanych przez przedsiębiorców w ramach ich działalności zawodowej.

Jak opłacić podatek ITP?

Masz 30 dni roboczych na uregulowanie podatku ITP od momentu podpisania umowy sprzedaży. W zależności od regionu autonomicznego, prezentacja deklaracji podatkowej może wymagać procedur online lub stacjonarnych. Najlepiej jest skonsultować się z odpowiednim organem podatkowym w swoim regionie z odpowiednim wyprzedzeniem, aby dowiedzieć się, jakie dokumenty są wymagane i jak należy złożyć deklarację. Jeśli nie chcesz samemu załatwiać tych czasochłonnych czynności, możesz poprosić o wsparcie polskojęzycznego adwokata specjalizującego się w prawie nieruchomości w Hiszpanii.

Ile wynosi podatek ITP w 2024 roku?

Wiedza o tym, jak obliczyć ITP, jest kluczowa, aby zrozumieć, jaki będzie faktyczny koszt zakupu nieruchomości. Oprócz ceny uzgodnionej z sprzedawcą, to właśnie ITP będzie największym dodatkowym wydatkiem, a w przypadku nabywania nieruchomości z rynku pierwotnego – VAT (na Wyspach Kanaryjskich – IGIC).

ITP jest podatkiem regionalnym, co oznacza, że każda wspólnota autonomiczna ustala własne stawki. Mimo że istnieje ogólnokrajowe ramy prawne, większość regionów korzysta z prawa do ustalania własnych stawek w ramach ITP. Stawka podatku ustalana jest na podstawie wartości katastralnej nieruchomości. W zależności od regionu, istnieją także ulgi podatkowe, na przykład dla młodych osób czy przy zakupie mieszkań socjalnych.

Stawki ITP w poszczególnych regionach autonomicznych w 2024 roku

Poniżej przedstawiamy ogólne stawki ITP obowiązujące w różnych regionach autonomicznych w 2024 roku. Pamiętaj jednak, że mogą istnieć wyjątki oraz stawki ulgowe, z których możesz skorzystać:

Wspólnota Autonomiczna	ITP
Andaluzja	7%
Aragonia	8-10%
Asturia	8-10%
Baleary	8-13%
Wyspy Kanaryjskie	6,5%
Kantabria	9%
Kastylia-La Mancha	9%
Kastylia i León	8-10%
Katalonia	10-11%
Ceuta	6%
Madryt	6%
Walencja	10-11%
Estremadura	8-11%
Galicja	8%
La Rioja	7%
Melilla	6%
Murcja	8%
Nawarra	6%
Kraj Basków	7%

W przypadku regionów takich jak Madryt i Nawarra, obowiązuje podstawowa stawka 6%. Inne regiony, takie jak Murcja, Kantabria czy Kastylia-La Mancha, mają wyższe stawki, sięgające 9-10%. W Katalonii i Walencji podatek wynosi od 10 do 11%, natomiast na Balearach dochodzi do 13%.

Przykłady regionalnych stawek ITP:

Andaluzja: Podstawowa stawka ITP wynosi 7%, ale może być obniżona do 6% w przypadku nieruchomości o wartości poniżej 150.000 euro lub do 3,5%, jeśli transakcja służy promowaniu polityki mieszkaniowej.
Katalonia: W Katalonii podatek wynosi 10% dla nieruchomości o wartości do 1.000.000 euro i 11% dla droższych nieruchomości. W przypadku mieszkań socjalnych stawka wynosi 7%, a dla osób poniżej 32 roku życia lub osób z niepełnosprawnością – 5%.

Jak oblicza się ITP-AJD?

Podstawa opodatkowania od ITP-AJD zależy od rodzaju transakcji, która podlega opodatkowaniu. Zazwyczaj, jest ona określana na podstawie wyższej wartości między: ceną zapłaconą a wartością referencyjną w dniu powstania obowiązku podatkowego.

Wartość referencyjna to kwota ustalana corocznie przez Dyrekcję Generalną Katastru (Dirección General del Catastro), oparta na cenach sprzedaży nieruchomości, które są zawierane u notariusza lub rejestrowane w Księgach Wieczystych. Wartość ta uwzględnia dane katastralne każdej nieruchomości i w żadnym przypadku nie może przekraczać wartości rynkowej. Należy również pamiętać, że często mogą występować błędy w danych katastralnych, a ich korekta może skutkować znacznymi oszczędnościami w płaceniu tego i innych podatków.

Warto zaznaczyć, że przepisy prawa nie przewidują możliwości odwołania się od wartości referencyjnej jako ogólnej zasady, chyba że nastąpi wniosek o korektę błędów katastralnych. Niemniej jednak, w przypadku, gdy dokonano naliczenia podatku lub samemu rozliczano podatek, opierając się na tej wartości referencyjnej, jej wysokość można zakwestionować poprzez odwołanie od decyzji podatkowej lub korektę złożonej samodzielnie deklaracji.

Jak oblicza się podatek od przeniesienia majątku, jeśli nie ma wartości referencyjnej?

Nie wszystkie nieruchomości mają przypisaną wartość referencyjną. W związku z tym, gdy taka wartość nie istnieje lub nie może być potwierdzona przez Dyrekcję Generalną Katastru, podstawą opodatkowania będzie wyższa wartość spośród następujących: zadeklarowana wartość, uzgodniona cena lub wartość rynkowa.

W takich przypadkach, podatnik zazwyczaj deklaruje wartość zadeklarowaną, jednak musi ona odpowiadać wartości rynkowej. Administracja podatkowa ma prawo wszcząć procedurę weryfikacji wartości, aby upewnić się, że zadeklarowana wartość rzeczywiście odpowiada wartości rynkowej.

Na czym polega procedura weryfikacji wartości w przypadku podatku od przeniesienia majątku (ITP-AJD)?

Zobowiązany podatnik samemu wskazuje w deklaracji wartość majątku lub praw w celu ustalenia podstawy opodatkowania, na podstawie której obliczany jest podatek. Takie deklaracje mogą być przedmiotem procedury weryfikacji wartości przeprowadzanej przez administrację.

Często zdarza się, że występują błędy w przebiegu tej procedury, a wartości nie są odpowiednio uzasadnione lub nie odpowiadają rzeczywistości. Są to specyficzne kwestie, które wymagają analizy i znajomości przepisów zarówno z perspektywy technicznej, jak i podatkowej. W tego typu sprawach najlepiej zwrócić się do prawnika, który specjalizuje się w hiszpańskim prawie podatkowym.

wrz 12

Love0

Różnica między Wskaźnikiem aktualizacji czynszów (Índice de actualización de alquileres) a Wskaźnikiem referencyjnym cen najmu (Índice de referencia del precio del alquiler del Gobierno)

By Bartosz Wach Bez kategorii

Wraz z wejściem w życie nowej Ustawy o prawie do mieszkania (Ley 12/2023 por el derecho de la vivienda) w Hiszpanii, rynek wynajmu mieszkań przeszedł istotne zmiany. Jednym z najważniejszych wprowadzonych środków są dwa wskaźniki: Wskaźnik aktualizacji czynszów oraz Wskaźnik referencyjny cen najmu, które często budzą wątpliwości zarówno wśród najemców, jak i właścicieli nieruchomości. W niniejszym artykule wyjaśniamy, jakie są kluczowe różnice między nimi oraz kiedy każdy z nich ma zastosowanie.

Spis treści

Czym jest Wskaźnik aktualizacji czynszów (Índice de actualización de alquileres)?

Wskaźnik aktualizacji czynszów to wskaźnik, który określa, jak należy dostosować wysokość czynszu każdego roku, biorąc pod uwagę koszty utrzymania. Ma on zastosowanie w odniesieniu do obowiązujących umów najmu i jest używany do corocznej aktualizacji czynszów.

Do 2022 roku aktualizacja ta była przeprowadzana na podstawie wskaźnika CPI (wskaźnika cen konsumpcyjnych). Jednak w wyniku kryzysu wywołanego wojną w Ukrainie, rząd hiszpański ograniczył wzrost czynszów do 2%, odłączając go od wskaźnika CPI. Ograniczenie to obowiązywało do końca 2023 roku, a od 2024 roku czynsze mogą wzrastać maksymalnie o 3%. Przed końcem 2024 roku hiszpański Narodowy Instytut Statystyczny (INE) ogłosi nowy wskaźnik, który będzie obowiązywał na kolejne lata.

Czym jest Wskaźnik referencyjny cen najmu (Índice de referencia del precio del alquiler del Gobierno)?

Wskaźnik referencyjny cen najmu to narzędzie, które reguluje maksymalną cenę wynajmu w tzw. strefach przeciążonych, czyli obszarach, w których istnieje ryzyko braku dostępnych mieszkań w wyniku nadmiernego popytu i niewystarczającej podaży. Zastosowanie wskaźnika ma miejsce jedynie w nowych umowach najmu i dotyczy wyłącznie nieruchomości znajdujących się w takich strefach.

Warto zaznaczyć, że to władze poszczególnych wspólnot autonomicznych decydują o tym, które obszary zostaną uznane za strefy napięte. Obecnie jedyną wspólnotą, która ogłosiła takie strefy, jest Katalonia, gdzie wskaźnik obowiązuje w 140 gminach.

Główne różnice między wskaźnikami

Najważniejsza różnica między Wskaźnikiem aktualizacji czynszów a Wskaźnikiem referencyjnym cen najmu polega na ich zastosowaniu. Wskaźnik aktualizacji czynszów dotyczy corocznych zmian czynszów w całej Hiszpanii, w przypadku, gdy umowy najmu przewidują takie aktualizacje. W 2024 roku wzrost ten jest ograniczony do 3%.

Z kolei Wskaźnik referencyjny dotyczy tylko nowych umów najmu w strefach przeciążonych i określa maksymalną dopuszczalną cenę wynajmu. Warto dodać, że duzi właściciele (posiadający 5 lub więcej nieruchomości) nie mogą wynajmować mieszkań powyżej maksymalnych limitów określonych przez wskaźnik.

W przypadku, gdy zamierzasz wynająć swoją nieruchomość w Hiszpanii najelpiei jest skontatkować się z polskojęzycznym adwokatem specjalizującym się w prawie nieruchomości w Hiszpanii.

wrz 11

Love0

najlepszy adwokat hiszpania nieruchomosci

Czym są obciążenia nieruchomości i jak je sprawdzić przed zakupem?

By Bartosz Wach Prawo nieruchomości

Kupno nieruchomości to poważna decyzja, która wiąże się z szeregiem formalności, z którymi nie zawsze jesteśmy zaznajomieni, szczególnie jeśli robimy to po raz pierwszy. Jednym z kluczowych pojęć, o którym warto wiedzieć, są obciążenia nieruchomości. Czym właściwie są i dlaczego są tak istotne dla przyszłych właścicieli?

Spis treści

Czym są obciążenia nieruchomości w Hiszpanii?

Obciążenia nieruchomości to różnego rodzaju długi lub zobowiązania finansowe, które ciążą na nieruchomości i mogą przejść na nowego właściciela po jej zakupie. Choć to sprzedający odpowiada za powstałe długi, w momencie transakcji stają się one problemem kupującego, jeśli odpowiednio wcześnie nie zostaną wykryte i uregulowane. Dlatego tak ważne jest sprawdzenie, czy mieszkanie lub dom, który planujemy kupić w Hiszpanii, nie jest nimi obciążony.

Najczęściej spotykanym obciążeniem jest hipoteka. Jednak to nie jedyna forma zadłużenia, która może dotyczyć nieruchomości. Inne często występujące obciążenia to zaległości w opłatach na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, nieopłacone rachunki za media, a także ewentualne zajęcia komornicze lub umowy najmu.

Najczęstsze rodzaje obciążeń

Hipoteka
Najpopularniejsza forma obciążenia nieruchomości. Zwykle hipoteka zostaje spłacona podczas transakcji sprzedaży, ale warto sprawdzić, czy nieruchomość nie jest nadal nią obciążona.
Zajęcia sądowe („komornicze”)

Jeśli właściciel ma niespłacone długi, nieruchomość może zostać zajęta przez sąd (w Hiszpanii działa zamiast komornika). Zanim dojdzie do transakcji, warto upewnić się, że tego rodzaju obciążenie nie występuje.
Umowa najmu

Zgodnie z przepisami, jeśli kupujemy nieruchomość, w której obowiązuje jeszcze umowa najmu, nowy właściciel zobowiązany jest do jej respektowania.
Służebność i prawo użytkowania
Mogą istnieć przypadki, w których nieruchomość posiada tzw. prawo użytkowania przez inne osoby, co oznacza, że choć będziemy jej właścicielami, nie będziemy mogli z niej korzystać na własnych warunkach.
Długi wspólnoty mieszkaniowej
Często pojawiające się zobowiązania, które mogą przejść na nowego właściciela, to zaległości w płatnościach na rzecz wspólnoty mieszkaniowej.
Nieopłacone rachunki za media
Choć nie są klasycznym obciążeniem wpisanym do ksiąg wieczystych, nieopłacone rachunki za media również mogą przysparzać problemów nowemu właścicielowi.
Zaległe podatki lokalne
Podatki takie jak podatek od nieruchomości (IBI) czy podatek od czynności cywilnoprawnych (ITP) mogą być zadłużeniami, które nie zawsze są widoczne w księgach, ale mogą obciążyć nowego właściciela.

Jak sprawdzić, czy nieruchomość ma obciążenia?

Najprostszym sposobem, aby dowiedzieć się, czy hiszpańska nieruchomość ma obciążenia, jest uzyskanie wypisu z księgi wieczystej. Jest to dokument, który możemy uzyskać w hiszpańskim Rejestrze Nieruchomości (Registro de la Propiedad) i który zawiera informacje o właścicielu nieruchomości, a także o wszystkich obciążeniach, takich jak hipoteki, zajęcia sądowe, prawa użytkowania itp.

Warto również zapytać sprzedającego o zaświadczenie od wspólnoty mieszkaniowej, które potwierdza, że wszystkie opłaty są uregulowane. Dodatkowo, warto sprawdzić rachunki za media oraz podatki, aby upewnić się, że nie przejmujemy żadnych zaległości.

Podsumowanie

Sprawdzenie obciążeń nieruchomości przed zakupem nieruchomości w Hiszpanii to jeden z najważniejszych kroków, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek po finalizacji transakcji. Pamiętajmy, że wiele obciążeń przechodzi na nowego właściciela, dlatego dokładna weryfikacja dokumentacji i sytuacji prawnej nieruchomości jest niezbędna, aby zabezpieczyć nasze interesy. Jeśli masz wątpliwości co do stanu prawnego nieruchomości, skonsultuj się z prawnikiem specjalizującym się w hiszpanskim prawie nieruchomości, który pomoże Ci uniknąć potencjalnych problemów.

lip 23

Love0

Kredyt hipoteczny – uwagi praktyczne

By Bartosz Wach Prawo nieruchomości

Postanowiłeś sobie, że chcesz zamieszkać w Hiszpanii. Wybrałeś już nawet swoje przyszłe miasto i widziałeś już kilka ciekawych nieruchomości. Teraz nadszedł czas na zdecydowanie się na jedną z nich i przeprowadzenie transakcji jej nabycia. Zazwyczaj, wiąże się to z koniecznością uzyskania finansowania, ponieważ nie jest to mała kwota, którą trzeba zapłacić.

Na szczęście, Hiszpania oferuje bardzo dobre możliwości uzyskania kredytu hipotecznego dla obcokrajowców. W tym artykule wyjaśniamy wszystko, co musisz wiedzieć na ten temat.

Spis treści

Dlaczego Hiszpania to jedno z najlepszych miejsc do uzyskania kredytu hipotecznego i finansowania zakupu nieruchomości?

Możesz tego nie wiedzieć, ale Hiszpania co roku uzyskuje czołowe miejsca w rankingu najlepszych krajów do zakupu nieruchomości. Wynika to z wielu czynników, jednym z nich są korzyści związane z uzyskaniem kredytu hipotecznego. Oprócz niskich kosztów kredytu hipotecznego, istotna jest także oferowana elastyczność w jego uzyskaniu.

Jakie są główne zalety?

Unikaj płacenia opłat początkowych

Po wprowadzeniu nowej ustawy hipotecznej w czerwcu 2019 roku, sytuacja konsumentów w Hiszpanii znacznie się poprawiła.

Od tego czasu to banki pokrywają koszty związane z ustanowieniem hipoteki, takie jak podatek AJD.

W przeszłości kupujący musiał płacić opłaty rejestracyjne, podatek od czynności cywilnoprawnych, honoraria notariusza i inne opłaty. Wszystko to zostało zmodyfikowane przez nowe prawo. Teraz te opłaty pokrywa bank.

To oznacza znaczną redukcję kosztów, co sprawia, że twoja hipoteka jest jeszcze tańsza. Jedynymi kosztami, które będziesz musiał pokryć, są:

Wycena nieruchomości przez bank w celu oceny jej rzeczywistej wartości, która wynosi zazwyczaj od 300 do 600 €.
Opłata manipulacyjna, która różni się w zależności od banku, ale zazwyczaj wynosi 1-1,5%.

Niektóre banki pokrywają również te dwa koszty, co sprawia, że oferta jest jeszcze bardziej korzystna (choć nie wszystkie banki to robią).

To bez wątpienia czyni Hiszpanię jednym z najbardziej konkurencyjnych miejsc do uzyskania finansowania na zakup nieruchomości.

Niskie stopy procentowe

Można dojść do wniosku, że jeśli banki tracą te początkowe dochody, które wcześniej otrzymywały, na pewno znalazły sposób, aby odzyskać te pieniądze z innych źródeł. Muszą obciążać kupujących w inny sposób, żeby im się opłacała taka strategia.

Jednak rzeczywistość wygląda inaczej.

Obecnie stopy procentowe w Hiszpanii są naprawdę niskie. W rzeczywistości są na najniższym poziomie od ostatnich 30 lat.

Hiszpania jest jednym z krajów w Europie o najniższych stopach procentowych. To czyni ją idealnym miejscem do uzyskania finansowania.

Jeśli nadal zastanawiasz się, gdzie leży główny problem nowego prawa, znajdziesz go w wysokości udzielanego finansowania. Banki są teraz znacznie bardziej rygorystyczne przy udzielaniu kredytów hipotecznych i finansują jedynie od 60 do 70% wartości nieruchomości. Omówimy to szerzej poniżej.

Jakie są rodzaje hipotek w Hiszpanii?

W Hiszpanii dostępne są trzy główne rodzaje hipotek: zmienne (powiązane z Euriborem), stałe i mieszane (połączenie obu).

Chociaż produkty finansowe są identyczne dla rezydentów i nierezydentów, mogą wystąpić pewne różnice wynikające z podstawowych warunków pożyczki.

Różnice między rezydentami a nierezydentami

Jak już wspomniano, bez względu na liczbę dni spędzonych w kraju (czynnik determinujący, czy jesteś rezydentem, czy nie), dostępne hipoteki są takie same.

Jednakże, jeśli jesteś rezydentem hiszpańskim, możesz liczyć na korzystniejsze warunki.

Jakie są główne różnice?

Nierezydenci będą płacić wyższe oprocentowanie.
Nierezydenci mogą uzyskać finansowanie na ogół do 60% wartości nieruchomości. Z kolei rezydenci w Hiszpanii mogą otrzymać nawet do 70-80% wartości nieruchomości, przy niższych stopach procentowych.
Nierezydenci zazwyczaj mogą uzyskać kredyt hipoteczny na okres do 20 lat, podczas gdy rezydenci mogą uzyskać kredyt na okres do 40 lat.
Banki mniej chętnie udzielają hipoteki ze stałym oprocentowaniem dla nierezydentów.
Nierezydenci muszą dostarczyć dodatkowy dokument – raport z Biura Informacji Kredytowej.
Osoby przebywające w Hiszpanii mniej niż 183 dni w roku muszą rozliczyć podatki związane ze sprzedażą nieruchomości w inny sposób niż rezydenci, np. należy zatrzymać od nich 3% kwoty sprzedawanej nieruchomości na poczet rozliczenia podatku dochodowego (tzw. retención).
Niektóre hipoteki dla nierezydentów mogą być mniej elastyczne i nieco przestarzałe. Dlatego porównanie ofert jest tutaj jeszcze bardziej istotne.

Ogólne warunki hipotek dla ekspatów

W tej części przedstawimy podstawowe informacje, które musisz znać, ubiegając się o hipotekę jako obcokrajowiec. Omówimy różne warunki, jakich możesz się spodziewać po otrzymaniu oferty.

To niezwykle ważne, ponieważ pozwoli Ci to uzmysłowić sobie ile będziesz potrzebować pieniędzy oraz jakie są rzeczywiste koszty zakupu nieruchomości w Hiszpanii.

Ile możesz pożyczyć na hipotekę?

Zasadniczo, banki udzielają kredytów hipotecznych do maksymalnie 60-70% wartości nieruchomości dla obcokrajowców. Jeśli jednak możesz udowodnić, że mieszkasz i płacisz podatki w Hiszpanii (przynajmniej przez 2 lata), możesz uzyskać finansowanie nawet do 80%. W pewnych szczególnych sytuacjach możliwe jest uzyskanie 100% finansowania, np. przy zakupie nieruchomości zajętej przez bank.

Ważna uwaga: na jakiej podstawie określa się procent finansowania, który możesz uzyskać na zakup nieruchomości? Na najniższej wartości między ceną sprzedaży a wyceną nieruchomości (określoną przez specjalistów banku).

Jakie jest typowe oprocentowanie?

Odpowiedź zależy od profilu kupującego (jak wiarygodny jesteś w oczach banku).

System hipoteczny w Hiszpanii jest zasadniczo prosty. Najczęściej występują dwa rodzaje hipotek: o stałym i zmiennym oprocentowaniu. Hipoteki o stałym oprocentowaniu oferują stopy procentowe w przedziale 2-4%, a zmienne zależą od Euriboru i profilu kredytobiorcy (jest to stopa złożona).

Ile własnych środków będziesz musiał zainwestować w zakup nieruchomości (bez uwzględnienia kredytu hipotecznego)?

To kluczowa kwestia. Oblicz, ile dokładnie będziesz musiał zapłacić za zakup nieruchomości niczym podejmiesz jakiekolwiek decyzje. Ile pieniędzy musisz mieć na koncie, aby móc kupić dom, nie uwzględniając finansowania, które uzyskasz z kredytu hipotecznego. Aby poznać tę kwotę, musisz wziąć pod uwagę:

Wartość nieruchomości
Dodatkowe koszty związane z zakupem nieruchomości. W zależności od regionu mogą się różnić, ale dla uproszczenia przyjmujemy średnio 15%. To jest procent, którego można się spodziewać w Barcelonie lub Walencji.
Jak już wspomniano, bank udzieli ci 70% wartości nieruchomości. Pamiętaj, że procent ten nie jest zazwyczaj stosowany do ceny sprzedaży, lecz do wartości nieruchomości.

Jeśli przeprowadzisz obliczenia, zobaczysz, że musisz mieć na koncie od 45-50% całkowitej kwoty (100% + 15% – 70%). To jest to, co będziesz musiał zapłacić z góry (bez żadnego kredytu) z własnej kieszeni.

Na ile lat mogę uzyskać hipotekę jako ekspat?

Okresy kredytowania wynoszą zazwyczaj od 5 do maksymalnie 40 lat. Jeśli jesteś nierezydentem, będzie to bliżej dolnej granicy tego zakresu (5-20 lat), a rezydenci zazwyczaj mają od 20 do 30 lat na spłatę kredytu hipotecznego.

Mogą także występować dodatkowe ograniczenia. Będzie to różnić się w zależności od banku, ale zazwyczaj trudno jest znaleźć hipoteki, które pozwalają na spłatę po ukończeniu 75 lat. Okresy te muszą zakończyć się wcześniej.

Jak uzyskać hipotekę w Hiszpanii jako obcokrajowiec krok po kroku

Przygotowanie i złożenie dokumentów: Należy dostarczyć dokumenty identyfikacyjne, informacje o dochodach i zobowiązaniach oraz dowody płacenia podatków.
Otrzymanie wstępnej oferty hipotecznej: Po przeanalizowaniu dokumentów bank przedstawi pierwszą ofertę, która zazwyczaj nie jest ostateczna.
Otwarcie konta bankowego: Po otrzymaniu oferty, otwórz konto bankowe w Hiszpanii, z którego będą pobierane raty kredytu.
Porównanie ofert: Sprawdź propozycje różnych banków, aby uzyskać najlepsze warunki.
Akceptacja oferty: Wybierz najlepszą ofertę po dokładnej analizie.
Podpisanie umowy hipotecznej: Zakończenie procesu u notariusza.

Przestrzeganie tych kroków pozwoli ci uzyskać najlepsze możliwe warunki hipoteczne i zrealizować marzenie o posiadaniu własnej nieruchomości w Hiszpanii.

Ile czasu zajmuje uzyskanie kredytu hipotecznego w Hiszpanii?

Od początku do końca, uzyskanie kredytu hipotecznego w Hiszpanii zajmuje od 6 do 8 tygodni. Chociaż proces ten może zostać ukończony nawet w 4 tygodnie, jest to dość rzadkie.

Dodatkowo, w zależności od sześciu kroków, które omówiliśmy wcześniej, może to zająć więcej czasu, w zależności od tego, ile czasu zajmie przygotowanie dokumentów (krok 1) lub porównanie ofert bankowych (krok 4).

Dokumenty wymagane do uzyskania kredytu hipotecznego jako obcokrajowiec w Hiszpanii

Dokumenty, które musisz przedstawić, to te, które pomogą zidentyfikować Cię przed bankiem oraz wykazać dochody, aktywa i zobowiązania. Oto lista wymaganych dokumentów:

Kopia paszportu
NIE, numer identyfikacyjny niezbędny do zakupu nieruchomości w Hiszpanii i przeprowadzania innych procedur prawnych
Akt małżeństwa lub umowa przedślubna (jeśli dotyczy)
Potwierdzenie zatrudnienia lub dochodów, np. ostatnie trzy odcinki wypłaty i umowa o pracę (jeśli jesteś zatrudniony) lub ostatnie deklaracje podatkowe (jeśli jesteś samozatrudniony)
Ostatnia deklaracja podatkowa
Umowa podpisana ze sprzedawcą
Dowód, że wszystkie podatki od nieruchomości zostały opłacone
Pełne informacje o innych zobowiązaniach kredytowych
Zaświadczenie o aktywach i zobowiązaniach
Kopia tytułów własności istniejących nieruchomości (w Hiszpanii i innych krajach)

Pamiętaj, że wszystkie te dokumenty muszą być w języku hiszpańskim, więc muszą być przetłumaczone.

Jak uzyskać najlepsze warunki kredytu hipotecznego jako obcokrajowiec

Jaką strategię należy przyjąć, aby uzyskać najlepsze możliwe warunki? Oto sześć wskazówek, które mogą znacznie pomóc obcokrajowcowi:

Stań się wiarygodnym klientem dla banku, pokazując swoją zdolność kredytową. Banki podejmują decyzje o przyznaniu kredytu hipotecznego i na jakich warunkach w oparciu profil danego klienta. Jeśli pokażesz, że będziesz w stanie spłacać kredyt bez problemów, warunki kredytu będą znacznie korzystniejsze.
Utrzymuj stabilne źródła dochodów. Pożyczkodawcy wyliczają jedną trzecią twojej pensji i dodają do niej miesięczną ratę kredytu hipotecznego. Całkowita kwota powinna stanowić mniej niż 35% twoich miesięcznych dochodów, abyś był uznawany za wypłacalnego.
Banki preferują, aby twoje źródło dochodów opierało się na stałej pensji (bardziej bezpieczne) niż na dochodach z własnej działalności lub dywidendach. Dlatego dostosuj swoje źródła dochodów do powyższych wymogów.
Jeśli kredyt hipoteczny, o który się ubiegasz, stanowi tylko 60% całkowitej wartości nieruchomości, twoje szanse na uzyskanie lepszych stawek są wyższe.
Pomocne jest ubieganie się o kredyt hipoteczny razem z partnerem.
Rozpocznij proces odpowiednio wcześniej. Nie czekaj do ostatniego momentu, aby skorzystać z kredytu hipotecznego. Staraj się porównywać oferty jak największej liczby banków, aby mieć porównanie i wybrać najkorzystniejszą.
Zaufaj prawnikom specjalizującym się w nieruchomościach, aby pomogli znaleźć najlepsze opcje. Prawnicy naszej kancelarii doradzą od początku do końca przy zakupie nieruchomości w Hiszpanii. Dlatego lepiej mieć osobę, na której możesz polegać, aby zarządzała całym i mogła doradzić, gdzie szukać i jakie warunki będą najkorzystniejsze w twoim przypadku.

mar 21

Love0

Windykacja należności w Hiszpanii

By Mateusz Prawo windykacyjne

Posiadając wieloletnie doświadczenie w obsłudze podmiotów gospodarczych wiemy jak ważna jest płynność finansowa, którą zapewnie sprawne prowadzenie windykacji należności.

W ramach naszych usług windykacyjnych oferujemy klientom pełen wachlarz wsparcia, począwszy od badania wypłacalności dłużnika, poprzez prowadzenie postępowań o zapłatę, aż po przymusowe wykonanie wyroku i reprezentację w postępowaniu egzekucyjnym.

Kancelaria posiada rozległe doświadczenie w windykacji należności w Hiszpanii, przez co postępowania prowadzone są w sposób sprawny i skuteczny.

Wśród podstawowych usług należy wymienić:

Wezwanie do zapłaty (burofax)
Negocjacje z dłużnikami
Ugody sądowe, pozasądowe
Sądowa windykacja należności
Uzyskiwanie, zaskarżanie nakazów zapłaty
Wykonywanie, uznawanie polskich wyroków w Hiszpanii
Wykonywanie zagranicznych wyroków w Hiszpanii

Jeśli mają Państwo pytania związane z windykacją należności w Hiszpanii, Zapraszamy do kontaktu

Spis treści

Hiszpański klient nie płaci – procedura postępowania

Nie zawsze udaje się ustrzec przed współpracą z nierzetelnymi kontrahentami i niekiedy zdarza się, że współpracująca z nami firma zalega z płatnościami. Opóźnienie w płatnościach wsród hiszpańskich firm jest bardzo często spotykane. Jednak warto pamiętać, że prawidłowo sporządzona umowa wraz z właściwymi zabezpieczeniami jej wykonania, takimi jak chociażby zadatek, i skrupulatna ocena ryzyka jeszcze przed nawiązaniem relacji handlowych mogą pomóc uniknąć nieprzyjemności związanych z takimi sytuacjami.

Co do zasady, na proces windykacji wierzytelności w Hiszpanii składają się następujące etapy:

Postępowanie przedsądowe
Postępowanie sądowe

Postępowanie przedsądowe

Postępowanie przedsądowe to nic innego, jak próba porozumienia się z kontrahentem. W praktyce zawsze poprzedza postępowanie sądowe i często jest wystarczające, aby bez wdawania się w spór sądowy wyegzekwować zapłatę dochodzonej kwoty. Co do zasady postępowanie to polega na zwróceniu się do dłużnika i wezwaniu go do zapłaty zadłużenia w określnym terminie, za pośrednictwem oficjalnego pisma (burofax), w ślad za którym może nastąpić również kontakt telefoniczny lub e-mailowy.

Postępowanie przedsądowe jest korzystne zarówno dla wierzyciela, jak i dla dłużnika, ponieważ koszty takiego postępowania są znacznie mniejsze niż w przypadku procedury sądowej.

Jak wygląda postępowanie przedsądowe w Hiszpanii krok po kroku

Rodzaj podejmowanych w postępowaniu przedsądowym czynności może się nieco różnić w zależności od konkretnej sprawy. Te działania może podjąć zarówno adwokat, jak i bezpośrednio przedsiębiorca, który jest wierzycielem.

Burofax – wezwanie do zapłaty

Pierwszym krokiem jaki należy podjąć jest próba skontaktowania się z dłużnikiem i wyjaśnienia przyczyn braku uregulowania płatności w terminie.

Jeśli wspomniana próba nie skutkuje odzewem ze strony kontrahenta, wówczas należy wystosować pismo burofaxem, czyli rodzajem przesyłki, która uwierzytelnia treść wysłanego dokumentu i jest opatrzona certyfikatem cyfrowym. Wspomniane pismo powinno zawierać wszystkie istotne dane dotyczące zobowiązania (m.in. kwotę, jaką dłużnik powinien uiścić oraz termin na dokonanie płatności), pisemne wezwanie do zapłaty (hiszp. requerimiento de pago), a także informację, że w przypadku braku odpowiedzi na wezwanie do zapłaty, sprawa zostanie skierowana do sądu.

Pozasądowa umowa polubowna

Innym sposobem zawarcia porozumienia jest podpisanie pozasądowej umowy polubownej, w której strony ustalą warunki i termin uregulowania płatności. Warto jednak pamiętać, że umowa ta nie stanowi tytułu wykonawczego, w związku z czym w razie niewykonania zobowiązania przez dłużnika konieczne będzie skierowanie sprawy na drogę sądową.

Notarialna umowa pozasądowa

Ponadto istnieje również możliwość zawarcia notarialnej umowy pozasądowej. Umowa ta zawierana jest w formie aktu notarialnego i podlega egzekucji sądowej, dzięki czemu jest to dużo bezpieczniejsza forma dla wierzyciela, a także szybszy sposób na dochodzenie roszczeń w przypadku, gdyby dłużnik przestał realizować warunki spłaty zadłużenia w przyszłości. Dłużnik we wspomnianej umowie uznaje dług (hiszp. reconocimiento de la deuda), ponadto należy w niej zawrzeć sposób spłaty zadłużenia (zarówno termin, jak i sposób płatności).

Podjęcie próby polubownego dochodzenia roszczeń jest rozwiązaniem korzystnym, jednakże w sytuacji, gdy wspomniane działania nie przynoszą oczekiwanego rezultatu, należy skierować sprawę do sądu w celu wyegzekwowania płatności. Warto pamiętać, że szybka reakcja i skierowanie sprawy do sądu zwiększy szanse na odzyskanie wierzytelności.

Jeśli chodzi o międzynarodowe egzekucje należności, to hiszpańscy przedsiębiorcy najczęściej reagują dopiero na wezwanie przesłane przez hiszpańskiego prawnika, gdyż widzą wtedy determinację wierzyciela w dążeniu do odzyskaniu długu. Hiszpańscy dłużnicy, w celu nie generowania dalszych kosztów, które będą wiązały się z prowadzeniem sprawy sądowej i egzekucyjnej, często płacą zadłużenie po otrzymaniu wezwania do zapłaty podpisanego przez hiszpańskiego adwokata.

Postępowanie sądowe w Hiszpanii

Gdy polubowne sposoby windykacji nie przynoszą skutku i dłużnik nie reaguje na wezwania do zapłaty, sprawę należy skierować do sądu celem sądowego dochodzenia roszczeń.

Postępowanie sądowe w Hiszpanii może przybierać różne formy w zależności od rodzaju oraz wysokości dochodzonego roszczenia.

Postępowanie nakazowe (hiszp. proceso monitorio)

Postępowanie nakazowe to szczególna, uproszczona procedura, która ma na celu szybkie rozwiązanie konfliktu i przyznanie wierzycielowi tytułu wykonawczego w przypadku, gdy pozwany nie wnosi sprzeciwu. Zaletą tego rodzaju postępowania jest oszczędność czasu, ale także brak konieczności interwencji profesjonalnego pełnomocnika, w przypadku dochodzenia niewysokich kwot. W ramach tego postępowania można dochodzić należności pieniężnych o dowolnej wysokości, o ile istnienie długu można stwierdzić przedkładając stosowne dokumenty (faktury, rachunki, umowy).

Postępowanie werbalne (hiszp. juicio verbal)

Juicio verbal to procedura uproszczona, w której wierzyciel może dochodzić roszczeń w przypadkach określonych w hiszpańskim kodeksie postępowania cywilnego, o ile kwota główna nie przekracza 6000 euro. Postępowanie to charakteryzuje się zwięzłością. Pozew kierowany jest do właściwego sądu, który może dopuścić dowód z przesłuchania stron na rozprawie, a następnie wydaje pisemne orzeczenie.

Postępowanie zwyczajne (hiszp. juicio ordinario)

Natomiast w przypadku dochodzenia roszczeń w wysokości powyżej 6000 euro zastosowanie ma juicio ordinario, czyli standardowa procedura cywilna, która trwa zazwyczaj od jednego roku do dwóch lat. To postępowanie cechuje większa zawiłość, zwykle dochodzi do przesłuchania wstępnego celem ustalenia dowodów oraz przesłuchanie ewentualnych świadków.

Postępowanie wekslowe (hiszp. juicio cambiario)

Jest to szczególne postępowanie, mające zastosowanie do dochodzenia roszczeń, których podstawą jest wystawiony zgodnie z przepisami Prawa wekslowego (hiszp. Ley Cambiaria y del Cheque) czek lub weksel.

Warto pamiętać, że wstąpienie na drogę sądową wiąże się z koniecznością poniesienia pewnych wydatków na poczet opłat sądowych, honorariów adwokata oraz pełnomocnika procesowego (hiszp. procurador), dlatego zachęcamy Państwa do polubownego rozwiązywania sporów, a dopiero w ostateczności do skierowania sprawy do sądu. Mimo to nie należy zwlekać z oddaniem sprawy do windykacji, dlatego w przypadku jakichkolwiek problemów z płatnościami należności zachęcamy Państwa do skontaktowania się z hiszpańskim adwokatem, który doradzi jakie czynności należy podjąć oraz jaką procedurę zastosować, aby jak najszybciej odzyskać dochodzoną kwotę.

Twoi kontrachęci spóźniają się z płatnościami?

Skontaktuj się z nami:

📞(+48) 607 076 203

📞(+34) 644 980 290

FAQ – najczęściej zadawane pytania

Co to jest windykacja?

Windykacja polega na dochodzeniu swoich praw do rzeczy lub zapłaty należności w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami. Proces windykacji obejmuje czynności dotyczące negocjacji z dłużnikiem, uzyskania nakazu zapłaty i wreszcie postępowanie egzekucyjne. Co do zasady wyróżnia się dwa rodzaje windykacji – windykację polubowną i windykację przymusową (sądową).

Od czego zależy skuteczność windykacji w Hiszpanii?

Pierwszym krokiem do skutecznej windykacji jest czynność, która tak naprawdę podejmowana jest na długo przed dowiedzeniem się o nieuczciwych praktykach kontrahenta, a mianowicie zabezpieczenie ewentualnych roszczeń poprzez umieszczenie w umowie odpowiednich klauzul na wypadek nieterminowego uregulowania płatności czy procedur, które będą miały zastosowanie w przypadku powstania zaległości.

Warto również pamiętać o odpowiednim dokumentowaniu wszelkich należności tak, aby na etapie ewentualnej egzekucji nie było wątpliwości, co do istnienia podstawy roszczenia. Takimi potwierdzeniami mogą być rachunki, faktury, a także umowy i korespondencja pisemna z dłużnikiem.
Skuteczna windykacja w Hiszpanii jest możliwa, o ile wierzyciel odpowiednio szybko podejmie kroki mające na celu dochodzenie należności. Przedsiębiorca nie powinien dopuścić do nagromadzenia zadłużenia, ponieważ im dłużej trwa zwłoka tym trudniej będzie wyegzekwować pieniądze od dłużnika.

Na czym polega windykacja polubowna?

Windykacja polubowna to nic innego jak dochodzenie roszczeń na etapie przedsądowym, któremu poświęciliśmy I część naszego artykułu (link). Polega głównie na prowadzeniu negocjacji z dłużnikiem w celu nakłonienia go do dobrowolnej zapłaty należności i skierowana jest na współpracę z dłużnikiem.
Takie polubowne rozwiązanie sporu jest korzystne dla obu stron, ponieważ nie generuje dodatkowych kosztów związanych czy to z wytoczeniem powództwa czy też na etapie zapłaty wymagalnej należności.

Czas trwania windykacji polubownej zależy od stron, ponieważ trwa od momentu powstania zadłużenia do czasu zaspokojenia wierzytelności lub skierowania sprawy do sądu.

mar 21

Love0

Spółka w Hiszpanii

By Mateusz Prawo spółek

Założenia spółki w Hiszpanii może się różnić w zależności od rodzaju i złożoności procesu. Ogólnie rzecz biorąc, proces ten może trwać od 3 tygodni do 9 tygodni.

Etapy zakładania spółki w Hiszpanii obejmują:

Uzyskanie numeru NIE (dla udziałowców i członków zarządu),
weryfikację dostępności nazwy firmy,
podpisanie aktu założycielskiego przed notariuszem,
zarejestrowanie spółki w hiszpańskim urzędzie skarbowym,
uzyskanie numeru VAT,
uzyskanie wszelkich niezbędnych zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej,
rejestrację pracowników w systemie ubezpieczeń społecznych
otwarcie rachunku bankowego.

Koszt założenia spółki w Hiszpanii może się różnić w zależności od jej rodzaju i zakresu usług z jakich skorzystamy przy jej zakładaniu. Jeśli założymy spółkę z minimalnym kapitałem zakładowym, czyli 3000 EUR, dodamy do tego taksy notarialne, wynagrodzenie adwokata i opłaty rejestrowe, to koszt założenia spółki wyniesie od 5500 EUR do 9000 EUR.

Spis treści

Korzyści z prowadzenia spółki w Hiszpanii

Niskie koszty prowadzenia biznesu: Hiszpania oferuje konkurencyjne stawki podatkowe oraz niskie koszty operacyjne w porównaniu do innych krajów europejskich. To pozwala przedsiębiorcom na oszczędności i większą rentowność
Dostęp do jednolitego rynku europejskiego: Hiszpania jest członkiem Unii Europejskiej, co oznacza, że przedsiębiorcy mają dostęp do ogromnego rynku 448,4 mln konsumentów. To otwiera nowe możliwości sprzedaży i rozwoju biznesu.
Atrakcyjna lokalizacja i styl życia: Hiszpania jest znana z pięknych plaż, łagodnego klimatu i relaksującego stylu życia. To przyciąga zarówno turystów, jak i biznesmenów, którzy cenią sobie wysoką jakość życia.
Wsparcie dla przedsiębiorców: Hiszpania oferuje wiele instrumentów wsparcia dla tworzenia miejsc pracy i rozwoju innowacyjności. Wiele branż może również skorzystać z ulg podatkowych i innych zachęt dla przedsiębiorców.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (SL): Ta forma biznesowa jest popularna w Hiszpanii, zwłaszcza wśród małych i średnich przedsiębiorstw. Tworzenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest stosunkowo łatwe i wymaga niewielkiego kapitału początkowego.
Prosta procedura rejestracji spółki: Hiszpańskie prawo umożliwia zakładanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez jednego partnera, bez konieczności posiadania partnera biznesowego. Osoby fizyczne i prawne mogą założyć spółkę w Hiszpanii.
Równouprawnienie dla polskich przedsiębiorców: Polska jest również członkiem Unii Europejskiej, co oznacza, że polscy przedsiębiorcy mają takie same prawa i możliwości prowadzenia działalności gospodarczej w Hiszpanii jak lokalni przedsiębiorcy.

Prowadzenie spółki w Hiszpanii może być atrakcyjną opcją dla przedsiębiorców, którzy szukają korzyści finansowych, dostępu do większego rynku i przyjaznej atmosfery biznesowej. Hiszpania oferuje wiele możliwości rozwoju i innowacji, a także bogatą kulturę i styl życia, które przyciągają zarówno klientów, jak i pracowników.

Kto może założyć spółkę w Hiszpanii?

Wspólnikami hiszpańskiej spółki mogą być zarówno obywatele hiszpańscy, jak i obcokrajowcy posiadający NIE, niezależnie od tego, czy mają status rezydenta w Hiszpanii czy nie. Dużym plusem jest możliwość założenia takiej spółki wyłącznie przez obcokrajowców, bez wymogu, aby chociaż jeden z właścicieli był obywatelem hiszpańskim. Dzięki temu unikamy sztucznych struktur, w których jednemu ze wspólników powierza się niewielki procent w kapitale zakładowym, pozbawiając go wszelkich uprawnień i przywilejów w spółce. Wspólnikami mogą być także osoby prawne, zarówno krajowe, jak i zagraniczne.

Podatki w hiszpańskiej spółce

Spółki w Hiszpanii podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (Impuesto sobre las sociedades). Ogólnie obowiązująca stawka podatku dla dużych firm wynosi 30%, natomiast dla małych i średnich przedsiębiorstw wynosi 25%. Warto zaznaczyć, że ta stawka 25% dotyczy również zagranicznych przedsiębiorstw. Jednak stawka podatku od spółek może się różnić w zależności od regionu, dlatego warto rozważyć, w którym miejscu zakładanie spółki będzie najbardziej opłacalne.

Na przykład, w regionie Nawarry stawka podatku wynosi 28% dla dużych firm i 23% dla małych i średnich przedsiębiorstw, a dla tzw. mikroprzedsiębiorców wprowadzono stawkę 19%. Natomiast na Wyspach Kanaryjskich obowiązuje specjalny reżim podatkowy, który zakłada stawkę podatku wynoszącą 4%.

Należy jednak pamiętać, że dla nowo utworzonych spółek obowiązuje obniżona stawka podatku w wysokości 15%, która obowiązuje przez okres 2 lat (chyba że spółka podlega opodatkowaniu według niższej stawki). Obniżona stawka 15% dotyczy tylko nowo utworzonych podmiotów prowadzących działalność w Hiszpanii, które wcześniej nie były prowadzone przez inne osoby lub powiązane podmioty. Ponadto, ta działalność nie powinna być prowadzona w roku poprzedzającym utworzenie spółki przez osobę fizyczną posiadającą udział w kapitale.

Przedsiębiorstwa, których roczny obrót nie przekracza 1.000.000€, są zwolnione z lokalnego podatku od działalności gospodarczej (IAE – Impuesto sobre Actividades Económicas).

Hiszpania ma także korzystne przepisy dotyczące spółek holdingowych, które umożliwiają zastosowanie zwolnień podatkowych od dochodu oraz redukcji nawet do 99% w przypadku podatku od spadków i darowizn (Impuesto sobre Sucesiones y Donaciones).

Koszty założenia spółki w Hiszpanii

Minimalny kapitał początkowy: Aby założyć spółkę SL w Hiszpanii, konieczne jest posiadanie minimalnego kapitału w wysokości 3000 €. Spółka może mieć więcej niż jednego wspólnika, a kapitał może być podzielony na udziały.
Opłaty notarialne: Aby założyć spółkę w Hiszpanii, konieczne jest sporządzenie umowy spółki w formie aktu notarialnego. Koszty notarialne mogą się różnić w zależności od notariusza i stopnia skomplikowania umowy.
Opłaty rejestracyjne: Po podpisaniu umowy spółki, konieczne jest zarejestrowanie jej w rejestrze handlowym. Opłaty rejestracyjne również mogą się różnić w zależności od regionu i stopnia skomplikowania procesu rejestracji.
Koszty specjalistycznej analizy: Zalecamy przeprowadzenie specjalistycznej analizy, aby ustalić pełen zakres obowiązków podatkowych dla spółki, ze względu na złożoność hiszpańskiego systemu podatkowego.
Dodatkowe wydatki: Oprócz opłat za rejestrację firmy w Hiszpanii, możemy również ponieść koszty związane z otwarciem konta bankowego, przetłumaczeniem dokumentów, usługami doradczymi itp. Wysokość tych kosztów zależy od naszych indywidualnych potrzeb i preferencji.

Rodzaje spółek w Hiszpanii

Możliwości prowadzenia firmy w Hiszpanii są różnorodne, ale jednocześnie bardzo podobne do polskich, dlatego każdy przedsiębiorca znajdzie odpowiednią formę działalności, która odpowiada jego potrzebom. W Hiszpanii przedsiębiorcy mają do wyboru jedną z poniższych form organizacyjno-prawnych:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Sociedad Limitada – S.L.),
Oddział firmy (Sucursal),
Spółka akcyjna (Sociedad Anónima – S.A.)
Spółka jawna (Sociedad Colectiva),
Spółka komandytowa (Sociedad Comanditaria)

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Hiszpanii (Sociedad de Responsabilidad Limitada, SRL lub SL)

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Hiszpanii, czyli Sociedad de Responsabilidad Limitada, to kolejny rodzaj hiszpańskiej spółki kapitałowej. Podobnie jak Sociedad Anónima, Sociedad de Responsabilidad Limitada jest samodzielnym podmiotem prawnym, a udziałowcy nie ponoszą odpowiedzialności za długi zaciągnięte przez spółkę. Wszystkie spółki muszą płacić podatek dochodowy od osób prawnych (Impuesto sobre Sociedades). Jednak minimalna wymagana inwestycja w Sociedad de Responsabilidad Limitada jest znacznie mniejsza niż w przypadku Sociedad Anónima. Istnieją również różne wymogi dotyczące sprawozdawczości dla każdego rodzaju spółki. Ponadto akcje spółki Sociedad de Responsabilidad Limitada nie mogą być przedmiotem obrotu na giełdzie.

Jak założyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Hiszpanii?

Aby założyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Hiszpanii, musisz sporządzić i poświadczyć akt założycielski oraz posiadać minimalną dostępną inwestycję w wysokości 3000 EUR. Będziesz także musiał zarejestrować się w Rejestrze Handlowym w Hiszpanii (Registro Mercantil), złożyć wniosek o CIF (Código de Identificación Fiscal, Numer Identyfikacji Podatkowej), zarejestrować się w celu płacenia podatku IAE (Impuesto de Actividades Económicas), zarejestrować się w Ubezpieczeniu Społecznym (Seguridad Social) dla Ciebie i Twoich pracowników, jeśli planujesz ich zatrudnić, a także wypełnić inne obowiązki. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z doradcą prawnym.

Kto może założyć spółkę w Hiszpanii?

Podatki w hiszpańskiej spółce

Przedsiębiorstwa, których roczny obrót nie przekracza 1.000.000€, są zwolnione z lokalnego podatku od działalności gospodarczej (IAE – Impuesto sobre Actividades Económicas).

Koszty założenia spółki w Hiszpanii

Minimalny kapitał początkowy: Aby założyć spółkę SL w Hiszpanii, konieczne jest posiadanie minimalnego kapitału w wysokości 3000 €. Spółka może mieć więcej niż jednego wspólnika, a kapitał może być podzielony na udziały.
Opłaty notarialne: Aby założyć spółkę w Hiszpanii, konieczne jest sporządzenie umowy spółki w formie aktu notarialnego. Koszty notarialne mogą się różnić w zależności od notariusza i stopnia skomplikowania umowy.
Opłaty rejestracyjne: Po podpisaniu umowy spółki, konieczne jest zarejestrowanie jej w rejestrze handlowym. Opłaty rejestracyjne również mogą się różnić w zależności od regionu i stopnia skomplikowania procesu rejestracji.
Koszty specjalistycznej analizy: Zalecamy przeprowadzenie specjalistycznej analizy, aby ustalić pełen zakres obowiązków podatkowych dla spółki, ze względu na złożoność hiszpańskiego systemu podatkowego.
Dodatkowe wydatki: Oprócz opłat za rejestrację firmy w Hiszpanii, możemy również ponieść koszty związane z otwarciem konta bankowego, przetłumaczeniem dokumentów, usługami doradczymi itp. Wysokość tych kosztów zależy od naszych indywidualnych potrzeb i preferencji.

Rodzaje spółek w Hiszpanii

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Sociedad Limitada – S.L.),
Oddział firmy (Sucursal),
Spółka akcyjna (Sociedad Anónima – S.A.)
Spółka jawna (Sociedad Colectiva),
Spółka komandytowa (Sociedad Comanditaria)

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Hiszpanii (Sociedad de Responsabilidad Limitada, SRL lub SL)

Jak założyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Hiszpanii?

Oddział firmy w Hiszpanii (Sucursal)

Oddział firmy (hiszp. sucursal) to część przedsiębiorstwa, która działa w miejscu innym niż siedziba główna firmy, zarówno w kraju, jak i za granicą, w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Otwarcie oddziału firmy stanowi alternatywę dla zakładania nowej spółki i umożliwia przedsiębiorcy poszerzenie swojej działalności na arenie międzynarodowej, bez konieczności tworzenia nowego przedsiębiorstwa.

Jak założyć oddział firmy w Hiszpanii?

Procedura rejestracji oddziału firmy w Hiszpanii jest podobna do procedury rejestracji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Sociedad de Responsabilidad Limitada – SL). Konieczne jest wyznaczenie reprezentanta firmy, który będzie rezydentem Hiszpanii i będzie działał w imieniu firmy przed organami podatkowymi w Hiszpanii. Aby zarejestrować oddział firmy w Hiszpanii, należy przedłożyć dokumenty potwierdzające istnienie firmy w kraju macierzystym, wraz z przysięgłym tłumaczeniem na język hiszpański oraz uchwałę o utworzeniu oddziału firmy – wraz z wyznaczeniem reprezentanta prawnego (representante fiscal) na terenie Hiszpanii. Akt założycielski oddziału spółki powinien być podpisany przed notariuszem w Hiszpanii. Oddział firmy nie posiada odrębnego kapitału od głównej firmy, dlatego nie ma wymogu wniesienia jakiegokolwiek kapitału zakładowego/początkowego. Oddział funkcjonuje w ramach kapitału firmy.

Spółka akcyjna w Hiszpanii (Sociedad Anónima – S.A.)

Spółka akcyjna w Hiszpanii, czyli Sociedad Anónima (S.A.), działa w sposób wysoce zorganizowany i regulowany. Najważniejsze decyzje podejmowane są przez większość, a każdego roku wymagane są audyty. Ten rodzaj hiszpańskiej spółki jest samodzielnym podmiotem prawnym, a akcjonariusze nie ponoszą odpowiedzialności za długi spółki. Wszystkie stowarzyszenia, w tym Sociedad Anónima, muszą płacić podatek dochodowy od osób prawnych (Impuesto sobre Sociedades).

Jak założyć spółkę akcyjną w Hiszpanii?

Aby założyć spółkę akcyjną w Hiszpanii, należy sporządzić i zatwierdzić notarialnie statut spółki oraz dysponować minimalnym kapitałem zakładowym w wysokości 60 000 EUR. Konieczne będzie również zarejestrowanie się w Rejestrze Handlowym w Hiszpanii (Registro Mercantil), złożenie wniosku o NIF (Número de Identificación Fiscal, numer identyfikacji podatkowej), zarejestrowanie się w celu płacenia podatku IAE (Impuesto de Actividades Económicas), zarejestrowanie się w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (Seguridad Social) dla siebie i swoich pracowników, jeśli planujesz ich zatrudnienie, oraz spełnienie innych obowiązków, takich jak uzyskanie CNN (Certificación Negativa de Denominación), co potwierdza, że inna spółka nie korzysta już z proponowanej przez Ciebie nazwy. Skontaktuj się z lokalnym polskim adwokatem, aby uzyskać dalsze informacje dotyczące obowiązków związanych z założeniem Sociedad Anónima.

Spółka jawna w Hiszpanii (Sociedad Colectiva)

Spółka jawna w Hiszpanii, czyli Sociedad Colectiva, to rodzaj spółki, która jest zarządzana osobiście przez wspólników i jest ich własnością. Jednak ten rodzaj spółki występuje jako odrębna osoba prawna, a mimo to wspólnicy ponoszą osobistą odpowiedzialność za długi spółki. Wspólnicy muszą spełniać określone wymogi, takie jak osobiste zarządzanie spółką, chyba że umówiono się na delegowanie tych obowiązków na inną osobę, oraz zakaz konkurencji wobec spółki.

Jak założyć spółkę jawną w Hiszpanii?

Aby założyć spółkę jawną w Hiszpanii, należy podjąć kilka kroków. Przede wszystkim, trzeba sporządzić i notarialnie poświadczyć statut spółki. Następnie, konieczne jest zarejestrowanie się w Rejestrze Handlowym w Hiszpanii, zwanego Registro Mercantil.

Nazwa firmy musi zawierać imię i nazwisko przynajmniej jednego z wspólników. W przypadku, gdy w nazwie nie ma nazwisk wszystkich wspólników, należy dodać zwrot „i Wspólnicy” (y Compañía).

Ważne jest również skonsultowanie się lokalnym doradcą prawnym, aby uzyskać dalsze informacje dotyczące obowiązków związanych z założeniem Sociedad Colectiva w Hiszpanii.

Spółka komandytowa w Hiszpanii (Sociedad Comanditaria)

Spółka komandytowa w Hiszpanii, zwana Sociedad Comanditaria, składa się z dwóch rodzajów partnerów: komplementariuszy i partnerów z ograniczoną odpowiedzialnością. Komplementariusze (socios colectivos) ponoszą osobistą odpowiedzialność za długi spółki, podobnie jak w przypadku spółki jawnej (Sociedad Colectiva), natomiast partnerzy z ograniczoną odpowiedzialnością (socios comanditarios) nie. Udział partnerów z ograniczoną odpowiedzialnością może, ale nie musi, być reprezentowany przez akcje. Jeżeli jednak nie ma komplementariuszy, to przynajmniej jeden z partnerów z ograniczoną odpowiedzialnością będzie osobiście odpowiedzialny za długi spółki. Obowiązki komplementariuszy są takie same jak w przypadku spółki jawnej (Sociedad Colectiva) i obejmują osobiste zarządzanie firmą, chyba że delegacja zarządu do innego podmiotu została uzgodniona i nie konkurowałaby z firmą.

Jak założyć spółkę komandytową w Hiszpanii?

Utworzenie spółki komandytowej (Sociedad Comanditaria) jest podobne do utworzenia spółki akcyjnej (Sociedad Anónima), ale Sociedad Comanditaria ma swoje własne, specyficzne konwencje nazewnictwa. Skonsultuj się ze swoją wspólnotą autonomiczną i [doradcą prawnym] (https://www.wachandwach.pl), aby uzyskać dalsze szczegóły dotyczące obowiązków związanych z założeniem Sociedad Comanditaria.