Skip to main content
adobestock 172732408

Nieruchomość w Hiszpanii a obowiązki podatkowe dla nierezydentów

By Prawo podatkowe

Jesteś właścicielem nieruchomości w Hiszpanii, który mieszka w innym państwie? Sprawdź jakie ciążą na tobie obowiązki podatkowe z tytułu posiadania takiej nieruchomości, zarówno tej do użytku własnego, jak i wynajmowanej.

Wśród danin, o których powinieneś pamiętać wskazać należy na: podatek od nieruchomości – Impuesto sobre Bienes Inmuebles (IBI), podatek dla nierezydentów – Impuesto sobre la Renta de los No Residentes (IRNR) oraz w niektórych przypadkach podatek od majątku – Impuesto sobre Patrimonio (IP).

Czym charakteryzuje się każdy z nich?

Podatek od nieruchomości (IBI)

Jest to podatek miejski, wyliczany przez urząd miasta (Ayuntamiento) właściwy dla położenia nieruchomości. Wyliczany jest on corocznie na podstawie wartości katastralnej nieruchomości, która jest najczęściej niższa od wartości rynkowej. Jest on wymagany niezależnie od posiadanego statutu rezydenta lub nierezydenta.

Podatek dla nierezydentów (IRNR)

Do zapłaty wskazanego podatku zobowiązany jest właściciel nieruchomości położonej na terytorium Hiszpanii w sytuacji, gdy rezyduje poza tym terytorium. W zależności od przeznaczenia nieruchomości można wyróżnić:

  • Nieruchomość do użytku własnegoPodobnie, jak w przypadku rezydentów podatkowych w Hiszpanii, właściciel nieruchomości miejskiej nie wynajmowanej jest zobowiązany do zgłoszenia jej w deklaracji podatkowej.
    Wysokość tego podatku nie jest nadmiernie wysoka, niemniej jego rozliczenie jest obowiązkowe, o czym nie wszyscy wiedzą narażając się na obciążenie karami administracyjnymi.
  • Dochodem podlegającym zgłoszeniu jest kwota wynikająca z wyliczenia 2% wartości katastralnej nieruchomości (1,1% w przypadku aktualizacji) i zastosowania stopy podatku w wysokości 24%, a w przypadku rezydentów państw Unii Europejskiej czy Europejskiego Obszaru Gospodarczego 19%. Rezultat tego równania stanowi kwotę należnego do zapłacenia podatku.
    Deklarację należy złożyć do końca kolejnego roku kalendarzowego (do 31 grudnia) poprzez formularz 210.Obrazowo można przedstawić to na następującym przykładzie:
    Pani Anna rezydentka Polski posiadająca apartament w Torrevieja, którego wartość katastralna wynosi 100.000 € będzie zobowiązana do zapłaty podatku IRNR wyliczonego w następujący sposób:

    • Wartość katastralna 100.000 €
    • Podstawa opodatkowania 1.100 € (100.000 x 1,1%)
    • Wysokość podatku 209 € (1.100 x 19%).
  • Nieruchomość wynajmowana osobie fizycznej
                               
    W przypadku właściciela nieruchomości, którą wynajmuje osobie fizycznej kwotę dochodu do zadeklarowania będzie stanowił otrzymywany od najemcy czynsz bez odliczania wydatków, chyba że mowa o rezydencie państwa Unii Europejskiej czy Europejskiego Obszaru Gospodarczego, wówczas można dokonać odliczeń przykładowo takich kosztów jak: opłaty na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, podatek od nieruchomości IBI, media, koszty naprawy i konserwacji, odsetki spłacanego kredytu hipotecznego itp. Co do wskazanej kwoty należy zastosować stopę podatku w wysokości 24%, a w przypadku rezydentów państw Unii Europejskiej czy Europejskiego Obszaru Gospodarczego 19%. Rezultat wyliczenia będzie stanowił kwotę należnego do zapłacenia podatku.
    Deklarację należy złożyć na formularzu 210,  w cyklu trymestralnym, to jest do 20 dnia miesiąca: kwietnia, czerwca, października i stycznia za poprzedzający każdą deklarację trymestr.Przedstawimy to na następującym przykładzie:
    Pan Jan, rezydent Stanów Zjednoczonych , wynajmuje przez cały rok pani Marii należący do niego apartament w Gironie za kwotę czynszu 1000 € miesięcznie.
    Podstawa opodatkowania 12.000 € (1.000 € x 12 miesięcy)
    *brak możliwości odliczenia wydatków związanych z nieruchomością
    Wysokość podatku za cały rok 2.880 € (12.000 x 24%)
    Niemniej, jak wskazano powyżej rozliczenie dokonywane jest trymestralnie, tym samym pan Jan powinien złożyć 4 deklaracje i opłacić podatek w kwocie 720 € za każdy trymestr.

Przeniesienie własności nieruchomości należącej do nierezydenta Hiszpanii.

W przypadku, gdy właściciel niebędący rezydentem zdecyduje się przenieść własność nieruchomości, będzie zobligowany do rozliczenia ‘retención’, której wysokość wynosi 3% i do złożenia deklaracji 210 w terminie 3 miesięcy licząc od upływu terminu zakreślonego kupującemu, który wynosi miesiąc od dnia nabycia nieruchomości. Ogólnie rzecz biorąc, dochód określany jest przez różnicę między wartością nabycia a wartością zbycia nieruchomości, a stopa podatku wynosi 19%.

Upraszczając: kupujący nieruchomość będzie obciążony daniną ‘retención’ i powinien przedłożyć sprzedającemu formularz 211 (potwierdzający wpłatę), natomiast sprzedający będzie zobowiązany do złożenia deklaracji i rozliczenia tego podatku w hiszpańskim urzędzie skarbowym poprzez formularz 210.

W tym miejscu należy zwrócić również uwagę na podatek miejski dotyczący wzrostu wartości terenu tzw. ‘Plusvalía´ (Impuesto sobre el Incremento de Valor de los Terrenos de N.U.), którym w przypadku przeniesienia własności co do zasady obciążany jest sprzedający, jednak w przypadku gdy sprzedający nie jest rezydentem Hiszpanii, to podatkiem tym zostanie obciążony nabywca nieruchomości (art. 35.4 Ley General Tributaria).

Podatek od własności (IP)

Pomimo tego, że właściciel nieruchomości nie rezyduje na hiszpańskim terytorium, to w związku z tym, że jest właścicielem nieruchomości położonej w Hiszpanii, będzie podlegał obowiązkowi podatkowemu związanemu z majątkiem położonym w tym państwie.

Wskazany podatek należy rozliczyć do 31 grudnia danego roku poprzez złożenie formularza 714. Należy wskazać, że norma krajowa przewiduje zwolnienie podatkowe w przypadku wartości do 700.000 €, którym to objęci są również nierezydenci.

Reprezentant podatkowy – representante fiscal

Na koniec należy wskazać na wymagany ustawowo obowiązek (art. 47 ustawy podatkowej oraz art. 10 ustawy o podatku dla nierezydentów) wyznaczenia przez osobę nierezydenta w Hiszpanii reprezentanta podatkowego – rezydenta poprzez którego będzie odbywała się komunikacja i rozliczenia z hiszpańskim Fiskusem. Niewyznaczenie wskazanego reprezentanta wiąże się z narażeniem na karę od 2000-6000 euro. W praktyce usługa ta zlecana jest hiszpańskiej kancelarii prawnej lub biuru księgowemu, którzy w imieniu właściciela będą czuwać nad rozliczeniami podatkowymi właściciela nieruchomości w Hiszpanii.

beach coastline daylight 12688711

9 powodów dla których warto skorzystać z pomocy adwokata w procesie zakupu nieruchomości

By Rynek nieruchomości

Hiszpania – cel inwestorów

Nieruchomości położone na Półwyspie Iberyjskim to coraz popularniejszy cel inwestycyjny. Osoby dysponujące wolnym kapitałem rozważają zakup nieruchomości w Hiszpanii zarówno z myślą o posiadaniu atrakcyjnego lokalu na wakacje, jak i czerpaniu korzyści z wynajmu. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę, że wiąże się to z szeregiem obowiązków, których niedopatrzenie często kończy się niekorzystnie dla inwestora. Aby ułatwić sobie cały proces i mieć pewność przeprowadzenia transakcji zgodnie z obowiązującymi przepisami, należy skorzystać ze wsparcia prawnego prawnika znającego rynek i prawo nieruchomości w Hiszpanii. Tego rodzaju decyzja jest korzystna dla inwestora i mamy na to 9 argumentów.

1. Adwokat w Hiszpanii pomoże uniknąć wielu „pułapek” związanych z transakcją

Zakup nieruchomości jest jedną z największych inwestycji w życiu większości osób. Nawet ci, którzy mają w tym duże doświadczenie, lokując środki na rynku nieruchomości zawsze starają się zachować należytą ostrożność. Także podmioty profesjonalne, takie jak fundusze inwestycyjne, przed zrealizowaniem inwestycji zawsze korzystają z usług kancelarii prawnej. Dotyczy to zwłaszcza inwestycji na zagranicznym rynku.
Profesjonalna pomoc prawna podczas zakupu nieruchomości w Hiszpanii jest nieoceniona. Środki, jakie można dzięki temu zaoszczędzić, znacznie przewyższają koszty związane z wynagrodzeniem pełnomocnika w chwili, gdy zgłaszamy się do niego, po tym jak już znaleźliśmy się w tarapatach. Mimo, że wiele osób wciąż decyduje się zatrudnić adwokata w Hiszpanii dopiero na etapie spornym (co znacznie obniża prawdopodobieństwo wygrania sprawy), to w ostatecznym rozrachunku korzystniej jest jednak skorzystać z pomocy profesjonalnego pełnomocnika w celu zapobiegania takim sytuacjom, a nie ich naprawiania.

Podsumowując, znalezienie adwokata w Hiszpanii, który będzie nas wspierał od początku transakcji może uchronić nas od sporej ilości problemów i wydatków w przyszłości.

2. Adwokat zna prawo nieruchomości i praktykę dotyczącą transakcji

Natomiast osoba, która decyduje się na taką inwestycję, już niekoniecznie. Tymczasem nieznajomość obowiązujących przepisów jest prostą drogą wpadnięcia w poważne kłopoty – zarówno finansowe, jak i prawne. To najważniejszy argument przemawiający za tym, aby planując zakup nieruchomości w Hiszpanii zdecydować się na zatrudnienie doświadczonego w tym sektorze prawnika.Przed ostatecznym przeprowadzeniem transakcji należy dokonać dokładnej analizy stanu prawnego nieruchomości (due diligence).  Trzeba sprawdzić, czy wszystkie kwestie dotyczące nieruchomości są klarowne, a umowa sprzedaży i ewentualnego kredytu hipotecznego nie sprawią nam w przyszłości problemów.
Ponadto, obciążenia z tytułu podatków związanych z zakupem i sprzedażą nieruchomości stanowią znaczny procent sumy całej operacji. Obok podstawowych wydatków, mogą one zwiększyć kwotę sprzedaży nawet o 20%. Dlatego lepiej zapoznać się z tymi zagadnieniami odpowiednio wcześniej, by być na nie przygotowanym.

Abogados en Varsovia especializados en Derecho Administrativo

3. Prawnik w Hiszpanii dokładnie sprawdzi stan prawny nieruchomości

Przed nabyciem nieruchomości w Hiszpanii kluczowe jest poznanie jej stanu prawnego, gdyż mogą na niej znajdować się różne obciążenia, zaległe należności, jak również ograniczenia prawa własności itp. Hiszpański prawnik pomoże ustalić te wszystkie szczegóły i podjąć odpowiednie działania, w przypadku pojawienia się jakichkolwiek wątpliwości dotyczących kupowanej nieruchomości. Adwokat wie, do których źródeł skierować odpowiednie wnioski i w jakiej formie. Wśród najważniejszych możemy wskazać:

  • Księgi Wieczyste (Registro de la Priopiedad)
    Możemy w nich sprawdzić, czy istnieją jakieś obciążenia (cargas), należności (gravámenes) lub ograniczenia prawa własności (limitaciones de la propiedad). Możemy też dowiedzieć się, czy toczą się jakieś sprawy dotyczące wpisu w rejestrze nieruchomości (asientos pendientes de inscripción).
    – Przez obciążenia (cargas) należy rozumieć zajęcie nieruchomości i ustanowione służebności.
    – Za należności (gravámenes) uważa się długi, takie jak hipoteka.
    – Ograniczenia prawa własności (limitaciones de la propiedad) to prawa ustawowe lub umowne ustanowione na korzyść osób trzecich.
    – Toczące się sprawy dotyczące wpisu w rejestrze nieruchomości (asientos pendientes de inscripción) mogą skutkować wpisaniem obciążeń, należności lub ograniczeń prawa własności. Ważne jest, by zapoznać się z nimi wcześniej, gdyż Księgi Wieczyste (Registro de la Priopiedad) kierują się zasadą pierwszeństwa zgłoszenia. W związku z tym, jeśli najpierw wpisana zostanie hipoteka, a nie umowa sprzedaży, to w konsekwencji zakupimy nieruchomość obciążoną hipoteką.
  • Kataster nieruchomości (Catastro)
    Bardzo często zdarza się, że powierzchnia rzeczywista nieruchomości jest inna niż katastralna. Może to być spowodowane wieloma czynnikami, jak na przykład:
    – Niedopatrzenie w momencie mierzenia lub rejestracji działki.
    – Błędnie dokonane zmiany w katastrze sąsiednich działek.
    – Rozdział powierzchni na skutek dziedziczenia, podziałów, częściowej sprzedaży lub wywłaszczenia.

Gdy zachodzi któraś z tych sytuacji, obecny właściciel powinien zająć się dokonaniem odpowiednich zmian katastralnych. Zatrudniony przez inwestora prawnik w Hiszpanii będzie mógł zapewnić przy tym odpowiednią pomoc i sprawdzić, czy operacja przebiega według litery hiszpańskiego prawa nieruchomości.
Zgodność katastru z rzeczywistością jest ważna, może bowiem mieć wpływ na wycenę nieruchomości, a co za tym idzie, przełożyć się na cenę ewentualnego kredytu hipotecznego. Będzie to rzutować także na składki ubezpieczeń, a przede wszystkim na wysokość podatków.

Warto zapamiętać:
Zarówno podatek od nieruchomości (el Impuesto sobre Bienes Inmuebles – IBI), jak też podatek od wzrostu wartości terenów miejskich (el Impuesto sobre el Incremento de Valor de Terrenos de Naturaleza Urbana – IIVTNU lub plusvalía) wyliczane są na podstawie wartości katastralnej nieruchomości.

  • Urząd Miasta (Ayuntamiento)
    W Urzędzie Miasta, na terenie którego leży nieruchomość, można także uzyskać cenne informacje na temat jej sytuacji prawnej. Gmina zarządza wieloma rodzajami podatków miejskich. Od urzędników można się dowiedzieć o ewentualnych zaległościach, jeżeli takie istnieją.
    Wskazane może okazać się też skonsultowanie ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego (Plan General de Ordenación Urbana). Warto to zrobić zwłaszcza wtedy, gdy nieruchomość znajduje się za miastem lub dysponuje terenem, na którym można by było wybudować garaż, kort tenisowy lub basen.
    Niektóre rodzaje gruntów charakteryzują się ograniczeniami co do możliwości ich wykorzystania. Podstawowym rozróżnieniem jest podział na grunty miejskie i grunty wiejskie, którego konsekwencją jest możliwość uzyskania pozwolenia na zabudowę, bądź jej brak. Ponadto, na niektórych obszarach chronionych mogą istnieć ograniczenia co do wykonywania prac remontowych lub konserwacyjnych.
    Dlatego też skorzystanie z usług adwokata znającego hiszpańskie prawo budowlane pozwoli na szersze i bardziej realistyczne spojrzenie na rzeczywistą wartość nieruchomości i jej potencjał inwestycyjny.
  • Wspólnota mieszkaniowa (Comunidad de Propietarios)
    Istotne informacje posiada również wspólnota mieszkaniowa. Będzie ona nie tylko źródłem wiedzy o tym, jak układają się stosunki między sąsiadami, ale także o przybliżonych wysokościach rachunków, opłat i podatków.
    Wspólnota mieszkaniowa udzieli nam informacji na temat wysokości czynszu, którego płatność należy do obowiązków wszystkich mieszkańców. Właściciel nieruchomość musi wywiązywać się ze swoich zobowiązań finansowych wobec wspólnoty. W sytuacji, gdy powstają zaległości w płatności względem wspólnoty, ta może wszcząć przeciwko właścicielowi bardzo szybkie postępowanie. Jego konsekwencją może być zajęcie mieszkania, jeżeli dług nie zostanie spłacony. Może się również zdarzyć tak, że poprzedni właściciel zostawił po sobie niespłacone długi lub wpłynął przeciwko niemu pozew do sądu. Mogłoby to przeszkodzić w dojściu transakcji do skutku.
    Wspólnota może także udzielić cennych informacji o stanie budynku i planowanych remontach. Poinformuje również, jak często zlecane są prace nadzwyczajne oraz czy aktualnie jakieś z nich oczekują na realizację.
    Warto mieć na uwadze, że wspólnota w porozumieniu z zarządem mogła pozbawić wcześniejszego właściciela pewnych praw, jak np. możliwości używania danej części wspólnej z powodu braku udziału w jej finansowaniu. W takim wypadku należałoby się dowiedzieć, w jaki sposób można przywrócić utracone prawo.
    W każdym z powyżej opisanych przypadków pomoc prawna w Hiszpanii może okazać się nieoceniona. Adwokat będzie mógł wykryć istniejące nieprawidłowości i pomóc w negocjacjach ze wspólnotą. Ułatwi to przeprowadzenie uporządkowanej, bezpiecznej i korzystnej dla wszystkich stron transakcji.
  • Dostawcy mediów i usług
    Poważnym zagrożeniem dla inwestora zainteresowanego zakupem nieruchomości w Hiszpanii mogą być długi pozostawione przez poprzedniego właściciela u dostawców usług. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że usługodawcy będą oczekiwać od nowego właściciela, że weźmie odpowiedzialność za dotychczasowe zobowiązania i się z nich rozliczy. Istnieje również realna groźba odcięcia mediów (prądu, gazu czy wody), co będzie się wiązać z kolejnymi problemami.
    W takim przypadku ponownie przydatną funkcję pełnić może adwokat w Hiszpanii. Prawnik pomoże w negocjacjach z dostawcami usług. Jeżeli ostatecznie okaże się, że inwestor i tak musi pokryć zobowiązania poprzedniego właściciela, adwokat będzie mógł negocjować niższą cenę sprzedaży nieruchomości lub odzyskać nadpłacone środki na drodze sądowej.
    W sytuacji, gdy dojdzie do odcięcia mediów, prawnik znający realia hiszpańskiego rynku będzie mógł zapewnić odpowiednią pomoc przy dokumentacji instalacji i dostosowaniu się do obowiązujących norm prawnych. Należy mieć na uwadze, że wymiana instalacji, zmiana dostawcy usług lub przyłączenie nieruchomości do mediów bywa czasem problematyczne.
    Kiedy mieszkanie jest stare albo znajduje się na obszarze chronionym, to może się okazać, że nie będzie dozwolone przekroczenie określonego napięcia. Istnieje też duże prawdopodobieństwo, że nie warto zmieniać dostawców usług, a najbardziej opłacalnym wyjściem z sytuacji jest utrzymanie taryfy wcześniejszego właściciela. Taką analizę oczywiście przeprowadzi adwokat w Hiszpanii.

    Cancillería de abogados en Polonia especializada en Derecho de Impuestos especiales y Aduanas

4. Kupując nieruchomość w Hiszpanii z pomocą prawnika można sporo zaoszczędzić

Zakup nieruchomości w Hiszpanii to kosztowna operacja, która będzie się wiązać również z wysokimi obciążeniami podatkowymi. Jednak to nie wszystko, sam proces przeniesienia własności to ciąg wydatków, można by wymienić chociażby opłatę notarialną, wpis do Księgi Wieczystej (Registro de la Propiedad), profesjonalne doradztwo, a wcześniej również wycenę nieruchomości. Jeżeli zakup ma być sfinansowany przy pomocy kredytu hipotecznego, dochodzą do tego opłaty bankowe.
Prawnik znający prawo nieruchomości w Hiszpanii będzie wiedział, w jaki sposób zredukować te koszty do wymaganego minimum. Warto przy tym pamiętać, że łączna suma dodatkowych opłat może sięgać od 15 % do 20 % ceny sprzedaży. Pomoc adwokata w Hiszpanii będzie zatem bardzo opłacalna, nawet biorąc pod uwagę jego wynagrodzenie.

Notariusz, Księgi Wieczyste (Registro de la Propiedad), profesjonalne doradztwo

Stawki opłat za Księgi Wieczyste (Registro de la Propiedad) i usługi świadczone przez notariusza określa ustawa. Mogą one oscylować w granicach od 600 do 1.500 euro.
W przypadku, gdy adwokat na stałe współpracuje z notariuszami, to wtedy ci stosują preferencyjne taksy dla klientów, których reprezentuje prawnik.
Wpis operacji do Ksiąg Wieczystych jest gwarancją bezpieczeństwa prawnego i kosztuje około 500 euro.
Trudno jest natomiast przewidzieć koszty profesjonalnego doradztwa, gdyż nie ma w tym zakresie regulacji ustawowych i można ustalać je dobrowolnie.

Urząd Skarbowy (La Agencia Tributaria – ‘Hacienda’)

Zakup nieruchomości w Hiszpanii wiąże się z automatycznym powstaniem obowiązku podatkowego. Najbardziej dotkliwe dla inwestora są: podatek VAT (IVA) oraz podatek od przeniesienia własności (ITP,AJD). Co do zasady, VAT stanowi 10 % ceny nieruchomości. Jest jednak mniejszy w przypadku mieszkań socjalnych (4%). Podatek ten podlega zapłacie w przypadku pierwszego przeniesienia własności, a więc zakupie nieruchomości bezpośrednio od dewelopera.
Podatek od przeniesienia własności (Impuesto de Transmisiones Patrimoniales y Actos Jurídicos Documentados-ITPAJD) jest zależny od regionu autonomicznego.
Kupując mieszkanie bezpośrednio od dewelopera trzeba zapłacić go w formie podatku od czynności prawnych (Actos Jurídicos Documentados – IAJD). Wysokość daniny oscyluje w granicach 1 % ceny zakupu.
Zupełnie inaczej wygląda to w przypadku zakupu nieruchomości z rynku wtórnego. Wówczas podatek od przeniesienia własności (Transmisiones Patrimoniales – ITP) wynosi od 5 do 10 % ceny nieruchomości.
Jeżeli na nieruchomości zostaje ustanowiona hipoteka, należy ponownie zapłacić ten podatek, tym razem jednak w formie podatku od czynności prawnych, wynoszącego około 0,50 – 1,50 % sumy kredytu.
Podatek ten budzi sporo kontrowersji w Hiszpanii, a orzeczenie Sądu Najwyższego STS n.º 1505/2018 daje możliwość uchylenia się od jego zapłaty.
Jeżeli zakupiona nieruchomość stanowi mieszkanie socjalne, to stosuje się obniżone stawki podatkowe. Wciąż jednak będą mieć one istotny wpływ na koszt całej transakcji.

5. Prawnik zadba o interesy klienta w przypadku zakupu nieruchomości w Hiszpanii na kredyt

Chcąc sfinansować zakup nieruchomości kredytem hipotecznym, trzeba się liczyć z kolejnymi wydatkami, a to kosztami:
– Notariusza
– Pomocy prawnej
– Wyceny nieruchomości
– Prowizji bankowej

W Hiszpanii przez lata obowiązywała praktyka nakładania tych wszystkich wydatków na kredytobiorcę. Jednak sądy uznają ją od roku 2016 za niedozwoloną. Obecnie zatem banki również ponoszą część tych kosztów. Mimo to wykrycie, czy nakładane na nas obciążenia są zgodne z prawem graniczy z cudem. To kolejny argument przemawiający za tym, aby posiłkować się pomocą adwokata w Hiszpanii.
Doświadczony prawnik, specjalizujący się w prawie nieruchomości w Hiszpanii oraz prawie bankowym, po dokładnym zapoznaniu się z umową kredytu hipotecznego będzie mógł sprawdzić legalność zawartych klauzul i wynegocjować lepsze warunki. Tym samym może doprowadzić do obniżenia kosztów kredytu hipotecznego.
Pamiętajmy przy tym, że analiza umowy kredytu hipotecznego nie kończy się tylko na dążeniu do uniknięcia zbędnych kosztów i klauzul niedozwolonych. Uzyskanie kredytu zależy od wielu czynników, przede wszystkim od aktualnej sytuacji rynkowej oraz zdolności kredytowej inwestora. W pewnych okolicznościach kredyt hipoteczny może więc być droższy, gdy bank podniesie oprocentowanie czy zażąda dodatkowych gwarancji.
W Hiszpanii, podobnie zresztą jak w Polsce, ogromne kontrowersje budzi kwestia obowiązkowych ubezpieczeń do kredytów hipotecznych. Banki najczęściej wymuszają na kredytobiorcach zawarcie takiego ubezpieczenia z powiązanymi z nimi podmiotami. Hiszpańska Generalna Dyrekcja Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych wielokrotnie wskazywała na abuzywność takiego postępowania. Ostatecznie zostały one zakazane mocą nowej ustawy o kredycie na zakup nieruchomości (Ley 5/2019, de 15 de marzo, reguladora de los contratos de crédito inmobiliario).
Widać zatem, że prawnik w Hiszpanii, który towarzyszy inwestorowi na każdym etapie zakupu nieruchomości, również kredytowanej przez bank, pełni niezwykle ważną rolę. Jego zadaniem jest dokładne analizowanie dokumentów i wynajdywanie w nich niekorzystnych zapisów. Adwokat będzie w stanie wykryć wszystkie rodzaje praktyk niedozwolonych i egzekwować ich konsekwencje ugodą lub na drodze sądowej.

Umowy

6. Profesjonalna analiza umowy przedwstępnej (contrato de arras)

Podstawową formą zabezpieczenia zakupu konkretnej nieruchomości w Hiszpanii jest sporządzenie umowy przedwstępnej i wpłacenie zadatku. Analizę zapisów umowy warto powierzyć prawnikowi znającemu hiszpański porządek prawny. Adwokat może chociażby zaproponować odpowiednie zmiany tej umowy tak, by była ona dostosowana do potrzeb kupującego. Redagowanie i sprawdzanie umów jest usługą często oferowaną przez prawników specjalizujących się w obrocie nieruchomościami. Jej koszt jest stosunkowo niewielki, mając zwłaszcza na uwadze problemy, jakich możemy dzięki temu uniknąć.
Czym jest hiszpańska umowa przedwstępna (contrato de arras)? Taka umowa zobowiązuje strony do zawarcia w przyszłości umowy przyrzeczonej, więc stanowi niejako formę zarezerwowania nieruchomości w Hiszpanii. Następnie nabywca przekazuje sprzedającemu zadatek, czyli ustaloną wcześniej sumę pieniędzy. Celem jest zagwarantowanie, że żadna ze stron transakcji się z niej nie wycofa.

Warto wiedzieć:
W przypadku sfinalizowania transakcji, wpłacona w ramach zadatku kwota odliczana jest od całkowitej ceny sprzedaży.
Co się stanie, jeżeli nie dojdzie do sprzedaży nieruchomości w określonym w umowie terminie? Tutaj w grę wchodzą dwa scenariusze:
Jeżeli osobą, z której winy nie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej jest kupujący, to traci on wpłacony zadatek.
Jeżeli natomiast jest to sprzedający, to będzie zobowiązany do zwrotu zadatku kupującemu w dwukrotnej wysokości.

Ponieważ mówimy tutaj o sporych kwotach, częstym jest, że osoba niewywiązująca się z umowy przedwstępnej stara się uniknąć konsekwencji finansowych z tego wynikających. Tym bardziej ważne jest, aby skorzystać ze wsparcia prawnika w Hiszpanii, który będzie od początku asystował w procesie zawierania umowy przedwstępnej.

Abogados en Polonia especializados en Derecho inmobiliario

7. Ochrona interesów klienta zarówno przy zakupie na rynku pierwotnym, jak i wtórnym

Bardzo ważnym przy zakupie nieruchomości z rynku pierwotnego (tym bardziej, jeśli budowa jest dopiero planowana) jest dokładne sprawdzenie wiarygodności dewelopera. Można, a wręcz powinno się powierzyć to prawnikowi w Hiszpanii.
Adwokat będzie w stanie udzielić informacji na temat wypłacalności dewelopera, a także pociągnąć go do odpowiedzialności w przypadku ewentualnego niespełnienia warunków wynikających z umowy. W takich przypadkach należy podjąć serię kroków w celu dochodzenia roszczeń na drodze pozasądowej i ew. sądowej. Bez pomocy hiszpańskiego prawnika wszczynanie sprawy na własną rękę będzie praktycznie z góry skazane na przegraną.
Ponadto ustawa Prawo budowlane (la Ley de Ordenación de la Edificación) przewiduje szereg dodatkowych gwarancji, które warto znać na wypadek konieczności dochodzenia swoich praw w momencie stwierdzenia wad nieruchomości. Wady te mogą być zarówno mało istotne (jak detale związane z estetyką lub wykończeniem) lub bardzo poważne (jak błędy konstrukcyjne).
Pomoc prawnika specjalizującego się w prawie nieruchomości w Hiszpanii polega również na przeanalizowaniu całej dokumentacji technicznej i prawnej związanej ze sprzedażą nieruchomości w Hiszpanii na rynku pierwotnym. W zakres takiej dokumentacji wchodzą pozwolenia na budowę, pozwolenia na użytkowanie i zamieszkanie. Od ich poprawności w przyszłości będzie zależała możliwość uzbrojenia nieruchomości, a więc przyłączenia do niej poszczególnych mediów, takich jak prąd, woda i gaz.
Zakup nieruchomości w Hiszpanii na rynku wtórnym to inwestycja obarczona sporym ryzykiem. Przede wszystkim dlatego, że wypłacalność sprzedającego będącego osobą prywatną jest zwykle mniejsza niż dewelopera czy dużej firmy budowlanej. Poza tym prawo w Hiszpanii nakłada na przedsiębiorców budowlanych obowiązek posiadania różnych ubezpieczeń, podczas gdy prywatny sprzedawca odpowiadał będzie tylko do wysokości majątku osobistego.
Są to dostateczne argumenty przemawiające za tym, aby zaangażować w cały proces prawnika w Hiszpanii. Adwokat może dostrzec istniejące wady ukryte i niespójności w umowie, a także podjąć odpowiednie kroki w celu wyciągnięcia należytych konsekwencji wobec sprzedającego.

Prawo Spółek

8. Pomoc prawna na etapie zawierania umowy sprzedaży nieruchomości w Hiszpanii

Następnym ważny etapem podczas transakcji zakupu nieruchomości w Hiszpanii jest sporządzenie i podpisanie umowy sprzedaży. Teoretycznie można to zrobić w formie zwykłej umowy lub aktu notarialnego – ten drugi wariant bez wątpienia daje większe poczucie bezpieczeństwa i jest rekomendowany.
Często zdarza się, że przed podpisaniem umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego, strony decydują się wcześniej na umowę w formie zwykłej. Tak zawarta między stronami umowa pociąga za sobą skutek sprzedaży. Oznacza to, że strony mają obowiązek wywiązania się z jej postanowień poprzez podpisanie umowy przyrzeczonej.
Jeżeli nieruchomość pochodzi z rynku pierwotnego, prawie zawsze dochodzi do podpisania umowy przedwstępnej (contrato de arras). Jednak przy nieruchomościach sprzedawanych na rynku wtórnym nie jest to zasadą. Co więcej, zwykle jest to bardziej problematyczne. Dlaczego?
Sprzedawca musi dysponować prawem rozporządzania nieruchomością. Oznacza to, że umowę powinna podpisać osoba, która formalnie figuruje jako właściciel. W sytuacji, gdy właścicieli jest kilku, to oni wszyscy powinni podpisać umowę. Jedynym przypadkiem, w którym dozwolone jest, by podpis został złożony przez inną osobę jest udzielenie odpowiedniego pełnomocnictwa.
Jeżeli umowa zostanie podpisana przez osobę, której nie przysługuje prawo rozporządzania nieruchomością, będzie ona nieważna. Kupującemu będą wtedy przysługiwały roszczenia odszkodowawcze. Do ich dochodzenia będzie on jednak potrzebował pomocy prawnej w Hiszpanii. Warto zatem, by adwokat brał udział we wszystkich czynnościach już od samego początku, co pozwoli uniknąć podobnych sytuacji.
Pamiętajmy również, że czasami mogą zachodzić wyjątkowe okoliczności:
Jeżeli nieruchomość jest miejscem stałego zamieszkania rodziny, zgodę na sprzedaż musi wyrazić oboje małżonków.
Jeżeli nieruchomość należy do spółki, podpis powinien być złożony przez członka zarządu lub prokurenta.
Jeżeli nieruchomość stanowi część majątku osoby zmarłej, w czynności powinni wziąć udział jej spadkobiercy.

Polski prawnik w Hiszpanii dokładnie sprawdzi wszystkie dokumenty i pełnomocnictwa, by proces nabycia nieruchomości przebiegł bez zakłóceń, szybko i z gwarancją przestrzegania obowiązujących przepisów.

W tym miejscu warto jeszcze zastanowić się, jak dochodzić praw wynikających z umowy sprzedaży zawartej bez formy szczególnej? Biorąc pod uwagę, że umowa sprzedaży zawarta w formie zwykłej jest w pełni skuteczna, każda ze stron może domagać się jej spełnienia. Oznacza to, że stronom przysługuje prawo wstąpienia na drogę sądową. Jednak umowa ta nie może zostać wpisana do Ksiąg Wieczystych (Registro de la Propiedad), a zatem nie będzie można na tę nieruchomość uzyskać kredytu hipotecznego.

Derecho Penal y Fiscal-Penal Wach & Wach

9. Pomoc prawna po zakupie nieruchomości w Hiszpanii

Z doświadczenia wiemy, że niejednokrotnie po zakupie wychodzą na jaw różne defekty nieruchomości lub wady ukryte. Wówczas trzeba złożyć stosowną reklamację, by móc skutecznie dochodzić swoich praw. W nierzadkich przypadkach sprawa trafia do sądu, przed którym inwestora powinien reprezentować profesjonalny prawnik znający prawo nieruchomości w Hiszpanii.Skorzystanie na tym etapie z pomocy adwokata w Hiszpanii może również pozwolić uniknąć wchodzenia na drogę sądową. Prawidłowo sporządzone pismo reklamacyjne z pewnością zrobi większe wrażenie na deweloperze czy prywatnym sprzedawcy, aniżeli sporządzone osobiście, co powinno skłonić do polubownego rozwiązania sprawy.

Warto natomiast zwrócić uwagę, że wykryte po zakupie wady mogą dotyczyć także kwestii czysto prawnych. Umowy, akty notarialne i pozostałe dokumenty mogą zawierać różne nieprawidłowości. To również powinno skutkować wniesieniem reklamacji.
Prawnik w Hiszpanii, który specjalizuje się w dziedzinie prawa nieruchomości, pomoże w skutecznym i szybkim rozwiązaniu takich problemów. Może nawet złożyć odpowiednie wnioski o dopłaty i subwencje na utrzymanie czy modernizację instalacji.

Co jeszcze warto wiedzieć o procesie zakupu nieruchomości w Hiszpanii?

Dla potrzeb kupna nieruchomości w Hiszpanii należy posiadać numer identyfikacyjny obcokrajowca: NIE (Número de Identidad del Extranjero). Można go uzyskać w Konsulacie działającym przy Ambasadzie Hiszpanii, osobiście w Hiszpanii lub za pośrednictwem pełnomocnika, którym może być adwokat działający w Hiszpanii – wówczas nie ma potrzeby osobistego pojawienia się na Półwyspie Iberyjskim.

Decydując się na zakup nieruchomości w Hiszpanii trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że będzie ona wymagać zarządzania – zwłaszcza, jeśli jest przeznaczona na wynajem. Bardzo korzystne będzie zlecenie tego pełnomocnikowi na miejscu. Powinna to być osoba dobrze znająca prawo nieruchomości w Hiszpanii, ponieważ inwestycja będzie się znajdować pod jurysdykcją hiszpańską.

Nie wszyscy wiedzą, że jeśli inwestycja dokonana na terenie Hiszpanii opiewa na łączną kwotę przynajmniej 500.000 euro, a nieruchomość jest wolna od wszelkich obciążeń i zaległych należności, to jej posiadaczowi przysługuje prawo otrzymania wizy pobytowej.

Kluczowe pytanie: ile kosztuje pomoc prawnika przy zakupie nieruchomości w Hiszpanii?

Stawki są bardzo różne i zależą od wiedzy, doświadczenia oraz modelu rozliczeń preferowanego przez adwokata w Hiszpanii. Na ostateczną sumę honorarium duży wpływ ma zakres obowiązków, jakie powierzymy prawnikowi w Hiszpanii.

Najczęściej adwokaci rozliczają się prowizyjnie, czyli pobierają np. 1 % wartości operacji, do tego trzeba jeszcze doliczyć podatek VAT .
Cena usługi adwokata pośredniczącego w procesie zakupu nieruchomości w Hiszpanii nie powinna być jednak głównym kryterium wyboru. Radzimy skupić się na profesjonalizmie prawnika, sprawdzić jego referencje i przeanalizować dotychczas przeprowadzone transakcje.

Na koniec podkreślmy jeszcze, że alternatywą dla adwokata nadzorującego proces zakupu nieruchomości w Hiszpanii nie jest ani deweloper, ani agencja nieruchomości, ani notariusz. Tylko wynajęty prawnik w Hiszpanii zagwarantuje swojemu klientowi pełne bezpieczeństwo na etapie zarówno poszukiwania nieruchomości, jak i finalizowania transakcji oraz późniejszego zarządzania inwestycją.

Jeżeli zamierzasz kupić lub sprzedać nieruchomość w Hiszpanii, skontaktuj się z nami, a pomożemy Ci przeprowadzić tę transakcję, przez co unikniesz wielu ryzyk z nią związanych.

sociedad de responsabilidad limitada en polonia 1

Legalizacja dokumentów urzędowych w państwach członkowskich Unii Europejskiej

By Prawo procesowe

Jednym z założeń powstania Unii Europejskiej było ustanowienie obszaru bez granic wewnętrznych, zapewniając tym samym, swobodny przepływ ludzi, towarów, usług, ale również swobodny obieg dokumentów urzędowych.

Realizacja tego ostatniego celu została umożliwiona dzięki wprowadzeniu w życie 16 lutego 2019 r. rozporządzenia 2016/1191 w sprawie dokumentów urzędowych. Niniejsze rozporządzenie ma na celu nie tylko uproszczenie procedury dotyczącej przedkładania określonych dokumentów urzędowych UE, ale również ograniczenie biurokracji i obniżenie kosztów ponoszonych przez obywateli legalizujących dokumenty potrzebne do przedłożenia w innym państwie członkowskim.

Legalizacja dokumentów w Hiszpanii

Pod pojęciem legalizacji należy rozumieć uwierzytelnienie dokumentu urzędowego, wydanego w danym państwie i nadanie mu cech, które pozwalają uznać ten dokument w państwie trzecim. Legalizacji dokonuje się w przypadku, gdy dokument urzędowy ma zostać wprowadzony do obrotu prawnego na terenie państwa innego niż strona Konwencji haskiej z 1961 r. o zniesieniu wymogu legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych.

Natomiast, przed wejściem w życie rozporządzenia 2016/1191 od obywateli państwa będących stronami konwencji haskiej wymagano przedstawienia dokumentów urzędowych opatrzonych w tzw. klauzulę apostille. Klauzula apostille, inaczej zwana pieczęcią, jest potwierdzeniem, że dany dokument pochodzi z danego urzędu oraz że jest autentyczny. Dokument taki mógł być przedstawiony z pominięciem dodatkowej legalizacji.

Rozporządzenie znosi wymóg uzyskania klauzuli apostille w przypadku dokumentów urzędowych, dotyczących takich faktów jak:

  • urodzenie
  • pozostawanie osoby przy życiu
  • zgon
  • imiona i nazwiska
  • małżeństwo, w tym zdolność do zawarcia małżeństwa oraz stanu cywilnego
  • rozwód, separacja lub unieważnienie małżeństwa
  • zarejestrowanie związku partnerskiego, w tym zdolności do zawarcia zarejestrowanego związku partnerskiego i statusu takiego związku
  • rozwiązania zarejestrowanego związku partnerskiego, separacji lub unieważnienia takiego związku
  • pochodzenie dziecka
  • przysposobienie
  • miejsce zamieszkania lub miejsce pobytu
  • obywatelstwo
  • brak wpisu w rejestrze karnym
  • prawo do głosowania i kandydowania w wyborach lokalnych i wyborach do Parlamentu Europejskiego.

Dodatkowe uproszczenia administracyjne znajdujące się w rozporządzeniu i dotyczące niniejszych dokumentów to:

  • zniesienie wymogu jednoczesnego dostarczania oryginału dokumentu urzędowego i jego kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem
  • zniesienie wymogu dostarczania tłumaczenia dokumentów urzędowych, możliwość posłużenia się wielojęzycznym standardowym formularzem dostępnym we wszystkich językach urzędowych UE. Taki formularz można dołączyć w formie załącznika do dokumentu urzędowego, aby uniknąć wymogu tłumaczenia dokumentów i może on dotyczyć takich faktów jak:urodzenie, pozostawanie osoby przy życiu, zgonu, małżeństwa, w tym zdolności do zawarcia małżeństwa oraz stanu cywilnego, zarejestrowanego związku partnerskiego, w tym zdolności do zawarcia zarejestrowanego związku partnerskiego i statusu takiego związku, miejsca zamieszkania lub miejsca pobytu, braku wpisu w rejestrze karnym

Jeżeli natomiast organy państwa członkowskiego UE wymagają przedstawienia uwierzytelnionego tłumaczenia dokumentu urzędowego, tłumaczenie takie może być wykonane w każdym z państw UE.

Jeśli masz pytania lub potrzebę załatwienia formalności administracyjno-prawnych na terytorium Polski lub Hiszpanii, to zapraszamy do kontaktu:

contrato de arras en polonia compra y venta de inmuebles 1

Contrato de arras – hiszpańska umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości

By Prawo nieruchomości

Półwysep iberyjski to miejsce, które kusi przyjemnym klimatem, ciekawą kulturą, wspaniałą przyrodą i fantastyczną gastronomią. To jednak nie wszystko. Niezwykle zachęcające są również ceny nieruchomości w Hiszpanii. Każda osoba, która myśli o nabyciu nieruchomości w Hiszpanii powinna zapoznać się z pojęciem contrato de arras, czyli hiszpańskiej umowy przedwstępnej.

Rodzaje contrato de arras

Z punktu widzenia prawa hiszpańskiego contrato de arras może przybrać trzy formy:

a) arras confirmatorias – zaliczka, wpłacana dla potwierdzenia chęci nabycia danej nieruchomości – zawarcia umowy sprzedaży.  Wpłacona kwota zaliczana jest na poczet całkowitej ceny sprzedaży, pomimo że potwierdza chęć zawarcia umowy, nie stanowi zabezpieczenia jej sfinalizowania. W przypadku odstąpienia od niej podlega pełnemu zwrotowi.

b) arras penales –  kara umowna, spełnia funkcję swoistej gwarancji wywiązania się z umowy. Jest formą umownego odszkodowania w konkretnej wysokości, mającą na celu naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania (zawarcia umowy sprzedaży) poprzez zapłatę określonej sumy.

c) arras penitenciales –  zadatek, jest to zabezpieczenie wykonania umowy, mające na celu ochronę interesów obu jej stron. Zastrzega się go na wypadek odstąpienia od umowy przyrzeczonej przez jedną z nich. Jeżeli stroną odstępującą jest kupujący, traci on wówczas wpłacony zadatek. Jeśli zaś odstępuje sprzedający – ma on obowiązek zwrotu zadatku w podwójnej wysokości. Stanowi o tym artykuł 1454 hiszpańskiego Kodeksu cywilnego (Código Civil). Charakter zadatku musi zostać wyraźnie określony w umowie.

Poniżej skupimy się na ujęciu ostatnim, najczęściej spotykanym przy transakcjach nabycia nieruchomości w Hiszpanii.

Czym jest hiszpańska umowa przedwstępna (contrato de arras)?

Jest to umowa, mocą której strony zobowiązują się do zawarcia w przyszłości oznaczonej umowy, zwanej umową przyrzeczoną. Dokonują w ten sposób swoistej rezerwacji nieruchomości, na dowód której przekazują jednocześnie określoną sumę pieniędzy – zadatek. Choć, co do zasady, nie jest to umowa zawierana przed notariuszem, to warto zwrócić uwagę, by była poprawnie sporządzona, gdyż podpisywany później akt notarialny niejednokrotnie jest jej wierną kopią. Warto pamiętać, że umowa przedwstępna jest używana przy zakupie wszystkich nieruchomości (takich jak garaże i miejsca parkingowe), a nie tylko mieszkań i domów.

Wysokość zadatku

Wysokość zadatku nie jest uregulowana w hiszpańskich przepisach prawnych, jednakże zwyczajowo przyjmuje się, że powinien on wynosić ok. 10% wartości nieruchomości. Jeżeli kupujący chciałby zabezpieczyć się na wypadek rezygnacji z zakupu, to może negocjować także niższą sumę zadatku. Należy jednak pamiętać, że na jego ostateczną wysokość muszą zgodzić się obie strony.

Termin, na jaki umowa przedwstępna zostaje zawarta

Najczęściej umowa przedwstępna zostaje zawarta na okres 1-2 miesięcy. Jest to czas wystarczający na potrzeby spełnienia wszystkich formalności związanych z zakupem nieruchomości w Hiszpanii, zwłaszcza z potencjalnym kredytem hipotecznym.

Na co trzeba uważać podpisując umowę przedwstępną, gdy chcemy zastrzec w niej zadatek?

W momencie spisywania umowy przedwstępnej, w której chcemy zastrzec zadatek, należy zachować szczególną ostrożność. Samo odniesienie się do art. 1454 hiszpańskiego Kodeksu cywilnego (Código Civil) będzie niewystarczające, gdyż jeżeli nie użyjemy konkretnego określenia „arras penitenciales”, może być interpretowane jako zwykła zaliczka. I choć zadatek i zaliczka mają wspólny cel, którym jest zabezpieczenie interesów wykonawcy umowy, to skutki prawne każdego z rozwiązań są zupełnie inne. W przypadku niewykonania umowy zaliczka podlega zwrotowi, a zadatek już nie.

Jakie informacje powinny zostać zawarte w hiszpańskiej umowie przedwstępnej?

Poza podstawowymi elementami umowy sprzedaży (essentialia negotii), takimi jak określenie jej przedmiotu, ceny oraz danych osobowych stron, powinny zostać zawarte także poniższe szczegóły:

  • dokładne określenie nieruchomości
  • ustaloną cenę nieruchomości (w przypadku mieszkań nowych również ze wskazaniem wysokości podatku VAT (IVA) oraz prowizją na rzecz agencji nieruchomości lub pośrednika, jeżeli tacy występują)
  • imiona i nazwiska wszystkich współwłaścicieli (w przypadku małżeństw pozostających w ustroju wspólności majątkowej, w umowie powinny się znaleźć dane obu małżonków)
  • termin, jaki przysługuje stronom na ostateczne zawarcie umowy sprzedaży.

Jakie skutki prawne wiążą się z podpisaniem umowy przedwstępnej, w której zastrzeżono zadatek?

Zadatek najczęściej płaci się przelewem lub czekiem, choć ostateczna decyzja zależy od woli stron. W przypadku nowego budownictwa płacona kwota podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (IVA). W momencie podpisania ostatecznej umowy sprzedaży, wpłacony zadatek zostanie zaliczony jako część zapłaty.

W przypadku nieruchomości z rynku wtórnego wartość łącznej sumy będzie opodatkowana podatkiem od przeniesienia własności (Impuesto sobre Transmisiones Patrimoniales). W umowie należy zawrzeć postanowienie mówiące o tym, że kwota wpłacona w ramach zadatku zostanie odliczona od wartości całkowitej oraz określić, która ze stron poniesie koszty związane z umową sprzedaży, jednakże co do zasady koszty te ponosi kupujący.

Konsekwencje niedojścia do skutku umowy przedwstępnej

Hiszpańskie prawo stanowi, że w przypadku niedojścia sprzedaży nieruchomości do skutku, w określonym w umowie terminie, obie strony zostają automatycznie zwolnione ze wszystkich obowiązków w niej przewidzianych.

Jeżeli osobą, z której winy nie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej jest kupujący, to traci on wpłacony zadatek. Jeżeli natomiast jest to sprzedający, to będzie musiał zwrócić go na rzecz kupującego w dwukrotnej wysokości.

Z naszej praktyki wynika, że kupujący bardzo często podpisują umowę przedwstępną bez zrozumienia jej zapisów i skutków z nich wynikających, co często kończy się utratą wpłaconych środków. Dlatego też,  jeżeli zamierzacie podpisać Państwo umowę przedwstępną (contrato de arras) sprzedaży nieruchomości w Hiszpanii, to rekomendowanym jest sprawdzenie jej postanowień przez hiszpańskiego adwokata specjalizującego się w prawie nieruchomości, pozwoli to uniknąć nieprzyjemności i sporych strat majątkowych.

odszkodowania w hiszpanii oferta ubezpieczyciela hiszpański adwokat 1 1024x683

Postępowanie spadkowe w Hiszpanii – Europejskie Poświadczenie Spadkowe

By Prawo spadkowe

Od 17 sierpnia 2015 r. na terenie całej Unii Europejskiej zaczęło obowiązywać Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego nr 650/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego.

Celem niniejszego rozporządzenia jest dostosowanie regulacji prawnych do obecnych realiów i szeroko pojętej swobody przepływu osób. Ma ona za zadanie ujednolicić i usprawnić postępowania spadkowe po osobach zmarłych, które zgromadziły swój majątek w różnych krajach. Z rozporządzenia zostały wyłączone wszelkie dziedziny prawa cywilnego oprócz dziedziczenia, kwestie administracyjne o charakterze publicznoprawnym oraz kwestie podatkowe.

Zastosowanie rozporządzenia 650/2012 z dnia 4 lipca 2012 r.

Wspomniany dokument ma zastosowanie do wszelkich postępowań spadkowych osób zmarłych po 16 sierpnia 2015 r. i określa prawo, według którego ma być prowadzone postępowanie spadkowe. Rozwiązania wprowadzone w rozporządzeniu mają na celu uniknięcie kolizji norm oraz fragmentaryzacji dziedziczenia.

Miejsce zwykłego pobytu zmarłego

Dla ustalenia jurysdykcji ogólnej postępowania kluczowe jest określenie miejsca zwykłego pobytu zmarłego w chwili śmierci, a nie obywatelstwo spadkodawcy. Miejsce zwykłego pobytu pokrywa się z centrum interesów zmarłego i najczęściej miejscem, w którym położona jest większa część jego majątku. Miejsce to ustalane jest na podstawie ogólnej oceny okoliczności życia zmarłego w latach poprzedzających jego śmierć, przy szczególnym uwzględnieniu czasu trwania, regularności i powodów obecności zmarłego w danym państwie. Pojęcie to nie obejmuje zgonów związanych z wyjazdem na urlop, delegację lub kontrakt krótkoterminowy.

Wybór prawa właściwego

Należy wspomnieć, że nie jest to jedyna droga do określanie jurysdykcji postępowania spadkowego, gdyż rozporządzenie wprowadza możliwość dokonania wyboru prawa państwa, na podstawie którego ma się toczyć postępowanie. Dzięki takiemu rozwiązaniu spadkodawca zawczasu może uregulować swoje sprawy spadkowe. W myśl art. 22 wybór ten, jest jednak ograniczony jedynie do prawa właściwego państwa, którego obywatelstwo posiada spadkodawca. Ponadto, osoba, która w chwili dokonywania wyboru lub w chwili śmierci posiada więcej niż jedno obywatelstwo może wybrać prawo każdego z tych państw.

Europejskie Poświadczenie Spadkowe

Kolejną istotną zmianą wprowadzoną na mocy rozporządzenia jest Europejskie Poświadczenie Spadkowe. Jak stanowi art. 63 poświadczenie jest aktem służącym spadkobiercom, zapisobiercom mającym bezpośrednie prawa do spadku, wykonawcom testamentów lub zarządcom spadku, do wykazania swojego status oraz tytułu prawnego do spadku w innym państwie członkowskim. Dokument ten jest narzędziem do bezzwłocznego i skutecznego przeprowadzenia międzynarodowej sprawy spadkowej. Jest uznawany na terenie wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej, z pominięciem Wielkiej Brytanii, Irlandii i Danii, i wywołuje jednolite skutki prawne, dzięki czemu znacznie ułatwia dochodzenie chociażby praw majątkowych.

Rozporządzenie pozostawia państwom członkowskim luz decyzyjny co do wyboru organu mającego kompetencje do wydania Europejskiego Poświadczenia Spadkowego, zakładając że w wewnętrznych regulacjach prawnych istnieją również inne organy poza sądami uprawnione do rozpoznawania spraw spadkowych, jak na przykład notariusze. Możliwości dokonywania czynności związanych z Europejskim Poświadczeniem Spadkowym zostali pozbawieni konsulowie.

Nie ulega wątpliwości, że rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 650/2012 jest kluczowym narzędziem do ujednolicenia odmiennych regulacji prawnych państw członkowskich dotyczących dziedziczenia. Ułatwienie procedur spadkowych w dobie swobody przepływu osób ma znaczenie niemalże przełomowe zarówno dla osób przebywających za granicą, jaki dla członków rodziny pozostających w kraju, będących potencjalnym spadkobiercami.

Jeśli szukacie Państwo wsparcia w zakresie hiszpańskiego prawa spadkowego, to prosimy o kontakt z polskojęzycznym hiszpańskim adwokatem:

newsletter form bg

Obowiązki właścicieli nieruchomości zgodnie z Ustawą o własności horyzontalnej (Ley de Propiedad Horizontal)

By Prawo nieruchomości

Jeśli jesteś właścicielem nieruchomości w Hiszpanii, to poza wynikającymi z tego uprawnieniami, wiążą się z tym również obowiązki wynikające z Ustawy o własności horyzontalnej.

Obowiązki właścicieli hiszpańskich nieruchomości zgodnie z Ustawą o własności horyzontalnej:

W większości budynków istnieją części odrębne (lokale mieszkalne, lokale gospodarcze, miejsca parkingowe) oraz części wspólne (klatki schodowe, windy, korytarze, ściany nośne budynku, dach, stropy, basen itp.) objęte współwłasnością wszystkich właścicieli części odrębnych.
Obowiązki każdego właściciela w odniesieniu do części odrębnych i wspólnych są uregulowane w artykułach 7 i 9 wskazanej ustawy i są następujące:

Remont i modernizacja hiszpańskiej nieruchomości

Każdy właściciel nieruchomości może dokonywać w niej modernizacji i remontów elementów architektonicznych i instalacyjnych, o ile nie powoduje to zagrożeń dla bezpieczeństwa budynku, jego struktury lub stanu zewnętrznego, ani nie ingeruje w części odrębne należące do innego właściciela. Na przykład nie można modyfikować ściany nośnej lub fasady, ponieważ wpłynęłoby to na części wspólne.

Przestrzegaj postanowień statutu

Niektóre statuty wspólnot zabraniają prowadzenia określonych aktywności w lokalach danego budynku, w związku z tym należy przestrzegać takich zakazów. Ponadto, w oparciu o Ustawę o własności horyzontalnej nie można prowadzić działań szkodliwych dla nieruchomości lub mogących oddziaływać na innych właścicieli lub posiadaczy lokali, w szczególności zagrażających zdrowiu, bezpieczeństwu lub nielegalnych.
W związku z tym podczas zakupu nieruchomości należy zapoznać się ze statutem wspólnoty, aby mieć jasną sytuację, jakie aktywności są zakazane.

Szanuj części wspólne nieruchomości

Każdy właściciel ma obowiązek szanować i właściwie korzystać z instalacji i innych elementów wspólnych (baseny, tereny zielone, huśtawki, windy), unikając ich uszkodzeń.

Utrzymuj nieruchomość w dobrym stanie technicznym

Właściciele każdego mieszkania lub lokalu muszą utrzymywać go w dobrym stanie i mieć świadomość ciążącej na nich  odpowiedzialności za wszelkie szkody wyrządzone osobom trzecim. Dlatego w celu należytej kontroli i wypełnianiu wskazanych zobowiązań, właściciel musi zezwolić na kontrolę swojego lokalu.

Partycypuj w dbaniu o nieruchomość

Proporcjonalnie do swego udziału w części wspólnej nieruchomości, właściciel musi partycypować w utrzymaniu tej części, poprzez uiszczanie przypadającej na niego kwoty za usługi i opłaty z nią związane.  Powyższe obejmuje zarówno nakłady zwykłe, jak i nadzwyczajne.

Partycypuj w funduszu rezerwowym

Również w zależności od przypadającego na danego właściciela udziału, każdy zobowiązany jest wnieść wkład pieniężny na fundusz rezerwowy wspólnoty. Własność funduszu rezerwowego odpowiada wszystkim współwłaścicielom i powinna stanowić minimalną kwotę odpowiadającą 5% ostatniego ustalonego budżetu.

Podaj swój aktualny adres korespondencyjny

Każdy właściciel ma obowiązek przekazać sekretarzowi wspólnoty swój adres do korespondencji na terytorium Hiszpanii w celu przesyłania wszelkich zawiadomień.

Poinformuj o zmianie właściciela

Jeżeli dojedzie do sprzedaży nieruchomości lub jej części, to tę zmianę należy zgłosić do wspólnoty.

Jeśli szukacie Państwo wsparcia w zakresie hiszpańskiego prawa nieruchomości, to prosimy o kontakt z polskojęzycznym hiszpańskim adwokatem:

nabycie spółki w hiszpanii adwokat hiszpański prawo spółek 1

Formy płatności za nieruchomość w Hiszpanii

By Prawo nieruchomości

Cena stanowi wynagrodzenie wypłacane sprzedawcy, przy zakupie nieruchomości (domu, lokalu, budynku, gruntu) i jako taka jest podstawowym elementem umowy sprzedaży (essentialia negotii). Nie powinno się jej płacić, bez uprzedniego sprawdzenia stanu prawnego nieruchomości (due diligence) i dokonania innych czynności sprawdzających.

Jeśli chodzi o formy płatności za nieruchomość w Hiszpanii, możemy wyróżnić następujące:

a) Wpłata zaliczki (arras, señal)

Przed podpisaniem umowy, negocjując w sprawie ceny, zamiarem stron jest zabezpieczenie, że transakcja dojedzie do skutku, co można zagwarantować poprzez zapłacenie części ceny przez kupującego jako zaliczki (arras, señal). Jeżeli zaliczka przyjmie formę zadatku (arras penitenciales), to w przypadku odstąpienia od umowy przez kupującego, straci on wpłaconą kwotę, a w przypadku sprzedawcy, będzie on zobowiązany do zwrócenia zaliczki w podwójnej wysokości. Ważnym jest odpowiednie zredagowanie zapisu określającego formę prawną wpłacanych pieniędzy, dlatego najlepiej skonsultować tę kwestię z hiszpańskim adwokatem.

b) Płatność symultaniczna lub po podpisaniu umowy

Musimy rozróżnić trzy możliwości: zapłatę w momencie zakupu, płatność odroczoną i subrogację.

Płatność ceny w momencie zakupu hiszpańskiej nieruchomości

Rekomendowana jedynie w przypadku, gdy nieruchomość jest całkowicie wolna od obciążeń (hipotek, niezapłaconych podatków itp.) w Rejestrze Nieruchomości (El Registro de la Propiedad). Uzgodniona cena powinna zostać zapłacona w całości przy podpisywaniu umowy, jeśli zatem istnieją jakieś obciążenia, należy je odliczyć od uzgodnionej ceny. Tego typu płatność jest rekomendowana tylko, gdy podpisanie umowy następuje w formie aktu notarialnego, ponieważ nabywcę chroni wtedy bezpośrednie wprowadzenie przez notariusza danych dotyczących zawartej przed nim transakcji do systemu teleinformatycznego Rejestru Nieruchomości.

Gdy płatność ceny jest dokonywana częściowo w przypadku zakupu nieruchomości u dewelopera – tzw. „zakup według planu” (“compra sobre plano”), to znaczy, gdy budynek nadal nie jest wybudowany, ustawa zobowiązuje dewelopera do zagwarantowania kupującemu zwrotu takiej kwoty wraz z odsetkami, w przypadku niewywiązania się z umowy, bez względu na inne obciążenia, które mogą być nałożone na dewelopera.

Odroczona płatność ceny sprzedaży hiszpańskiej nieruchomości

W przypadku, odroczenia płatności części ceny, sprzedawca musi przyjąć określone środki ostrożności. W szczególności wskazane jest, aby zagwarantować odroczoną płatność poprzez wprowadzenie do treści umowy warunku rozwiązującego (jeśli kupujący nie zapłaci terminowo, nieruchomość będzie znowu własnością sprzedającego) lub hipoteki.

Subrogacja wcześniej istniejących obciążeń

Szczególnie w przypadku, gdy sprzedawana nieruchomość jest obciążona hipoteką, przydatna może być subrogacja wcześniej istniejących zobowiązań. W takim przypadku sprzedawca otrzyma obniżoną cenę o część kredytu hipotecznego, która jest wymagana, podczas gdy nabywca może poszukiwać finansowania z tego samego kredytu hipotecznego. W takim przypadku wskazane jest, aby poprosić o wyraźną zgodę wierzyciela (bank) na tę zmianę, ponieważ w przeciwnym razie sprzedawca nie odłącza się od długu i można od niego dochodzić roszczenia w przypadku, gdy kupujący nie zapłaci wymaganej kwoty. Jednakże w przypadku hipoteki, która znajduje się na etapie egzekucji sądowej, kupujący musi zachować ostrożność, żądając wcześniejszego zwolnienia nieruchomości z takich obciążeń.

Jeśli szukacie Państwo wsparcia w zakresie hiszpańskiego prawa nieruchomości, to prosimy o kontakt z polskojęzycznym hiszpańskim adwokatem:

 

image

Nieruchomości w Hiszpanii: klauzula wyłączności (cláusula de exclusividad) w umowie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami

By Prawo nieruchomości

W Hiszpanii jedną z najczęściej spotykanych klauzul w umowach o pośrednictwo w obrocie nieruchomościami jest tzw. klauzula wyłączności (cláusula de exclusividad). Poprzez takie zastrzeżenie, agencja nieruchomości, na której spoczywa wykonanie niezbędnych kroków w celu pozyskania nabywcy nieruchomości, ma pewność, że będzie jedynym podmiotem, który może pośredniczyć w transakcji, bez możliwości zaangażowania do tego zadania innej agencji – pośrednika.

Klauzula wyłączności w umowie z hiszpańską agencją nieruchomości

Należy pamiętać, o tym że umowa pośrednictwa w obrocie nieruchomościami jest czynnością prawną z zakresu umów nienazwanych, która nie ma konkretnego uregulowania w ramach hiszpańskiego systemu prawnego, podlegając tym samym zasadzie swobody umów (pacta sunt servanta), uregulowanej w art. 1255 hiszpańskiego Kodeksu cywilnego.

Z perspektywy swobody zawierania umów, zawarcie klauzuli wyłączności jest, co do zasady, w pełni ważne i skuteczne, podobnie jeśli chodzi o postanowienia dotyczące odszkodowania za naruszenie postanowień umownych (z tym zastrzeżeniem, że w niektórych przypadkach poszczególne zapisy mogą być uznane za niedozwolone klauzule umowne).

Jednakże problematyczną kwestią, która pojawia się w związku z tą klauzulą jest sytuacja, gdy w przypadku braku wyraźnych ustaleń kontraktowych zakaz sprzedaży rozciąga się również na właściciela lub przeciwnie, gdyby nie był on jednoznacznie uprawniony do samodzielnej sprzedaż swojej nieruchomości, czy tym samym mamy do czynienia z naruszeniem umowy, dającym podstawę do dochodzenia roszczeń przez agencję (pośrednika)?.

Orzecznictwo dotyczące klauzuli wyłączności umowach z hiszpańską agencją nieruchomości

W związku z tym, ogólnie rzecz biorąc, orzecznictwo wskazuje, że klauzula wyłączności, jako ograniczenie uprawnień właścicielskich, musi być interpretowana restrykcyjnie, co oznacza, że w przypadku braku wyraźnej zgody stron, zakaz dotyczy tylko osób trzecich niezwiązanych umową, ale nie właściciela, który sam może sprzedać swoją nieruchomość, bez pośrednictwa tego podmiotu prawa do jakiegokolwiek odszkodowania lub zapłaty wynagrodzenia, pod warunkiem, że sprzedaż nie będzie skutkiem działań pośrednika lub nie dojdzie do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości za jego plecami, z zamiarem niepłacenia prowizji.

W związku z tym, jeżeli nie było wyraźnego zapisu w treści umowy, właściciel, który jest stroną umowy pośrednictwa w sprzedaż swojej nieruchomości, pomimo istnienia umowy z klauzulą wyłączności, może przeprowadzić sprzedaż we własnym imieniu.

Hiszpański prawnik z zakresu prawa nieruchomości

Jeśli poszukują Państwo wsparcia hiszpańskiego adwokata, specjalizującego się w prawie nieruchomości, to prosimy o kontakt:

 (+34) 644 980 290

(+48) 607 076 203

office@wachandwach.com

Skontakuj się z nami

odszkodowania w hiszpanii oferta ubezpieczyciela hiszpański adwokat 1 1024x683

Odszkodowanie za wypadek w Hiszpanii – oferta odszkodowawcza (oferta motivada de indemnización)

By Odszkodowania

Czym jest oferta odszkodowawcza (oferta motivada de indemnización)?

Uzasadniona oferta odszkodowawcza jest odpowiedzią, którą hiszpańskie firmy ubezpieczeniowe zobowiązane są udzielić poszkodowanym, oferując im kwotę pieniężną tytułem odszkodowania za szkody poniesione w wypadku drogowym, w sytuacji gdy ubezpieczyciel uzna, że kierowca ubezpieczonego pojazdu jest odpowiedzialny za wypadek.

Odszkodowanie – dochodzenie roszczeń

Ubezpieczyciel musi zapoznać się z okolicznościami zdarzenia, za które żąda się odszkodowania i oszacować zakres szkód odniesionych przez poszkodowanego. W przypadku bycia poszkodowanym w wypadku drogowym rekomendowanym jest poddanie się obdukcji przed służbami medycznymi ubezpieczyciela, aby ubezpieczyciel mógł obliczyć wartość odszkodowania, które powinieneś otrzymać.

Ustawa stanowi, że hiszpański ubezpieczyciel ma maksymalnie 3 miesiące na przedstawienie poszkodowanemu uzasadnionej oferty odszkodowawczej. Termin ten zaczyna swój bieg od momentu, w którym ubezpieczyciel uzyskał wiedzę o wypadku lub od momentu otrzymania zgłoszenia roszczenia przez poszkodowanego. Niezbędne jest w pierwszej kolejności wszczęcie postępowania polubownego w celu uzyskania oferty od ubezpieczyciela, zanim rozpocznie się dochodzenie roszczeń ew. drogą sądową.

Termin na zgłoszenie roszczenia

Jeżeli uległeś wypadkowi w Hiszpanii, masz rok, aby przedstawić roszczenie ubezpieczycielowi, ten rok oblicza się od dnia, w którym leczenie doznanych obrażeń zostało zakończone.

Jeśli firma ubezpieczeniowa nie przyjmie swojej odpowiedzialności odszkodowawczej za zdarzenie (ponieważ przykładowo sprawca wypadku nie był jej ubezpieczonym), to jest zobowiązana do poinformowania cię o tym fakcie. Ubezpieczyciel skieruje pisemną odpowiedź, w której jasno zostaną wytłumaczone powody, dla których uważa, że nie poczuwa się do poniesienia odpowiedzialność za zdarzenie (może nawet zwrócić się o uzupełniające sporządzenie opinii biegłego)  w ciągu roku.

Jakie wymagania musi spełnić umotywowana oferta odszkodowawcza?

  • Zostać przedstawioną zgodnie z terminem. W przeciwnym razie od firmy ubezpieczeniowej należne będą odsetki za zwłokę. Odsetki za zwłokę będą również naliczane w przypadku, gdy po zaakceptowaniu uzasadnionej oferty przez poszkodowanego ubezpieczyciel nie dokona wypłaty środków w terminie pięciu dni.
  • Ubezpieczyciel powinien dokonać oceny powstałych w wyniku zdarzenia szkód oddzielnie. Oznacza to, że jeśli poza obrażeniami ciała doznałeś również szkód materialnych – uszkodzenia mienia, powinny one być wyszczególnione i ocenione niezależnie.
  • Ubezpieczyciel powinien przedstawić zestawienie przeanalizowanej dokumentacji, w tym opinię medyczną, na której opiera się oferta z kwotą odszkodowania, tak abyś mógł ocenić czy akceptujesz ofertę.
  • Dokument otrzymany od ubezpieczyciela powinien zawierać zapis, że brak akceptacji wypłaty odszkodowania proponowanego w drodze porozumienia nie uniemożliwi dochodzenia roszczenia przez poszkodowanego.

Pomimo udoskonaleń wprowadzonych nowelizacją do wcześniej obowiązującej ustawy dotyczących roszczeń odszkodowawczych, fakt, że za ocenę szkód dla oszacowania wysokości odszkodowania przez ubezpieczyciela odpowiedzialni są lekarze z nim współpracujący, może spowodować, że oferta odszkodowania będzie zaniżona.

W przypadku, gdy oferowana kwota nie jest satysfakcjonująca, możesz poprosić o dodatkową opinię biegłego, która zostanie sporządzona przez lekarza publicznej opieki zdrowotnej, którego koszt zostanie pokryty przez firmę ubezpieczeniową. Po sporządzeniu nowej opinii ubezpieczyciel będzie miał miesiąc na złożenie kolejnej oferty. Jeśli nowa oferta również nie będzie zadowalająca, to sprawę można skierować do mediacji, aby negocjować wysokość odszkodowania, a w ostateczności pozostaje wytoczenie powództwa przed sądem cywilnym.

Rekomendujemy, aby już na etapie zgłaszania szkody ubezpieczycielowi skontaktować się z hiszpańskim adwokatem, który pomoże przygotować zgłoszenie szkody wraz z odpowiednią dokumentacją.

Jeśli jesteś osobą poszkodowaną w wypadku na terytorium Hiszpanii, skontaktuj się z naszymi adwokatami, którzy pomogą Ci w dochodzeniu odszkodowania:

image 2

Odszkodowanie powypadkowe i komunikacyjne w Hiszpanii

By Odszkodowania

Osoby uprawnione do dochodzenia odszkodowania powypadkowego w Hiszpanii

  • Kierowca, który nie ponosi wyłącznej winny za zdarzenie drogowe (włącznie z rowerzystą). Ponadto brak posiadania ubezpieczenia nie pozbawia kierowcy nie ponoszącego winy w zdarzeniu należnego odszkodowania.
  • Pasażerowie pojazdu, zawsze mają prawo żądać odszkodowanie, nawet jeśli winny zdarzeniu drogowemu jest kierowca pojazdu, w którym się znaleźli, uwzględnia się tu turystyczne środki transportu, ciężarówki, motocykle itd.
  • Pieszy. W przypadku potrącenia, zawsze mają prawo domagać się odszkodowania, poza przypadkiem zaistnienia wyłącznej winy poszkodowanego (culpa exclusiva), wysokość odszkodowania ulega proporcjonalnemu pomniejszeniu w zależności od winy każdej ze stron.

W przypadku zgonu prawo do ubiegania się o odszkodowanie posiadają osoby najbliższe, wysokość odszkodowania będzie uwarunkowana wiekiem osoby zmarłej, stopniem pokrewieństwa, posiadaniem lub nie rodziców – przedstawicieli prawnych, zależnością ekonomiczną z ofiarą zdarzenia etc.

Należy mieć na uwadze fakt, że ofiary zdarzeń drogowych mają co do zasady prawo żądania wypłaty odszkodowania za poniesione szkody osobiste (daños personales), chyba że była to wyłączna wina ofiary (culpa exclusiva de la víctima). Na sprawcę wypadku nałożony jest obowiązek wykazania, że wyłączną winę w zdarzeniu ponosi ofiara, tym samym jest to zdecydowanie trudne do udowodnienia.

W sytuacji, gdy do zdarzenia doszło z winy dwóch stron (concurrencia de culpas), to odszkodowanie będzie odpowiednio zredukowane proporcjonalnie do winy każdej ze stron. Tym samym jest konieczne ustalenie stopnia winy każdej ze stron według okoliczności zdarzenia drogowego. Dla przykładu, jeśli pojazd potrąci pieszego, który nieprawidłowo przekracza jezdnię, należy wziąć pod uwagę prędkość pojazdu, warunki atmosferyczne (widoczność), teoretyczny czas na reakcję, punkty kolizji, tak aby móc ustalić możliwości innego zachowania i wykonania innych manewrów przez kierowcę, a tym samym ustalenia jego stopnia współwiny.

Pamiętaj, że w przypadku, gdy pojazd sprawcy nie posiada ubezpieczenia, czy też sprawca wypadku uciekł z miejsca zdarzenia, roszczenie odszkodowawcze należy skierować do Odszkodowawczego Funduszu Gwarancyjnego (Consorcio de Compensación de Seguros), tj. instytucji publicznej stworzonej przez Ministerstwo Ekonomii, które ma między innymi za zadanie:

  • Wypłacać odszkodowania za szkody osobowe powstałe w wypadkach w Hiszpanii, gdy sprawca zdarzenia nie jest znany.
  • Będzie również wypłacane odszkodowanie w przypadku, gdy nastąpił zgon ofiary, trwały uszczerbek na zdrowiu, czy uszczerbek na zdrowi powyżej 7 dni pobytu w szpitalu.
  • Odszkodowania za szkody osobowe i materialne powstałe przez pojazdy, które nie posiadały ubezpieczenia, czy były kradzione.
  • Odszkodowania za szkody powstałe w zdarzeniu drogowym, kiedy istnieje konflikt pomiędzy Funduszem Gwarancyjnym, a firmą ubezpieczeniową.

Rodzaje roszczeń jakich można dochodzić w wyniku wypadku drogowego w Hiszpanii

Można wyszczególnić odmienne roszczenia odszkodowawcze w związku z okolicznościami zdarzenia drogowego:

  • Roszczenia za szkody osobiste: w zależności czy doszło do zgonu, trwałego uszczerbku na zdrowiu, czy niezdolności tymczasowej
  • Roszczenia za szkody materialne
  • Wydatki medyczne
  • Inne wydatki ponoszone w związku ze zdarzeniem
  • Utracone zarobki poszkodowanego.

Odszkodowanie za szkody osobiste

Są to te szkody fizyczne i psychiczne, których doznają osoby uczestniczące w zdarzeniu drogowym, czy to jako kierowcy, pasażerowie, czy pieszy. Wysokość odszkodowania jest przyznawana według zasad i skali wskazanych w ustawie 35/2015 z 22 września 2015 roku, która weszła w życie 1 stycznia 2016 r. i zastąpiła wcześniej obowiązujący Dekret Królewski 8/2004 z 29 października 2004 r.
Oszacowanie odszkodowania w skali uzależnione jest od wielu faktorów, a to przede wszystkim od skutków powstałych u ofiary zdarzenia tzn. jej uszczerbku na zdrowiu, jak i od indywidualnych okoliczności każdego przypadku (przykładowo wysokość odszkodowania w przypadku śmieci dziecka nie będzie oceniania tak samo, jak w przypadku ojca rodziny, blizna u modelki będzie oceniana odmiennie, niż ta u robotnika na budowie etc.).

W przypadku zgonu ofiary zdarzenia drogowego, osobami uprawnionymi do uzyskania zadośćuczynienia będą osoby najbliższe dla zmarłego. Wysokość świadczenia będzie uzależniona od wieku ofiary, stopnia pokrewieństwa, posiadania lub nie rodziców, stopnia zależności finansowej z ofiarą, wysokości rocznych zarobków zmarłego etc. Ustawa zawiera tabele, które zawierają informacje o osobach uprawnionych do uzyskania świadczenia oraz należnych kwotach. Ze świadczenia nie są wyłączone osoby pozostające w związku partnerskim, małżonek w separacji, jak i w niektórych przypadkach małżonek rozwiedziony.

W przypadku uszczerbku na zdrowiu poszkodowany ma prawo uzyskać odszkodowanie za trwałe i tymczasowe uszkodzenia narządów ciała, ich prawidłowe funkcjonowanie, anatomię i estetykę. Wysokość odszkodowania będzie uzależniona od wieku, stopnia uszkodzeń ciała, warunków rodzinnych, wysokości rocznych zarobków poszkodowanego. Wysokość odszkodowania ocenia się dokonując punktacji za każde uszkodzenie. Zazwyczaj opieka medyczna, która zajmuje się leczeniem u poszkodowanego powstałych w wyniku zdarzenia schorzeń wskazuje jedynie uszkodzenia bez podawania stopnia i punktacji zaistniałych uszkodzeń, dlatego też ubezpieczyciel skieruje poszkodowanego do swojego lekarzy, który sporządzi szczegółowy raport zawierający punktację ocenną, dojdzie do wskazania ilości dni pozostawania przez poszkodowanego w stanie bardzo ciężkim (muy grave), ciężkim (grave), umiarkowanym (moderado) i podstawowym (basico). W związku z tym, że lekarze ubezpieczyciela mają w praktyce zwyczaj minimalizować skutki powstałych u poszkodowanego szkód osobowych, dlatego też rekomendowane jest zlecenie wykonania opinii prywatnej przez lekarza niezależnego od ubezpieczyciela.

Rekomendowane kroki po wypadku drogowym w Hiszpanii

  1. W zależności od zdarzenia wezwanie na miejsce właściwych służb drogowych, karetki pogotowia itd.
  2. Jeśli tuż po zdarzeniu drogowym nie doszło do wezwania karetki pogotowia ze względu na brak widocznych uszkodzeń u poszkodowanego, ważne jest skierowanie się do placówki medycznej celem uzyskania konsultacji medycznej, gdzie lekarz w dokumentacji wskaże przyczynę wizyty, tj. uczestniczenie w zdarzeniu drogowym, jest to też kluczowe dla samego poszkodowanego, gdyż zdarza się, że skutki zdrowotne wypadku drogowego mogą ujawnić się dopiero po pewnym czasie od zdarzenia.
  3. W zależności od zdarzenia drogowego może dojść albo do spisania oświadczeń przez uczestników zdarzenia drogowego, co ma miejsce z reguły przy drobnych kolizjach, gdzie dochodzi jedynie do uszkodzeń materialnych, a w przypadku zdarzeń obszerniejszych w powstałych szkodach, czy w przypadku nie wyrażenia zgody przez którąś ze stron na wzajemne podpisanie oświadczeń, należy zawezwać Policję, która w terminie ok. 1 miesiąca powinna sporządzić raport (atestado policial). Dojdzie do zainicjowania postępowania karnego w przypadku, gdyby kierujący pojazdem znajdował się pod wpływem alkoholu lub środków odurzających, czy też innych zdarzeń kryminalnych, które wiązałyby się z wymierzeniem kary wobec sprawcy (alcoholemia o imprudencia temeraria del conductor). Jeżeli poszkodowanemu nie zależy na tym, aby sprawca był ukarany, tj. procedowaniu w postępowaniu karnym, gdzie po nowelizacji od stycznia 2016 roku nie można z łatwością wnioskować o wykonanie bezpłatnej prywatnej opinii medycznej, która byłaby przydatna do postępowania o dochodzenie roszczeń cywilnych – odszkodowanie, w którym lekarze ubezpieczyciela sporządzają z reguły opinie zaniżające powstałe skutki, to nie jest rekomendowane brnięcie poprzez proces karny, który pochłonie sporo czasu.
  4. Zbieranie wszelkiej dokumentacji związanej ze zdarzeniem (dokumenty medyczne, rachunki i inne)Istotne jest, aby po zdarzeniu drogowym zbierać i prosić o wydawanie wszelkiej dokumentacji przede wszystkim medycznej, należy również zbierać rachunki związane z kosztami leczenia, tj. rachunki zakupionych leków i pomocy medycznych, ale również środków transportu oraz dokumentujące inne wydatki szczególne.
  5. Podczas formułowania żądania odszkodowawczego hiszpański adwokat dokona odpowiedniej selekcji przedłożonych przez poszkodowanego dokumentów oraz poprosi również o przygotowanie dokumentacji związanej z ewentualną utratą zarobków przez poszkodowanego.
  6. Po skierowaniu żądania do ubezpieczyciela jest on zobowiązany do sporządzenia uzasadnionej oferty w terminie 3 miesięcy od zdarzenia (inaczej będzie zobowiązany do wypłaty odsetek), zleca on poddanie się badaniu przez biegłego lekarza. Jeśli po sporządzeniu oferty poszkodowany nadal się leczy, wówczas oferta zostanie wydana, jeśli będzie możliwe dokonanie ostatecznej oceny  uszczerbku na zdrowiu.
  7. Po otrzymaniu oferty, czy po upływie 3 miesięcy od złożenia żądania odszkodowawczego, poszkodowany może zwrócić się do niezależnego od ubezpieczyciela lekarza, w celu wydania prywatnej opinii medycznej, która będzie obiektywna, wówczas w oparciu o nią może skierować nowe żądanie do ubezpieczyciela i ten będzie miał 1 miesiąc na zaoferowanie korzystniejszego odszkodowania, czy też odmowę. Należy wskazać, że szacunkowy koszt sporządzenia opinii prywatnej wynosi ok. 500-1000 euro, który jest ponoszony przez poszkodowanego, jednakże w przypadku poważnego uszczerbku na zdrowiu z całą pewnością jest to wydatek, który z reguły ‘zwraca się’ po przedstawieniu zmienionej oferty przez ubezpieczyciela.
  8. Jeśli poszkodowanego satysfakcjonuje wysokość odszkodowania wskazana w ofercie, to dochodzi do zawarcia ugody i wypłaty środków pieniężnych na rachunek bankowy poszkodowanego, warto wówczas posiadać rachunek w walucie EURO, aby niepotrzebnie nie tracić pieniędzy na przewalutowaniu bankowym.
  9. Jeśli poszkodowanego nie satysfakcjonuje wysokość zaproponowanego przez hiszpańskiego ubezpieczyciela odszkodowania, wówczas w terminie roku od złożenia żądania przysługuje mu prawo wystąpienia z powództwem o odszkodowanie na cywilną drogę sądową, gdzie należy wykazać, dlaczego zaproponowana przez ubezpieczyciela oferta nie jest odpowiednia.
  10. W celu wystąpienia na drogę sądową niezbędne jest udzielenie pełnomocnictw w formie aktu notarialnego funkcjonariuszom procurador oraz jeśli nie działa się osobiście to adwokatowi.
  11. Pozwany ubezpieczyciel po doręczeniu mu odpisu pozwu będzie miał 20 dni roboczych na sporządzenie odpowiedzi, po jej doręczeniu w zależności od tego czy roszczenie przekracza, czy nie kwotę 6000 euro będzie wyznaczone posiedzenie techniczne, a następnie będzie wyznaczony termin rozprawy. Jeśli któraś ze stron zażąda stawiennictwa i przesłuchania świadków zdarzenia oraz samego poszkodowanego, wówczas stawiennictwo na rozprawie powoda jest nieuniknione.
  12. Po zakończeniu przewodu sądowego po ok. 20 dniach dojdzie do ogłoszenia wyroku, w terminie kolejnych 20 dni roboczych można złożyć środek odwoławczy, jeśli żadna ze stron tego nie uczyni wyrok staje się prawomocny i ubezpieczyciel w terminie dalszych 20 dni ma obowiązek dokonać wypłaty odszkodowania poszkodowanemu.

Oczywiście należy wskazać, że każdy przypadek jest inny i wymaga odrębnej analizy, dlatego też podane wyżej informacje mają charakter jedynie orientacyjny i rekomendowanym jest skonsultowanie danego przypadku z hiszpańskim adwokatem.

Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich jest poszkodowanym w wypadku drogowym na terytorium Hiszpanii skontaktuj się z nami, aby pomóc Ci w dochodzeniu należnego odszkodowania: